Topstories

(advertentie)

Wie deze zomer autoflowers heeft gekweekt is waarschijnlijk wel klaar met het buitenwietseizoen. Buitenkwekers zoals Gweedo zijn echter nog lang niet klaar met hun buitenwiet. De fotoperiode-gevoelige planten staan namelijk nog vol in bloei, en hebben in het najaar juist extra aandacht nodig. Dat niet alleen want er wordt ook nog volop gekruist, gerepareerd en gestekt in het zonnige zuiden. Kweekverslag!

Hoewel de meteorologische herfst zijn intrede heeft gedaan, bereikte de temperatuur hier vorige week nog de dertig graden. De meeste autoflowers zijn inmiddels in de weckpotten opgeborgen en aan een rooktest onderworpen. Een grote variatie aan geuren en smaken, én een hoeveelheid waar ik gerust de winter mee in kan. Het stemt mij zeer gelukkig maar we zijn nog lang niet klaar…

Op 1 juli…

…heb ik nog enkele Original Gweedo’s Autoflower zaadjes laten ontkiemen. Niet omdat het moet, maar om te kijken hoe laat je nog met een autoflower kan beginnen. De slakken vonden dit ook een goed idee en hebben zich tegoed gedaan aan een heerlijke maaltijd, in de vorm van mijn cannabis. Dit is het lot van de buitenkweker zal ik dan maar zeggen.

Een middelgrote vrouwelijke Original Gweedo Autoflower is in een vroeg stadium getopt door een van de slakken. Het deerde de plant niet echt en ze ontwikkelt zich dan ook goed. Lange bloeiharen geven aan dat de plant veel potentie heeft en de kleine topjes verspreiden al een lekker geurtje.
Uit een van de kleine OG-zaadjes is een gespierd mannetje gegroeid. Nu hoor ik je denken, gespierd? Als je de stam zou doorknippen en de doorsnede zou bekijken, is deze bloemvormig in plaats van rond. Als dit zo is, kan ik er meestal vanuit gaan dat dit een krachtige plant is, met een holle stam. Wrijf ik de stam tussen duim en wijsvinger, dan kan ik al een beetje het terpenenprofiel ruiken. Dat zit bij dit mannetje wel goed. Daarom heb ik de twee planten samen achterin de tuin gezet. Ze kunnen zich daar in alle privacy gaan vermenigvuldigen.

De bestuivingen die ik eerder had gedaan hebben al enige zaden opgeleverd. Zo kunnen we volgend jaar weer beginnen. Hier kun je trouwens lezen hoe dat bestuiven in zijn werk gaat, en waarom het leuk is om zelf te doen.

OG (B)reek’n

Als ik thuis kom van het werk, vind ik het heerlijk om van mijn tuin te genieten en even af te schakelen. Toen ik ongeveer een week of drie geleden, zo de tuin in liep schok ik mij een ongeluk. Een OG Reek’n was door de wind in tweeën gedeeld, waarbij een gedeelte angstvallig op de grond hing.
Geen paniek, dit hebben we al eerder meegemaakt. Wederom; het lot van de buitenkweker. Dus ik als een superman naar de schuur, tie-wraps gepakt, de hele boel in fatsoen gedraaid en vast gezet. Zie zo, dat is weer gefixt. In alle haast heb ik dit niet op beeld vast gelegd. De beelden zouden trouwens erg schokkend zijn geweest. Toen mij dit de eerste keer gebeurde dacht ik dat ik de plant weg kon gooien. De breuk en de reparatie zijn wel goed te zien, maar ook dat de plant er verder geen nadelen van heeft ondervonden.

Van fluff naar puff

De OG Reek’n planten heb ik trouwens ook uitgedund. Dat wil zeggen dat ik de onderste scheuten en de kleine scheuten in de plant heb verwijderd. Dit om een betere ventilatie in de plant te krijgen. Ze moeten nog even, en zo zijn ze beter bestand tegen de vochtige weersomstandigheden die ons tegenmoed gaan komen. En de energie wordt op deze manier ook niet verspild aan kleine fluff-takjes.

In een van mijn vorige verslagen had ik al geschreven dat ik de OG Reek’n planten van een bevriende groeier had gekregen. We hebben van de nu door mij verwijderde scheuten weer stekjes gemaakt, die hij weer gaat gebruiken voor een project binnen. Hiervan krijg ik dan later weer een zak met lekkere toppen. Cirkeltje rond, iedereen blij. Een goede tip voor mensen die een binnentuintje hebben: maak in de zomer je eigen stekken op deze manier.

Oma’s Kush

Oma’s OG Kush van Seedstockers gaat ook heel goed. Door haar te verduisteren is de voorsprong van bloei duidelijk merkbaar ten opzichte van de andere fotogevoelige planten. Ze begint al lekker te geuren. De bovenste wortels kunnen veel zuurstof opnemen door de verhoogd bed methode. Het spoelen is begonnen, alleen nog maar regenwater vanaf nu.

De bovenste topjes begonnen wat stresssymptomen (éénvingerige blaadjes) te vertonen. Blijkt dat de zwart-wit folie een heel klein beetje doorschijnt. Met een gewone lamp is het niet te zien, maar als ik het voor mijn ogen span en in de felle, volle zomerzon kijk, is een lichte schijn te zien. Jammer, maar zo zie je hoe krachtig de zon is en hoe lastig het is om grote planten te verduisteren. Hoera voor de autoflower!

Hou het groen en blijf groeien,

Gweedo.

(advertentie)