(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Aan alles komt een einde, zo ook aan het leven van Casey Jones planten. The Kweker heeft ze deze week nog een flinke spoelbeurt gegeven en toen… was het toch echt zover: de dames moesten omgehaald worden. Het doet altijd een klein beetje pijn om de schaar in je eigen planten te zetten, maar het is voor een goed doel.

Hallo beste lezers en fans van RollingStoned, hier ben ik weer met een nieuwe update. Vorige week vertelde ik al dat alles ineens behoorlijk snel ging, en dat gaat het ook. aan het begin van de week heb ik nog ruim gespoeld met water met een pH waarde van 5,8. En vanaf dinsdag heb ik alles droog laten staan.

Ondertussen nam ik dagelijks de microscoop er bij om de kleur van de trichomen te controleren. En die werden dagelijks meer en meer amberkleurig.

 

Iets wat me erg blij maakt …hoewel het natuurlijk wel het einde van de planten betekent. En de tijd van omleggen vind ik leuk, maar de week ervoor valt me toch soms zwaar. Wat ik al vertelde vind ik afscheid nemen, niet altijd even leuk. Maar ach… het weekend kwam er aan en ik besloot om netjes mijn week af te ronden. En wel zo dat ze precies 12 VOLLE weken hebben gestaan.

Ook omwille van een draaiende camera, en om zo de mensen die me via YouTube volgen tevreden te houden en een mooi eind te maken. De planten werden ineens stukken geler van kleur en van dag tot dag vielen ze bijna om. Dus hebben wij (ik en mevrouw The Kweker) nog even gewacht tot het zondag was voordat de dames er toch echt aan moesten geloven.

P4060192 (Medium)

Dag des oordeels

En daar zaten we met z’n tweeën op zolder met een schaartje. Alles ging eruit! Wat betreft de afgelopen week… het was vooral afwachten op de dag des oordeels voor deze prachtige dames. En die kwam dus afgelopen zondag. 12 Volle weken en klaar, ik ben zeer tevreden over de kleur en de geur van deze soort. Maar ook zeker over de voedingslijn van Bio-Green die zijn werk uitstekend heeft gedaan.

Meteen maar een knipverslagje erbij maken: afgelopen zondagochtend ben ik omstreeks 09:30 uit bedje The Kweker gerold. Bak koffie erbij, sigaretje erbij. Wat lopen blazen en zuchten tot we een klein uurtje verder waren en mevrouw The Kweker er al helemaal klaar voor stond. Ze helpt me altijd met het knippen van de planten. Koffie, wat blikjes cola en de peuken en een aansteker mee naar boven.

Ik ga zuchtend naar boven met een gevoel van: “zo nu moet het gebeuren, we leggen ze om”

Ik ga zuchtend naar boven met een gevoel van: “zo nu moet het gebeuren, we leggen ze om”. Krukjes stonden klaar, een grote bak voor het afval en een bak voor de geknipte toppen natuurlijk en niet te vergeten een doekje met olie en de handschoentjes. Daar gingen we.

Bij het knippen van de wat kleinere toppen vond ik de geur van de planten wel echt extreem fruitig. De planten die eind week 11, nog donkergroen waren, zijn nu flink geel en zitten bedekt met een behoorlijke laag kristallen.

Wat me bij deze soort erg opviel was de kleur, een aparte kleur van plant tot plant. Sommige hetzelfde, en andere weer iets groener maar de meesten hadden toch een lichte of donkere paarse gloed. Nee, niet van de kou natuurlijk, maar gewoon in de wiet en de toppen zelf. Die kleur in combinatie met de dikke laag hars is prachtig om te zien! Hier een klein topje.

P4060195 (Medium)

De extreem fruitige geur, bezorgde me tijdens het knippen een brandende keel en neus. Mijn ogen begonnen na dik anderhalf uur knippen ook flink te branden dus dat belooft misschien wel wat voor het effect van deze wiet. Anyways, plant na plant, top na top knipten we eruit. De ruimte werd helaas steeds leger.

Zoals ik al zei in het begin van mijn updates zou ik de takken bij het knippen even laten staan. Zo zie je goed hoe de planten door het vele buigen, breken en knakken gevormd zijn. Toen de tent dus leeg was bekeek ik eens alle schade en ik zag kronkelende takken als een achtbaan, maar ook mijn L-vormige gebogen en per ongeluk gebroken tak.

Wat me erg opviel was de herstel knots om het maar zo te noemen. De dame die echt brak door het grove geweld destijds had een dikke herstel plek van ruim 3×3 cm. Maar ook de dichtgeknepen takken, wat ik deed om ze te buigen hebben een grappig eindresultaat.

Greets en tot volgende week weer! Hou ze groen, en respecteer uw planten…

The Kweker

(advertentie)