Topstories

(advertentie)

Onze huisfilosoof laat zijn toch al niet beperkte gedachten gaan over het fenomeen liberalisme. Zowel in België als in Nederland aan de regeringsmacht, maar waarom verkwanselen zij het theoretisch zo fraaie begrip ‘individuele vrijheid’, en helemaal ten aanzien van cannabis?!

Legaliseren, punt uit. Of toch niet?

Nu ik op deze natte en druilerige juniavond mijn maandelijkse column schrijf moet ik eerlijk toegeven dat ik een beetje het gevoel heb dat ik alles over de cannabiszaak al gezegd heb wat ik te zeggen heb. En mijn besluit is zeer kort en bondig. Gewoon legaliseren die handel. Volwassenen de mogelijkheid geven om een gereguleerde coffeeshop binnen te wandelen, wat hash of weed kopen en gewoon verder leven.

Niks aan de hand, nietwaar? Klaar is kees. Punt aan de lijn. Kunnen we allen eindelijk onze ratio inzetten om echte problemen, die er legio zijn, op te lossen. Toch? Wel zo eenvoudig is het spijtig genoeg niet.

Ideologie omarmt de leugens

Veel tegenwind krijgt de prolegalisering beweging via (politieke) leugens. Vandaag wil ik het niet hebben over de leugens die stellen dat cannabisgebruik de oorzaak voor psychose zou zijn of de meest verschrikkelijke verslaving incarneert. Noch heb ik het over de leugens die stellen dat cannabisgebruikers geweldplegers en dieven zouden zijn.

Nee vandaag wil ik het over de politieke ideologie hebben die al deze leugens, en ondertussen vele anderen, kritiekloos omhelst. Een politieke ideologie die bij haar geboorte nochtans genereus van opzet leek. In theoretische geschriften beschreven haar adepten het belang van de individuele vrijheid. Deze ideologie stelde dat de volwassen mens voor zichzelf over dusdanige vrijheid hoorde te beschikken, zolang hij geen ander schaadde, dat hij zijn eigen authentieke leven kon inrichten. Een ideologie dat ook enthousiast haar vertrouwen in de ratio en de wetenschap uitschreeuwde en die zodoende de toekomst hoopvol tegemoet trad.

Eigenaardigheidje

Onderwijl wees het de kerk en ander (bij)geloof naar het domein van het private leven, om in de publieke sfeer alleen zogenaamde feitenkennis toe te staan. Deze politieke ideologie kwam op voor tolerantie ten aanzien van de anderen. Niet alleen de ‘gelijkaardige’ anderen maar ook de anderen met hun ‘eigenaardigheidje’ werd door deze veelbelovende politieke doctrine gelijkgesteld en bestaansrecht gegund. Economisch koos deze ideologie voor de vrije markt. U kent het wel, laissez-faire, zoals in de staat moet zich niet teveel moeien met onze zaken.

De liberalen kiezen in ons bovenmatig kapitalistische tijdperk, wanneer het cannabis betreft, niet voor het vrije markt principe maar gaan ze zich op een stiefmoederlijke manier moeien en de op Jamaica heilig verklaarde plant verbieden, oh boy!

U had het waarschijnlijk al geraden, ik heb het hier over het zogenaamde liberalisme.

Enkele eeuwen later en in verhouding tot het cannabisbeleid kunnen we zonder schroom stellen dat de huidige Belgische liberalen – maar ook de Nederlandse liberalen scoren niet super – al deze principes overboord hebben gegooid.

Drie keer gebuisd door de liberalen

Ten eerste, wat betreft de individuele vrijheid binnen het cannabisdebat kunnen we kort zijn, cannabis is illegaal dus er is geen persoonlijke vrijheid, dus gebuisd!

Ten tweede, de huidige liberalen hebben geen oog voor het wetenschappelijke materiaal dat de negatieve uitvindsels over cannabis demystificeert en houdt op deze manier vast aan fabels en is dus zelf slachtoffer van bijgeloof. Bovendien hebben ze geen enkele notie van de geneeskrachtige capaciteiten van cannabis en laten duizenden patiënten aan hun lot over, alweer gebuisd!

Ten derde, de huidige tolerantie ten aanzien van weedblowers fluctueert al naar gelang van de agent of de procureur die je op je weg kruist en is hierdoor niet voorspelbaar. Van tolerantie is hierdoor geen sprake, gebuisd. Tenslotte kiezen de liberalen in ons bovenmatig kapitalistische tijdperk, wanneer het cannabis betreft, niet voor het vrije markt principe maar gaan ze zich op een stiefmoederlijke manier moeien en de op Jamaica heilig verklaarde plant verbieden, oh boy!! Conclusie: de huidige liberalen zijn pseudoliberalen en daar kunnen we moeilijk blij mee zijn!!

Coffeeshophouder en politiecommissaris

Om toch nog op een positieve noot te eindigen wil ik hier even stilstaan en hulde brengen aan Guno Holder, een Groningse coffeeshopeigenaar die een uitspraak van de Nederlandse Raad van state, die voor de intrekking van de coffeeshophouders zijn vergunning zorgde, voor het Europees hof zal aanvechten. Uit rechtvaardigheidsprincipe hoop ik echt dat hij het proces wint. Waarschijnlijk is dat een ‘echt’ liberaal kantje van me dat zich moeit!

Op de laatste minuut moet ik er het pleidooi voor drugslegalisering van de hoofdcommissaris van de Voorkempen, Peter Muyshondt aan toevoegen. Het zijn zulke mensen die ons mee zullen helpen om het weeddebat uit de leugenachtige moerasgronden te trekken en de pseudoliberalen te ontmaskeren. Ere aan hen!

[openingsbeeld: Aleksandar Mijatovic/Shutterstock]

(advertentie)