Topstories

(advertentie)

Het houdt bepaald niet over met de cannabiskennis van journalisten. Vorige week was het weer bingo toen het Global Drug Survey verscheen. Derrick Bergman, woordvoerder van het Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod, legt ’t nog eens uit.

 

Fabeltjes over sterke wiet

“Cannabisgebruikers willen niet per se meer een zo sterk mogelijke joint” meldde het Eindhovens Dagblad vorige week. Aanleiding waren de resultaten van de ‘Global Drug Survey‘.

Journalisten en cannabis: het is zelden een gelukkige combinatie. Journalisten zijn drinkers en tabaksrokers, over het algemeen. Ze zullen dus nooit schrijven dat whisky verslavender of schadelijker is dan bier. Ze hebben het ook nooit over drankgebruikers of alcoholgebruikers, maar ze noemen mensen die van een jointje houden vrijwel altijd cannabisgebruikers. Omdat ze de ballen verstand hebben van cannabis blijven misverstanden en fabeltjes soms jarenlang terug komen.

THC-percentage daalt al 10 jaar

Het misverstand dat Nederlandse wiet al jaren sterker wordt is een mooi voorbeeld. Wie even de moeite neemt om de cijfers die het Trimbos instituut jaarlijks publiceert te bekijken, ziet dat het gemiddelde thc percentage in Nederwiet sinds 2004 DAALT. Dat is dus al tien jaar. In 2004 was dat percentage 20,5 en vorig jaar nog maar 13,5. Gelukkig staat dit feit in het stukje van het Eindhovens Dagblad. Maar dan gaat het toch weer mis: “De cannabis is vandaag de dag niettemin vele malen sterker dan in de jaren ’70. Toen lag het THC-gehalte slechts rond de 1 procent.”

Zucht. In de jaren ’70 bestond er nog geen Nederwiet en rookte vrijwel iedereen in Nederland hasj. En goeie hasj. Uit Libanon, India, Turkije, Afghanistan, Nepal en Marokko, vaak per rugzak hierheen gesmokkeld door liefhebbers. Zoals bekend is hasj een concentraat; het bevat alleen de harskliertjes van de bloemen. Wie denkt dat in deze hasj maar 1% thc zat, heeft geen verstand van zaken. Daar komt bij dat het Trimbos instituut pas in 1999 begon met het testen van cannabis uit de coffeeshops op werkzame stoffen. Er bestaan dus helemaal geen cijfers over de jaren zeventig en tachtig.

“Een hoog thc-gehalte is eigenlijk een positieve kwaliteitsnorm. Je hoeft dan minder te roken om hetzelfde resultaat te bereiken”

De hele discussie over “sterke” of “zware” wiet is niets meer dan een politieke truc om de repressie nog een tandje verder op te voeren. Er bestaat geen wetenschappelijk bewijs voor de aanname dat meer thc meer schade of risico’s oplevert. Sterker: vrijdag verschijnt een groot onderzoek van Trimbos onderzoekster Peggy van de Pol, waaruit blijkt dat hoeveel en welke soort cannabis mensen roken nauwelijks invloed heeft op het risico van misbruik of verslaving. Veel belangrijker is de reden waarom men rookt. Het risico op verslaving is hoger “wanneer ze (financiële) problemen hebben en cannabis gebruiken om hun problemen te vergeten”. No shit Sherlock, zou ik bijna zeggen.

Hoop nieuwe problemen

Het kabinet is nog steeds van plan cannabis met meer dan 15% thc naar Lijst 1 van de Opiumwet te verhuizen. Het is te hopen dat de Tweede Kamer daar een stokje voor steekt. Er is namelijk helemaal geen probleem dat met dit plan wordt opgelost. Maar je hoeft geen Nostradamus te heten om te voorspellen dat het wel een hoop nieuwe problemen zal veroorzaken. Een stroom rechtszaken van coffeeshops die gepakt zijn met een procentje teveel. Thuiskwekers die vervolgd worden voor productie van harddrugs. Grote kansen voor dealers die “extra sterke wiet” zullen gaan verkopen. Enzovoort, enzovoort.

Het wrange is dat wijlen Els Borst, minister van VWS en huisarts, de discussie in 2001 al heeft besloten met één simpele constatering. “Een hoog thc-gehalte is eigenlijk een positieve kwaliteitsnorm. Je hoeft dan minder te roken om hetzelfde resultaat te bereiken.” Zullen we dus gewoon eens ophouden over sterke wiet en het eens gaan hebben over schone wiet? En dus over regulering van de teelt? Fijn.

(advertentie)