(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Terwijl Michel, voorzitter van de Vlaamse Mambo Social Club, over de beursvloer van alweer een buitenlandse cannabis-expo loopt dwalen zijn gedachten onwillekeurig af naar de Lage Landen. Hoe jammer het wel niet is dat wij de legale wietkoek zo stompzinnig aan ons voorbij laten gaan, terwijl we ooit fier de wiettroepen aanvoerden…

Cannabisbeurzen

Het was onlangs in de gezellige drukte van de Cultiva Hanfmesse, onder een prachtig glazen piramidevormig dak in een Weens namiddagzonnetje dat ik liep te mijmeren en me afvroeg waarom ik toch weer steeds naar het buitenland moet om dit te kunnen meemaken.

Een cannabis beurs is best wel een gezellige bedoening als je interesse hebt in het onderwerp en mensen wil tegen het lijf lopen met dezelfde interesses. Het is ook handig om contacten te leggen, te netwerken en andere activisten te ontmoeten uit heel Europa en soms zelfs van ver buiten Europa. Beurzen zijn ook vaak plaatsen waar je wat kan opsteken van sprekers allerhande, de lezingen gaan van medicinale cannabis tot industriële hennep, meestal is er voor elk wel wat wils.

Kilometers vreten

De voorzitter van Mambo Social Club met zijn partner tussen de Oostenrijkse wietstekken

De voorzitter van Mambo Social Club met zijn partner tussen de Oostenrijkse wietstekken

Helaas moet je er meestal flink wat kilometers voor overhebben want in Nederland en België kan je ze niet vinden omdat ze er niet bestaan. Je moet er voor naar Spanje, Frankrijk, Engeland, Oostenrijk, Tsjechië, Zwitserland of Italië als je in Europa wil blijven, verder van huis kan je bijvoorbeeld naar beurzen in Uruguay, Amerika, Chili, Argentinië, Australië  en dan zie ik vast nog een hoop plaatsen over het hoofd.

Waar anders kan je nog te elfder ure vergaderingen beleggen met collega activisten, op de hoogte blijven van de laatste kweektechnieken en materialen, de nieuwste genetica leren kennen, een hennep biertje drinken, een vaporizer testen of een praatje slaan met vrienden en ervaringen uitwisselen met anderen? Nergens, daarom vind ik cannabisbeurzen ook zo’n fijne bedoeningen en mis ik ze in de lage landen.

Bloeiende stekkenhandel

Ooit was Nederland een land dat voorop liep en de nodige knowhow in huis had op gebied van cannabis. Deze gedachte is echter snel vervlogen als we tijdens een beursweekend de kans krijgen om de productiefaciliteit te bezoeken van een bedrijf dat hennep stekken maakt. Iets waar ze je in de lage landen voor opsluiten en de sleutel weggooien is hier blijkbaar de normaalste zaak van de wereld.

Als je hier stekken wil dan koop je die gewoon. Je kiest in een catalogus of op de website een van de vele soorten en je kan ze zelf komen afhalen of ze laten opsturen per post in een speciaal daarvoor ontworpen verpakking. Ik weet niet wat ik zie als de verkoper me de verpakking laat zien die gebruikt wordt om de stekjes per post te versturen. Het ziet er helemaal top uit de beschermende groene plastic verpakking waar de plantjes en hun stekblokje mooi in passen, hier is duidelijk over nagedacht.

In het buitenland duiken overal bedrijven, diensten en producten op die in verband staan met cannabis. Dit levert banen en werkgelegenheid op voor een hoop mensen, mensen die belastingen betalen

Als ik even later in gesprek raak met een van de plantenverzorgers wordt me duidelijk dat dit één van de vier locaties is die het bedrijf runt. Ik tel 5 mensen die rondlopen tussen de planten en nog 2 mensen in de bijhorende winkel, allen werken fulltime voor het bedrijf.

De tijd staat niet stil in het buitenland, zoveel is duidelijk. Overal duiken er bedrijven, diensten en  producten op die rechtstreeks of onrechtstreeks in verband staan met cannabis. Dit levert banen en werkgelegenheid op voor een hoop mensen, mensen die belastingen betalen op wat ze verdienen en zo hun steentje bijdragen aan de maatschappij.

Verloren banen in Maastricht

unemployedIk wordt een beetje bitter als ik denk aan de 400+ banen die destijds alleen al in Maastricht verloren zijn gegaan bij de invoering van de wietpas en waar de mijne er eentje van was. Dit was er ook in Nederland en het is er nu niet meer. Dit was er niet in het buitenland en het is er nu wel. Ligt het aan mij of zijn er nog mensen die dit niet kunnen begrijpen? Nu de wereld eindelijk vooruit gaat wordt hier beslist vol gas achteruit te gaan. Wij gaan hier het vuur blussen door er nog meer benzine op te gieten. Komt dat zien, komt dat zien. Dit geeft ongetwijfeld een spetterende show waarin je een heel circus kunt betrekken, maar de effectiviteit van de tactiek durf ik in twijfel te trekken.

Growshopwet

Dat het er met de growshopwet niet beter op is geworden hoef ik niet te vertellen denk ik. Terwijl er overal in Europa banen rond cannabis ontstaan roeit Nederland ze uit. De afgelopen jaren zijn er duizenden mensen hun baan verloren, vaak ook nog een baan die ze met plezier deden. Een baan die in een inkomen voorzag en waar belastingen op betaald werden. Ik wil ze de kost niet geven, de mensen in de cannabis sector die hun baan hebben verloren en terecht zijn gekomen in de bijstand.

De straatdealer daarentegen (die waarschijnlijk ook in de bijstand zit) lacht eens goed, neemt er nog een bitch bij en wordt slapend rijk. Hij wil trouwens van je 17-jarige zoon, die net wat wiet bij hem komt scoren, ook weten of ie misschien ook nog wat coke of een pilletje wil hebben…

 

(advertentie)