(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Afgelopen zaterdag waren er verkiezingen in Australië en de verrassendste winnaar was ongetwijfeld Legalise Cannabis Australia. Deze partij bestaat al bijna dertig jaar en heette tot vorig jaar HEMP: Help End Marijuana Prohibition. Bijna een kwart miljoen Australiërs kleurden het vakje van de wietpartij rood.

Zoveel wiet kweken als je wil

Nog niet alle stemmen zijn geteld, maar het ziet er naar uit dat de LCA-kandidaat, de 52-jarige advocaat Bernard Bradley, een zetel in de senaat gaat winnen, ten koste van de ultraconservatieve politica Pauline Hanson.

Het programma van de wietpartij is eenvoudig: behandel cannabis net zoals tabak en alcohol. Iedereen mag zoveel wiet kweken als zij of hij wil: pas als er sprake is van verkoop komen vergunningen en belasting om de hoek kijken. De cannabispartij wordt gerund vanuit de Hemp Embassy in Nimbin, een dorpje in de New South Wales dat bekend staat vanwege allerlei duurzaamheidsinitiatieven én vanwege de cannabiscultuur.

Partijvoorzitter Michael Balderstone van de Australische wietpartij viert de overwinning op ingetogen wijze…

Amsterdam in Australië

De Amerikaanse schrijver Austin Pick schreef over het dorp, dat als zustersteden het Amerikaanse Woodstock en het Deense Christiania heeft: ‘alsof een rokerige straat in Amsterdam is verplaatst naar het midden van de bergen, achter gevels die doen denken aan de tijden van het wilde westen’.

Sinds 1993 is er jaarlijks een festival in Nimbin, MardiGrass, om de cannabiscultuur te vieren en te pleiten voor legalisering. De verkiezingswinst van Legalise Cannabis Australia komt dus niet uit de lucht vallen. De partij heeft ruim 220.000 volgers op Facebook.

In een interview met de Australische Daily Mail zei Bernard Bradley, de LCA-kandidaat voor de senaat, dat het tijd is om de verouderde cannabiswetten te veranderen: ‘Een uniforme aanpak die volwassenen als volwassenen behandelt en die in sommige gevallen levensveranderend zou zijn’.

Rammelende drugswetten

Het huidige gebrek aan uniformiteit heeft te maken met de Personal Cannabis Use Bill, die sinds januari 2020 van kracht is in de Australian Capital Territory (ACT), de regio rond de hoofdstad Canberra. Sindsdien mogen volwassen inwoners van deze regio maximaal vijftig gram cannabis bezitten en buiten twee planten per persoon kweken, met een maximum van vier planten per huishouden.

‘Het is belachelijk dat de wetten binnen ons land inconsistent zijn,’ aldus Bradley, ‘en dat het in onze hoofdstad prima is om een paar wietplanten in je tuin te kweken, terwijl je in Queensland vervolgd kan worden als je precies hetzelfde doet.’

Verkiezingsposter van de Nederlandse cannabispartij met lijsttrekker Wernard Bruining, tegenwoordig befaamd als wietolie-goeroe…

De Groen Vrij Internet Partij in Nederland

Dankzij de goede stembusuitslag heeft de legaliseer-wiet-partij nu voor het eerst recht op subsidie van de overheid, een historische mijlpaal. Via Twitter werd me de vraag gesteld of zo’n wietpartij ook een idee zou zijn voor Nederland?

Dat is al eens geprobeerd en niet door de minste: in 2006 richtte Wernard Bruining (Stichting Mediwiet) de Groen Vrij Internet Partij op. Simon Vinkenoog was lijstduwer, maar je kon geen lid worden van de partij en er was geen budget voor de Tweede Kamer-verkiezingen van dat jaar.

Uiteindelijk stemden niet meer dan 2297 mensen voor de Groen Vrij Internet Partij, waarna Wernard de handdoek in de ring gooide. Misschien was hij, zoals wel vaker, zijn tijd vooruit.

Traag en frustrerend

Anno 2022 zitten er twintig (!) politieke partijen in de Tweede Kamer, waarvan de helft maximaal drie zetels heeft. Zelf ben ik geen voorstander van nog meer versplintering. Met het VOC blijf ik me richten op verandering bij de bestaande partijen, ook al is dat een traag en vaak frustrerend proces.

(advertentie)