Topstories

(advertentie)

‘t Modmeisje houdt er wel van als het een beetje schuurt en schurkt tussen haar en de mannen in haar leven. Ze baalt er dan ook flink van dat de metroman zo’n hardnekkige trend blijkt te zijn. En de mannenknot mag van haar direct de prullenbak in!

Vrouwtjesinsect met penis

Onlangs is er een luisachtige vrouwtjesinsect ontdekt met een penis. Haar mannelijke evenknie heeft dan weer een vagina. Waarom die laatste dan toch de mannetjesluis is? Nou, hij draagt de sperma bij zich. Die sperma wordt dan overigens weer op een redelijk agressieve manier ‘afgepakt’ door het vrouwtje. Met de haakjes in haar penis klemt ze zich zo lang in het mannetje vast, vaak wel vijftig uur!, dat hij zijn spermapakketje uiteindelijk wel moet afgeven.

Enfin, deze biologische rariteit – de omgekeerde geslachtskenmerken en rolverwisseling van de luisjes – werd als nieuws gebracht. Nou, ik vond de nieuwswaarde wel meevallen. Want hoewel ik veel heerlijke supermannelijke mannen ken, zie ik helaas ook een steeds grotere groep zeer vrouwelijke mannen ontstaan. Dit zijn weliswaar heteroknullen, die van nature lekkere meisje aan hun haren naar hun grot willen slepen, maar dat zie ik deze groep mannen echt niet meer doen hoor. Want wat als hun haar in de war raakt of, hou je vast, er een kreukel in hun zelf gestreken broek komt?

Jazeker, je herkent deze ‘mannen’ in eerste instantie aan hun uiterlijk. Alles wat deze man draagt voldoet aan de laatste mode. Zelfs, of juist vooral, als het er nonchalant uitziet (zoals een stoppelbaard) is er over nagedacht door deze man. Deze modebewuste ijdele kerel wordt ook wel een metroman genoemd. Ofwel een man die geen moeite heeft zijn vrouwelijke kanten te omarmen. Hoewel de metroman een tijdelijke trend leek, ingezet door David Beckham, blijkt niks minder waar. Want hoe verklaar je anders de schrikbarende opkomst van de mannenknot!?

Het verontrustende is dat dit vrouwelijke gedrag steeds meer de norm lijkt te worden

In tweede instantie herken je de gefeminiseerde man aan zijn gedrag. Zo stond ik laatst op een grasveld naar een band met vier fijne meiden met gitaren te kijken. Toen ze uitgespeeld waren bleef het flirtende goedkeurende gefluit van de aanwezige heteromannen echter uit. Nee, die waren veel te druk bezig met de vraag of hun selfie er wel mooi uitzag. Uit pure ellende heb ik toen zelf maar mijn vingers kapot gefloten voor die meiden op het podium.

Het verontrustende is dat dit vrouwelijke gedrag steeds meer de norm lijkt te worden en zelfs lijkt over te slaan naar onze van oudsher mannelijke mannen. Zo zat ik onlangs in de shop een jointje te roken met de twee Founding Fathers van RollingStoned. Twee alfamannen en vrouwenliefhebbers van het eerste uur. Daarom hebben ze mij ook deze column gegeven. Goedkeurend bekeken de fathers het barmeisje. Die mag bij ons op kantoor ook wel de wietplantjes komen bewateren, vonden ze, om zich vervolgens bij mij te verontschuldigen voor hun vrouwonvriendelijke gedrag. Boos dat ik werd! Niet meer met ons flirten, dat zou pas vrouwonvriendelijk zijn! Voor straf heb ik de fathers dan ook op date met mijn zussen gestuurd. Dat zal ze leren.

Vier de verschillen

Dus lieve lieve en ook lieve stoute mannen: laten we, juist nu mannen en vrouwen op carrièrevlak gelijkwaardig zijn geworden, verder niet te veel op elkaar gaan lijken. Laten we de (biologische) verschillen vieren. Laten we blijven zorgen dat het schuurt en schurkt tussen ons, geestelijk en vooral lichamelijk. Klem je dus gewoon vijftig uur aan ons vast, als we daar beiden zin in hebben, en dwing ons tot overgave. Want, zoals Nederlands stoerste rockchick Anouk het al eens treffend zei: een (seksuele) relatie tussen een man en een vrouw ‘moet wel een beetje pijn doen’.

(advertentie)