Topstories

(advertentie)

In dit voorlopig laatste kweekverslag van Cannabeaver stelt onze buitenwiet-correspondent een aantal belangrijke inzichten tentoon. Belangrijke rooksignalen en paralellen tussen de oorzaak van ons halfslachtige gedoogbeleid en de huidige crisis waarin we verkeren. Lezen dus!

‘t is weer voorbij die mooie zomer… ♪ ♫ ♬  Althans… de meteorológische zomer is voorbij; de échte zomer gaat hopelijk nog even door. Terwijl ik dit schrijf is het in ieder geval 30 graden hier in het zuiden des lands. De zon schijnt deze week volop maar het buitenwietseizoen zal voor de meesten binnenkort ten einde lopen. Hopelijk heeft het in een aangename oogst geresulteerd – zonder de gevreesde toprot.

Nazomeren…

Van toprot was hier gelukkig geen sprake, toen ik besloot de 1:1 CBD Silver Lime Haze Autoflowers voortijdig te oogsten, zoals je in mijn vorige verslag hebt kunnen lezen. De tegenvallende groei en bloei aan het einde van het seizoen, maakte het besluit om de kweek te beëindigen er wel makkelijker op maar was niet de motivatie daarvoor.

Er is deze zomer iets veranderd ten opzichte van de voorgaande zomers waarin prachtige nederwiet mijn tuin sierde en bijna volledig vulde. Dit is namelijk de allereerste zomervakantie van mijn zoon, en er komen dus ook volop klasgenootjes over de vloer en in onze mooie tuin. Nu betrekken wij onze zoon open en eerlijk bij al wat groeit en bloeit in onze tuin, en beseft hij ondanks zijn vijf levensjaren goed dat papa en mama liever iets roken dan iets drinken.

‘Wietplantage in de tuin’

Dat is wat wij ons kind onder meer mee willen geven in zijn opvoeding. Het is niet lastig voor te stellen, dat niet elke ouder in onze huidige maatschappij daar eender over denkt, en wellicht eerder een vooroordeel zal vellen over de aanwezigheid van de door ons zo geliefde plant in het bijzijn van hun kroost.

En terwijl er in huize CannaBeaver enige twijfel ontstond over het voortzetten van de buitenkweek-avonturen, kregen we van een buurvrouw een opvallende vraag. Ze is een jonge moeder van begin twintig, waarmee ik onlangs een vrijblijvend praatje hield in het voorbijgaan. Ze had nabij onze achtertuin iets geroken en vroeg zich af of ik ‘een wietplantage in de tuin’ heb.

Dat iemand van een jongere generatie zich nog steeds zó ongenuanceerd over een paar kleine wietplanten in een achtertuin kan uitlaten. Het deed me beseffen dat we op het gebied van informatie en acceptatie van cannabis, er in de afgelopen twintig jaar duidelijk op achteruit gegaan zijn.

Prachtige White Widows

Zestien jaar was ik toen een politieagent bij mijn ouders aan de eettafel plaats nam. Enkele dagen eerder was er namelijk ingebroken in ons ouderlijk huis. Op ongeveer drie meter afstand van waar deze agent met ons zijn rapportage besprak, stonden vijf aanzienlijke White Widows. Ze stonden prachtig te bloeien in de zonovergoten serre.
Geen wóórd over mijn planten vanuit deze agent. Eveneens niet van zijn collega die ons enkele weken later, vanaf exact dezelfde plaats van aanvullende informatie over de inbraak voorzag. Ook de opvolgende jaren waarin de wietplanten boven de schutting uitstaken, leverden ons nooit enige kritiek op. En daarbij moet je nog weten dat ons huis aan het drukste kruispunt van de stad stond.

Angstpropaganda

Wat is er de afgelopen jaren toch veranderd dat zowel de publieke opinie als het beleid van de politie ten aanzien van cannabis zo verslechterd zijn? De wetgeving is vrijwel ongewijzigd; we zitten nog steeds opgezadeld met het slappe en onlogische gedoogbeleid. Een verouderd beleid dat in al die jaren nog steeds niemand in politiek Den Haag goed heeft durven te regelen. Integendeel, ze hebben de publieke angstpropaganda juist aangewakkerd. Door bij voorbaat alle ontdekte wietkwekerijen als zeer onveilig en brandgevaarlijk te bestempelen, meestal uiteraard ten onrechte. En door te pas en te onpas met termen als  ‘ondermijning’ te smijten, en het publiek aan te sporen om via kliklijnen hun zelfvoorzienende buren te verlinken.

Generiek overheidsbeleid

In deze bizarre tijd komen veel van deze thema’s naar boven. Het coronavirus wordt door de politiek en de gevestigde wetenschappelijke en medische orde als gevaarlijk bestempeld. Als ondermijnend voor onze gezondheid en maatschappij. Het publiek wordt wederom aangespoord om middels een kliklijn hun medemens te verlinken, als deze zich niet aan de opgelegde regelgeving houdt.
Ook hierbij worden tegengeluiden genegeerd en bestaande en alternatieve oplossingen van tafel geveegd – ogenschijnlijk ten faveure van het grote geld. Er zijn zoveel parallellen omdat dit nu eenmaal generiek overheidsbeleid is geworden. De medische eigenschappen van cannabis zijn al decennia ondergeschikt aan de geldstromen die ‘big pharma’ genereert. En de accijnzen op alcohol zien onze machthebbers ook liever niet terugvallen als gevolg van legalisering. En anders steekt de alcohol-lobby daar zeer zeker een stokje voor.

Het moet anders

Juist nu kun je wederom goed waarnemen dat overheidsbeleid enkel werkt als er een maatschappelijk draagvlak voor is. En is dat er niet, dan wordt het kunstmatig gecreëerd middels propaganda en het uitsluiten en/of ridiculiseren van alternatieven. De thema’s in deze tijden van pandemie zijn vergelijkbaar met de thema’s die al decennia rondom cannabis spelen. Het zijn voor mij duidelijke indicators dat het anders moet in onze maatschappij. Een ander soort leiders die niet gedreven zijn door geld, macht en hebzucht maar met eerlijkheid en gerechtigheid hoog in het vaandel. Dat is wat deze planeet en de mensheid nodig hebben.

Rooksignalen

Tot die tijd schikken we ons regelmatig tegen onze principes naar de huidige maatstaven, en krijgen we te maken met lockdowns en in mijn geval dus ook takedowns. Ons imago op het schoolplein is helaas doorslaggevend geweest voor het beëindigen van onze kweekavonturen in de achtertuin. De ‘rooksignalen’ die we daar tentoonspreiden zijn er echter niet minder op geworden.

Hiermee eindigt dan ook helaas mijn rol als buitenkweek-correspondent die ik met veel plezier heb mogen vervullen. Wellicht mag ik jullie in de nabije toekomst ook eens berichten over kweekavonturen die zich niet buiten afspelen maar binnen. De foto’s bij deze tekst zijn al een soort voorproefje daarvan, maar tot die tijd…

Grow home, grow safe!
CannaBeaver

(advertentie)