Topstories

(advertentie)

Op CNNBS lees je vandaag het laatste kweekverslag van Willie Wietman maar CannaTommy is ook een behoorlijke Willie Wortel. Om zijn nieuwe binnentuin straks van mooie gezonde stekken te voorzien maakte hij namelijk een professionele aerocloner, die jij zelf ook kunt maken. In dit bouwverslag vertelt hij je namelijk precies hoe je te werk gaat en wat je allemaal nodig hebt. 

Ik wens jullie allemaal de allerbeste wensen en een groen en gezond 2024! Het is een nieuw jaar, dus tijd voor een frisse start met nieuwe stekken. Ik heb een doe-het-zelf bouwverslag geschreven voor de handige stoner die ook wel een aeroponic cloner zou willen hebben.

Sproeien in plaats van bubbelen

Zoals jullie misschien wel weten kan ik het soms moeilijk laten om voor de dames te doe-het-zelven. Zo probeerde ik wat uit met een gehobbyde bubblecloner, die ik een tijdje terug hier in mijn verslagen met jullie deelde. Hierdoor ging het balletje rollen en kreeg ik handige tips van andere mensen die fan zijn van deze mooie groene plant.

Ik besloot er een projectje van te maken en dit bij deze weer met jullie te delen. Misschien sloeg ik er wat in door, wat geresulteerd heeft in een nogal over-geëngineerde aerocloner met veel 3D-geprinte onderdelen. Niet iedereen heeft echter een 3D-printer en daarom leg ik ook uit hoe je de aerocloner kunt bouwen met behulp van 1/2” irrigatiekoppelingen.

Er zijn natuurlijk altijd meerdere wegen die naar Rome leiden. Ik heb voor een stevige Euronorm bak gekozen, maar je zou natuurlijk ook een goedkopere (lichtdichte) bak of emmer kunnen gebruiken. Op deze manier heb ik gewoon de DWC-bak gebruikt die de laatste ronde dienst deed in de DGS. Met een extra deksel is deze nu multifunctioneel geworden. Handig als je wat minder ruimte hebt!

Een aeroponic cloner kopen is het makkelijkste, maar er zelf een maken is natuurlijk leuker. Bij deze zelfgemaakte is er wat meer ruimte tussen de stekken gehouden zodat je ook grotere stekken zou kunnen snijden die (met het juiste sappie) wat langer in de aerocloner kunnen blijven.

Onderdelen en benodigdheden

De meeste onderdelen zijn te vinden in de bouwmarkt (Hornbach) of bij een winkel voor tuinbenodigdheden zoals bijvoorbeeld G-Tools. Verder heb je handgereedschap nodig dat in de meeste gereedschapskisten wel aanwezig is: een boormachine, stanleymes, vijl, rolmaat, een M6-tap en een steeksleuteltje maat 8.

Mocht er ergens wat lekken dan zou je PTFE (teflon) tape kunnen gebruiken. Ik gebruik dit zelf liever niet omdat deze shit geen vitamientjes bevat.

• Bak: €29,- bij Transoplast Shop (link)
• Propagator deksel (optioneel bij erg lage luchtvochtigheid): €3,99 bij IKEA (link)
• Circulatiepomp: €15,70 bij G-Tools (link)
• Luchtpomp: €22,- bij G-Tools (link)
• Slangtule: €1,95 bij Waterpompshop (link)
• 13 mm tyleenslang (minder dan 10 cm nodig): €13,75 bij Hornbach (link)
• Sproeiers: €4,49 bij Hornbach (link)
• Schuimrubber matten: €7,98 bij Action (link)

Hieronder nog wat extra onderdelen om zonder 3D-printer een manifold te maken voor de sproeiers. Sommige bouwmarkten of tuincentra hebben de koppelingen op de vijverafdeling liggen. Bij een grote Hornbach heb ik alle koppelingen kunnen scoren.

• 4x Slangpilaar voor montage nozzles * (specifiek dit model van Ubbink Garden i.v.m. binnenmaat 5 mm om M6 te tappen): €3,85 bij Hornbach (link)
• 3x T-stuk: €2,95 bij Waterpompshop (link)
• 6x Dubbele nippel: €1,95 bij Waterpompshop (link)
• 4x Knie 90°: €1,95 bij Waterpompshop (link)

Gaten boren

Ik kan er een heel complex verhaal van maken maar wil hier ook niet te ver ingaan op de kleine details omdat het geen rocket science hoeft te zijn. Stel dat de gaten een beetje scheef geboord zijn, dan geloof ik niet dat je stekken daar minder goed van wortelen. Ik heb 15 gaten in de deksel geboord met een gatenzaag van 44 mm, omdat ik online ergens tegenkwam dat de ronde clone collars (de rubber schijfjes voor stekken) daar netjes in klemmen. Ik gebruik mijn zelfgemaakte vierkante clone-collars, maar op dezelfde manier zou je de ronde ook kunnen gebruiken.

Op de deksel van de bak past het 3D-geprinte raamwerk. De gaten zijn te doorboren in de deksel, waarna je het met 4x M4-schroeven vast kunt zetten. Om de gaten voor de stekken te boren heb ik een hulpstuk bedacht dat in de vierkante gaten past om een strak beginnetje voor de gatenzaag te maken. Alle 3D-geprinte onderdelen zijn HIER te downloaden via mijn Thingiverse pagina. Zonder 3D-printer zou je een (dubbel) stuk tuingaas (van bijvoorbeeld een scrogrek) kunnen gebruiken om dit principe na te maken, zodat de vierkante clone-collars stevig vastgehouden worden aan de deksel.

