Topstories

(advertentie)

Eigenlijk zou ik op dit moment op vakantie zijn, maar de corona maatregelen gooiden roet in het eten. Voordeel van thuis blijven is dat ik mijn planten zelf kan verzorgen, want dat is in deze natte zomer hard nodig. 

Invasie van slakken

Het laatste restje hoop op een ‘Summer of Love’ werd deze week de bodem ingeslagen door demissionair minister-president Mark Rutte: ook eendaagse festivals zitten er voorlopig niet in. Geen zomer van liefde, maar een zomer vol slakken en nattigheid. Er zijn dit jaar zoveel slakken dat hun invasie de krant en het Journaal haalt.

In mijn achtertuin hielden de slakken begin juli voor het eerst stevig huis en vraten de verse blaadjes van mijn wietplanten kaal. Drastische actie was geboden. Ik besloot mijn planten eerder dan gepland in bloei te gaan trekken, door ze ’s avonds te verhuizen naar het fietsenschuurtje en ze daar twaalf uur per etmaal in het donker te laten staan.

Eierschalen op de grond rondom de wietplanten

Slakken zijn alleen actief als het donker is; overdag laten ze zich niet zien. Voor de zekerheid strooide ik rond de stam van de planten wat verkruimelde eierschalen. Slakken houden niet van de scherpe randen en de eierschalen zijn niet schadelijk voor de plant, integendeel.

Mijn dames staan nu dus al ruim twee weken in bloei en gaan nog steeds elke avond het schuurtje in, achter slot en grendel. Ook wel een veilige gedachte. De reden dat er deze zomer zoveel slakken zijn is de overmaat aan vocht, regen en nattigheid.

Politiek en cannabisbeleid ook in slakkengang

En vocht is gunstig voor meeldauw; nog nooit eerder heb ik daar zo vroeg in het seizoen last van gehad als dit jaar. Tot nu toe is het me gelukt om de meeldauw weg te krijgen door te sproeien met een mengsel van negen delen water en één deel melk, met als geheim wapen een kleine hoeveelheid schoonmaaksoda. Deze methode werkt het beste als de besproeide plant in de zon kan drogen. Dat lukte mij op het nippertje, daarna kwamen er weer fikse regenbuien.

Als ik aan het overpotten ben, of mijn planten water geef, denk ik soms aan de Tweede Kamer verkiezingen, alweer bijna vijf maanden geleden. De formatie van een nieuw kabinet gaat niet eens in een slakkengang, of het zou een doodgetrapte slak moeten zijn.

Tijdens het tuinieren denk ik ook weleens aan de wietproef, waarvoor een slak de perfecte mascotte zou zijn. Het gaat allemaal zo ont-zet-tend… lang-zaam… Zeker als je bedenkt dat die wietproef een politieke vertragingstactiek is, een manier om de al in 2017 door de Tweede Kamer aangenomen Wietwet van D66 af te remmen.

D66 moet legalisering wiet afdwingen

Voor zover ik weet ik is nooit aan toenmalig D66-leider Alexander Pechtold gevraagd waarom hij destijds akkoord is gegaan met deze politieke koehandel en het wietproef compromis. Inmiddels kennen we het resultaat: nog meer vertraging. Regulering, laat staan legalisering, van cannabis blijft ver weg en de huisuitzettingen van thuistelers gaan door.

Laten we hopen dat de resultaten van D66 uit het verleden geen garantie zijn voor de toekomst, bij het vormen van een nieuw kabinet dat er toch ooit zal moeten komen. Dat de partij nu eens voet bij stuk houdt en legalisering van cannabis afdwingt door het als voorwaarde te stellen voor deelname aan een nieuwe regering. Kom op, Kaag!

[slakken op wietblaadje-foto’s: fukume/Shutterstock]

(advertentie)