(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Het zal iedereen ontgaan zijn, maar afgelopen donderdag werd er wereldwijd in 100 steden gedemonstreerd tegen de War on Drugs. Mexico, Amerika, Engeland, Frankrijk, Italië, noem maar op… 46 landen totaal. Nederland en België schitterden door afwezigheid. BongZilla over waarom dat niet zo handig is.

Wereldwijd tegen de drugsoorlog

Bekende wereldburgers schreven brieven naar politici, artiesten gaven interviews over de falende drugsoorlog en iedereen riep op tot legalisering, afgelopen donderdag op de wereldwijde protestdag tegen de War on Drugs. Nederland en België schitterden door afwezigheid. We maken ons in de Lage Landen liever druk over het systeem waarmee de nationale elftallen voetballen op het WK in Brazilië, dan over een falend overheidssysteem dat jaarlijks 1 miljoen doden en miljarden verspilde euro’s tot gevolg heeft.

Bootvluchteling, asielzoeker of wietkweker?

Bootvluchteling, asielzoeker of wietkweker?

Waar komt die desinteresse toch vandaan? Vaak hoor je dan dat Nederlanders coffeeshops hebben en zich dus geen zorgen maken over hun wietje. Maar tegelijkertijd is Nederland onder minister Opstelten van Justitie en zijn voorgangers afgezakt tot een bedenkelijke rechtstaat waar tienduizenden landgenoten inmiddels over kunnen meepraten. Al dan niet vanonder een brug waar ze de nachten doorbrengen nadat hun woningbouwvereniging hen het huurhuis uit heeft gegooid omdat er op zolder plantjes werden gehouden.

Onrecht in Nederland Wietland

Advocaat Jan Vlug beschreef de smerige praktijk in Nederland deze week prachtig in een lang betoog op zijn website: ‘Onrecht in Wietland’. Lees dat stuk zelf zou ik zeggen, want je laat daarna direct die zojuist genoemde mening vallen dat je je in Nederland geen zorgen hoeft te maken over je wiet. Maar omdat ik verwacht dat de meeste mensen net zulke lezers zijn als demonstranten tegen de War on Drugs (aartslui), hier een samenvatting.

Rechters in Nederland bestraffen wietkwekers niet door ze – zoals in België nog wel steeds gebeurt – een flinke celstraf op te leggen. “Een paar weken schoffelen en Kees is weer klaar”, schrijft advocaat Vlug. Nee, ze worden keihard aangepakt door ze in de portemonnee te pakken. Via de ontnemingsvorderingen (Pluk-ze) moeten ze vaak belachelijk hoge ‘winsten’ terugbetalen aan de staat. De manier waarop die geldbedragen worden berekend door de overheid is er een van redelijke willekeur, zo betoogt de advocaat.

Advocaat Vlug: “Toch gaan wij met deze fictie door. Terwijl de politie, de Officier, de advocaat en de Rechter allemaal weten dat er waarschijnlijk geen hout van klopt”

De investeringskosten van de wietkweker worden minimaal afgetrokken van die winst, het aantal jaren dat de teler actief is en de oogsten die er zijn binnengehaald zijn meestal nattevingerwerk, gebaseerd op twijfelachtige ‘bewijzen’ als kalkaanslag en algengroei in de waterleidingen of verklaringen van energieleveranciers die de ballen verstand hebben van wiet kweken. En het ergste is dat veel van de gepakte kwekers in opdracht werken voor grotere jongens, die het merendeel van de opbrengst uiteraard in de eigen diepe zakken steken.

Nederlanders (en Belgen) wonen in een bananenkoninkrijk...

Nederlanders (en Belgen) wonen in een bananenkoninkrijk…

Of zoals Vlug het zegt: “Met zoveel variabelen is het vrijwel onmogelijk dat de uitkomst ook maar enigszins in de buurt van de werkelijkheid komt. Toch gaan wij met deze fictie door. Terwijl de politie, de Officier, de advocaat en de Rechter allemaal weten dat er waarschijnlijk geen hout van klopt.”

De advocaat maakt zich terecht druk om dit onrecht, omdat hij vindt dat het recht niet bedoeld is om burgers kapot te maken (via een financiële en dus sociaal-maatschappelijke omweg). Waar ik me dan enigszins zorgen over maak, is het feit dat we blijkbaar in zo’n bananenkoninkrijk wonen dat dit allemaal op grote schaal kan plaatsvinden zonder dat er ook maar 1 persoon opstaat om op de wereldwijde actiedag tegen de War on Drugs in Nederland iets te organiseren!

War on Drugs 1.0 in België

En in België was het ook al doodstil op de globale protestdag. Terwijl ze daar dus kwistig rondstrooien met keiharde gevangenisstraffen voor wietkwekers en handelaren, zeg maar de War on Drugs 1.0 stijl. Haalt ook niks uit, net als de Hollandse 2.0 aanpak via de portemonnee. Want er wordt geen joint minder om gerookt in de Lage Landen. Geen plant minder om gekweekt. Wat natuurlijk allemaal niet wil zeggen dat er daarom geen War on Drugs woedt waartegen het zinvol zou zijn om te protesteren!

Volgend jaar beter dan maar?

(advertentie)