Bij de in elkaar geschroefde manifold staan de nozzles op een wat minder perfecte positie dan bij de 3D-geprinte, maar ik denk niet dat dat een probleem zal zijn. Spetterend water vindt z’n weg wel.

Foampies (clone collars)

Alles heeft tegenwoordig een Engelse naam, zeker als het over cannabis gaat. Ik denk dat dit vooral zo gaat omdat we hier in Nederland zo achterlopen en aan alle kanten internationaal ingehaald worden. Ik noem een clone collar vanaf nu dus een foampie. Ik ben sinds kort ook een beetje een skeere tatta, en daardoor was ik niet van plan om € 30,- neer te gaan leggen voor 100 van die ronde foampies bij de growshop. Voor € 8,- koop je namelijk een pak waterdichte vloertegels bij de Action, waar wel 150 vierkante foampies uit gesneden of geknipt kunnen worden 😉

Dat snijden ging in mijn hoofd echter stukken makkelijker dan in de praktijk, en dat is vaker zo in mijn geval (…iets met een bindweefselziekte). Daarom werd ik weer eens stoned en probeerde ik buiten de box te denken, ook al zo’n Engelse uitdrukking. Ik bedacht een vierkante foampie-snijder en de 3D-printer maakte hem. Let wel op! Dit is een vlijmscherp onderdeel geworden en daardoor levensgevaarlijk. Het dient dus met verstand gebruikt te worden.

In mijn hoofd zat het gekke idee om de rosin pers ervoor te gebruiken. Kort samengevat: slecht idee… Het kostte mij, zoals gepland, bijna geen kracht om de vierkantjes te persen, maar met de pers had ik er te weinig gevoel bij waardoor de stanleymessen vast kwamen te zitten in de houten plank onder het schuimrubber.

Nadat de foampie-snijder (voor een beetje houvast) op een plank gemonteerd werd, stelde het snijden niet zo veel meer voor. Een houten plank op tafel om de tafel te beschermen, schuimrubber tegel er op, foampie-snijder daar bovenop, even je eigen gewicht erop drukken (mijn 65 kg bleek zelfs genoeg te zijn) en je drukt de vierkantjes met weinig moeite uit de tegel.

Om het foampie af te maken heb ik een mal bedacht. Deze werkt, maar in mijn hoofd zit een tool op een lijmtang die het wat makkelijker gaat maken. De tekeningen om deze onderdelen te 3D-printen, worden later te downloaden via Thingiverse. Het project is namelijk nog onder constructie en krijgt nog wat kleine updates.

Sproeiers

En toen begon de keuzestress. Natuurlijk kun je universele aeroponic nozzles bestellen via Ali Express. Ik zag er echter een uitdaging in om dit project te maken van spullen die je makkelijk in Nederland kunt verkrijgen bij bijvoorbeeld de bouwmarkt.

Daar kwam ik per toeval micro-irrigatie nozzles tegen van het bekende tuinslangen merk Gardena. Ik ging voor een verpakking van 5x 360° nozzles om eens wat te experimenteren. In mijn koppelingenbak vond ik gelukkig net genoeg onderdelen om 4 nozzles wat provisorisch te monteren op een G-Tools G-800 circulatiepompje. Met een emmer water in de bak en de stekker in het stopcontact ontstond er een fijne sproeier.

Toen werd het tijd om het een beetje OCD-vriendelijk te maken, want het oog wil ook wat. Ik zag dat de nozzles schroefdraad hebben die wel erg lijkt op M6 schroefdraad. Om dit te testen heb ik geprobeerd een M6 moer op een van de nozzles te draaien en dat paste! Hier was ik erg blij mee omdat dat betekent dat je alleen maar even een gat van 5 mm hoeft te boren, M6 tap er doorheen en dan dichten deze nozzles perfect af.

De 3D-printer had meer dan 30 uur nodig voor het printen van de manifold, maar dan zitten de nozzles ook perfect verdeeld tussen de gesneden stekken. De manifold is ontworpen om 3D-geprint te worden, de tekening is HIER te downloaden. Als je besluit om deze niet te printen maar te maken van irrigatiekoppelingen dan kun je de nozzles naar eigen inzicht verdelen.

Met deze eerste test heb ik mijn gevoel en de tips van anderen gevolgd, het kan zeker wat gefinetuned worden en er kan nog van alles veranderen (andere nozzles of een grotere pomp). Het is een beetje afhankelijk of er snel wortels tevoorschijn komen.

De eerste dag druppelde er wat water langs de deksel. Toen heb ik de tyleenslang tussen pomp en manifold ingekort. Misschien staat deze nu aan de lage kant, maar de tijd zal het leren.

De dames

Als afsluiter laat ik jullie nog even de dames zien waar deze verwennerij allemaal voor bedoeld is. De moederplanten zijn het resultaat van een phenohunt door Forbidden Grower. Het zijn 3 verschillende Biscotti Sour Dubb (Biscotti x Sour Dubble) x Ztini ((Zkittlez x (Lemon Tree x KG Sour D BX) pheno’s.

Ik ging meteen van start met een paar handige tips van Forbidden. De pomp met een timer staat steeds een kwartier aan en weer een kwartier uit, dat beperkt de temperatuur. Bij zijn cloner wou de pomp nog weleens omvallen, dus hij stuurde mij de juiste kant op om een soort omvalbeveiliging te bedenken. Shoutout naar Forbidden: laat die wortels maar komen!👊

Opbouwen

Omdat ik noodgedwongen een nieuw stekkie op moet bouwen voor mijn dames heb ik besloten om daar de komende tijd even alle energie in te stoppen. I’ll be back dus, maar eerst even de binnentuin weer helemaal op de rit zien te krijgen.

Peace, CannaTommy

(advertentie)