Topstories

(advertentie)

In zijn kweekkast groeit de kleine Sneeze rustig verder, en daarom nemen we deze week een kijkje in de keuken van Dokter Groen. Daar maakte hij namelijk heerlijke wietboter van het knipafval van de Seriotica die hij in mei van dit jaar oogstte. Hij deed dat gemakkelijk in de POT by NOIDS, waarmee hij eerder ook al eens wietolie maakte van buitenwiet. Kookverslag!

Geen kweekverslag deze week maar een kookverslag. Het Sneeze plantje in mijn kweekkast is deze week alleen wat groter geworden en groeit gewoon rustig verder. Het leek me daarom interessanter om een verslag te schrijven van de wietboter die ik maandag heb gemaakt. Ik heb er het kristalrijke knipafval van de Seriotica voor gebruikt, en de wietboter is heel goed gelukt. Het was een fluitje van een cent in de POT by NOIDS, die uiteindelijk het meeste werk heeft gedaan.

Wietboter maken in de POT by NOIDS

Ik had tijdens mijn laatste oogst al aangekondigd dat ik wietboter zou gaan maken van het knipafval, en dat heb ik afgelopen maandag gedaan. Ik heb alleen niet de suikerblaadjes van de Spicebombs gebruikt maar die van de Seriotica die ik daarvoor gekweekt had. De boter is zeer goed gelukt dus de Spicebomb komt ook nog wel aan de beurt.

Eerst heb ik alles klaargezet wat ik nodig had om de wietboter te maken. Dat klinkt als een heleboel maar waren eigenlijk maar 3 benodigdheden. De POT by NOIDS, 15 gram suikerblaadjes en een pakje biologische en ongezouten roomboter. Het ‘ultieme recept voor wietboter‘ gaat uit van 15 gram wiet op 250 gram boter maar omdat ik geen wiet maar knipresten gebruik, heb ik uiteindelijk maar 200 gram roomboter gebruikt.

Drie uur infuseren

Het glas van de POT by NOIDS is net groot genoeg voor 250 gram boter en ongeveer 20 gram gemalen wiet of knipresten. Omdat ik niet helemaal zeker was van de sterkte van mijn boter begon ik voorzichtig en heb ik eerst de helft van de boter (125 gram dus) in de POT by NOIDS laten smelten, en daar de knipresten aan toegevoegd. Daarna heb ik het infusie-programma van de POT by NOIDS opnieuw opgestart, zodat de boter de volledige drie uur zou infuseren.

Om ervoor te zorgen dat de boter niet heter dan 100 graden zou worden, heb ik drie tot vier eetlepels water aan het mengsel toegevoegd. Omdat water een kookpunt van 100 graden heeft, kan de boter nooit heter worden. Tijdens het infusie-programma heb ik de boter en de knipresten regelmatig geroerd met een theelepel, tot het programma klaar was. Dat duurt overigens langer dan de 160 minuten die voor het infusie programma staan aangegeven, omdat de POT het glas ook nog voor je afkoelt tot een handelbare temperatuur.

Het wietboter maken zelf is echt een fluitje van een cent met de POT by NOIDS. Het komt er op neer dat ik gewoon in de woonkamer zat te chillen, terwijl het apparaat zijn programma draaide. Af en toe keek ik even en roerde ik wat in het mengsel tot het klaar was. Vervolgens heb ik het filter-trechter gebruikt om de gesmolten wietboter in mijn boterbakje en de ijsblokjes-vorm over te gieten. Omdat ik er een paar eetlepels water bijgedaan had, kon ik alle boter uit het plantmateriaal drukken en is er niets verloren gegaan. Het opruimen was ook heel gemakkelijk, want het glas en de filter-trechter van de POT by NOIDS konden gewoon in de vaatwasser.

Wietboter bewaren en testen

Ik gebruikte een glazen bakje van de luxe desserts van AH om de wietboter in te bewaren, en een ijsblokjes-vorm om de rest van de boter in kleine porties in te vriezen. Inmiddels heb ik de boter twee avonden gebruikt en er heerlijk op geslapen. Ik gebruikte ongeveer zoveel boter als je op een kwart boterham zou smeren (wel dik ingesmeerd). Ondanks dat ik de wiet niet eerst apart heb gedecarboxyleerd (daarvoor heeft de POT by NOIDS ook een functie) is het sterk genoeg want ik merk het effect nog als ik ’s ochtends wakker wordt.

De smaak van de boter is erg goed, en de aroma’s van de Seriotica zijn ook goed te proeven. Door de geleidelijke verhitting van de POT by NOIDS is er niets verbrand en heeft de boter een fijne smaak gekregen. Ik vind de kleur ook erg mooi en er zijn geen plantenrestjes door het filter-trechter gekomen. Als je wilt kun je de wietboter nog apart decarboxyleren maar dat is volgens mij niet nodig. Na drie uur op 100 graden is de THC wat mij betreft voldoende gedecarboxyleerd.

En Sneeze?

Sneeze heb ik natuurlijk wel nog even voor je gefotografeerd. Zoals je ziet is ze weer een stukje groter geworden. Het backup plantje heb ik inmiddels weggedaan, want zoals ik had beloofd stort ik me deze kweek volledig op één dame. Afgezien van het verversen van het voedingswater heb ik het groeien deze week aan het plantje zelf overgelaten.

Dat was het voor deze week. Volgende week maak ik weer een gewoon kweekverslag. Sneeze staat natuurlijk nog steeds in het Flow Hydroponics hydrosysteem, dus die zal over een week wel behoorlijk gegroeid zijn. Tot dan!

Dokter Groen

(advertentie)