- Buitenwiet test ’24 update #25: croptober eist haar tol
- Stoppen met roken maar toch wiet inhaleren? Aan de vaporizer!
- De bloeiperiode van wiet: tel je vanaf 12/12 of de eerste bloeiharen?
- Buitenwietseizoen 2024 met Gefjon Grow (deel #15)
- Het verschil tussen natuurlijke & kunstmatige voeding (bio vs. mineraal)
- 9 werkende kweekmethodes voor meer wiet
De juridische tombola van schaarse vergunningen voor coffeeshops
Als een besmettelijk virus blijft het fenomeen ‘schaarse vergunning voor coffeeshops’ oprukken in Nederland. Steeds meer gemeenten trekken de exploitatievergunning van coffeeshops in, beperken de maximale duur en willen de vergunningen aanbesteden of via loting opnieuw verdelen. Echte coffeeshopvergunningen bestaan overigens niet, ze heten officieel gedoogverklaringen, maar praktisch gezien is er weinig verschil.
Roermond lijdt nederlaag bij rechter
Sommige gemeenten claimen dat zij verplicht zijn om deze werkwijze toe te passen, vanwege Europese aanbestedingsregels. Dat is niet waar, juist omdat het gaat om een gedoogverklaring en niet om een echte vergunning.
De gemeente Roermond haalde op 30 maart 2021 bakzeil bij de rechter; advocaat André Beckers betoogde met succes dat een gedoogverklaring geen schaars recht is en dus niet onderworpen aan de regels die gelden voor schaarse vergunningen.
Moet coffeeshop Jemig de Pemig in Almelo na 25 jaar dicht?
Maar met dat vonnis is de kous helaas niet af. De gemeente Roermond is in hoger beroep gegaan en andere gemeenten proberen de regels voor schaarse vergunningen toch in te voeren voor coffeeshops. Zo viel er bij de twee coffeeshops in Almelo, Jemig de Pemig en De Tuin, in februari een brief van de gemeente op de mat. Zij moesten voor 11 juni een nieuwe ‘vergunningsaanvraag’ indienen en het papiertje zal niet meer voor onbepaalde tijd gelden maar voor vijf jaar.
In de lokale krant Tubantia vertelde Jos Wolterink van Jemig de Pemig dat hij niet weet of de zaak met een sisser af gaat lopen of met het einde van de coffeeshop, na vijfentwintig jaar. Wolterink: ‘In het hele land spelen kwesties over vergunningen en coffeeshops. De gerechtelijke uitspraken wisselen enorm, het is een juridische tombola.’ Van overlast of verstoring van de openbare orde is geen sprake, benadrukt de verslaggever.
Het gedoogbeleid bijt zichzelf in de staart
Het is ironisch dat het verbod op cannabis er voor zorgt dat het uitgeven van een echte vergunning voor het runnen van een coffeeshop onmogelijk is. Je kunt geen vergunning geven voor iets wat formeel verboden is: de verkoop van cannabis in dit geval. Ook hier bijt het gedoogbeleid zichzelf in de staart. Als de overheid niet zo krampachtig omging met cannabis en coffeeshops, dan zou deze hele kwestie niet bestaan.
Het gemak waarmee een gemeente als Almelo coffeeshops die al jaren zonder klachten of overlast functioneren van de ene op de andere dag in de onzekerheid stort is stuitend. De gemeenten lijken ondertussen niet door te hebben dat juist het verloten van een gedoogverklaring voor een coffeeshop grote risico’s met zich meebrengt. Zo ingewikkeld is het niet om via een stroman zo’n papiertje in handen te krijgen.
De pot verwijt de ketel
Deze relatief nieuwe vorm van gesol met coffeeshops heeft alles te maken met het modewoord ondermijning. Dezelfde politiek die nu al 46 jaar de aanvoer van wiet en hasj naar de coffeeshops verboden houdt, verwijt die coffeeshops dat ze inkopen bij criminelen en bijdragen aan de ondermijning.
Citaat uit de brief die Jemig de Pemig en De Tuin van de gemeente Almelo kregen: ‘De coffeeshopbranche is gevoelig voor criminaliteit en ondermijning. Daarom moet criminalisering van de coffeeshopbranche worden voorkomen. Dit kan door middel van regulering van de vergunning.’
Weg met het schaarse vergunning virus!
Maar het is precies andersom, constateerde veteraan drugsexpert August de Loor eerder dit jaar terecht: de coffeeshops leveren een bijdrage tégen ondermijning. Zij zorgen er voor ‘dat, in tegenstelling tot het buitenland, de inkomsten aan de verkoop van cannabis per direct omgezet worden in de reguliere landelijke en lokale economie van reguliere werkverschaffing en afdracht van (loon)belastingen van het personeel, werkgelegenheid voor lokale aannemers, loodgieters, voor de horeca toeleveringsbedrijven, enz, enz.’
Zo is het maar net. Laten we hopen dat het ‘Roermondse vonnis’ stand houdt en dat het schaarse vergunning virus snel verdwijnt uit coffeeshopland.