(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)
Een wiettop met foxtails

Foxtails. Als je je eigen wiet kweekt heb je er vast en zeker van gehoord, en misschien ook wel eens gezien. Het zijn een soort uitstulpingen van dunne toppen op dikke toppen en het wordt ook wel eens ’tweede internode bloei’ genoemd. Je kunt ze gerust roken en ze smaken ook gewoon prima. Toch is het niet altijd een goed teken als er foxtails uit je toppen groeien. 

Wiettoppen met foxtails hebben een beetje een abnormaal uiterlijk. De dunne opstapelingen van zaadzakjes (calyxen) zorgen ervoor dat het lijkt alsof er dunne wiettoppen uit gewone wiettoppen groeien. Op coffeeshopwiet zul je ze niet zo vaak aantreffen, aangezien de meeste knipmachines er geen rekening mee houden, en ze er genadeloos afknippen. Je hebt waarschijnlijk dus al vaker wiet met foxtails gerookt, maar dan zonder het te weten. Hieronder twee voorbeelden van toppen met extreme foxtails.

De anatomie van een wiettop

Om te begrijpen hoe de uitstulpingen ontstaan, moet je weten dat een wiettop in feite is opgebouwd uit een opstapeling van zaadzakjes. Uit deze druppelvormige vrouwelijke bloempjes (calyxen) groeien twee stempels (ook wel bloeiharen, stigma’s of stampers). In de bloeifase stapelen die bloempjes zich steeds verder op zodat ze samen uiteindelijk een dikke conisch gevormde top vormen zoals we die kennen.

Een wiettop is opgebouwd uit meerdere zaadzakjes, waaruit telkens twee bloeiharen groeien.

Wanneer foxtails ontstaan stapelen calyxen (zaadzakjes) zich op, en vormen zo een soort staarten. Deze torens van zaadzakjes noemen we foxtails, omdat ze een beetje op vossenstaarten lijken. Sommige wietsoorten maken van nature veel van zulke vossenstaarten aan, of bestaan zelfs alleen maar uit foxtails. In andere gevallen worden ze gevormd onder invloed van de omstandigheden in een kweekruimte. Foxtails kunnen dus een genetische oorzaak hebben, of door invloed van buitenaf op wiettoppen ontstaan.

Genetische aanleg voor foxtails

Hoewel de opgestapelde calyxen gewoon trichomen bevatten, lekker smaken en in feite ook gewoon rookbare wiet zijn, is het niet altijd een goed teken. Wanneer een wietsoort ze van nature aanmaakt kun je het eigenlijk ook niet voorkomen, en is er ook niets aan de hand. Wanneer de omstandigheden echter voor de foxtails zorgen, gaat dat ten koste van je opbrengst en zou je van een slecht teken kunnen spreken. Kijk maar eens naar de volgende drie foto’s, kun je al zien welke genetisch zijn en welke foxtails door de omstandigheden gegroeid zijn?

Door lichtstress veroorzaakte foxtails

Foxtails op je wiet zijn niet altijd een goed teken…

Van de drie toppen hierboven zijn de bovenste twee genetisch van aanleg. Op de tweede foto (rechtsboven) zie je de bijzondere wietsoort (Dr. Grinspoon van Barney’s Farm) met een extreme aanleg voor de opgestapelde calyxen. De bloemen van deze soort bestaan soms zelfs alleen maar uit losse calyxen. De onderste top is echter door lichtstress zo geworden. De uiterste punten zijn zelfs spierwit door een te veel aan licht.

Het verschil tussen foxtails die door een genetische aanleg gevormd zijn, en die door stressfactoren in de kweekruimte zijn ontstaan, is goed met het oog te zien. Natuurlijke foxtails zitten vrij gelijkmatig over de hele top verspreid, terwijl stress gerelateerde vossenstaarten onregelmatig aan de bovenkant van een top groeien.

Foxtails voorkomen

Zoals je wellicht al vermoedt, zijn foxtails die ontstaan door gevolg van een genetische aanleg niet te voorkomen. Zulke uitstulpingen zien er eigenlijk ook wel mooi uit zoals je op de foto’s kunt zien. Foxtails die niet genetisch van aanleg zijn kun je echter beter wel voorkomen. Ze ontstaan meestal door een te hoge temperatuur en/of te veel licht.

Goed of slecht, foxtails zijn gelukkig wel gewoon rookbaar.

Foxtails door te veel licht of warmte smaken gelukkig wel gewoon heerlijk…

Wanneer foxtails zich alleen concentreren op die toppen die zich erg dicht bij een kweeklamp bevinden, is dat een duidelijk teken van te veel hitte en/of te veel licht. Dit is dan ook niet de bedoeling en niet nodig. Vaak zie je ook dat de hoogste punten van de opgestapelde calyxen door het licht gebleekt worden, wat nóg een teken is van te veel licht.

Als bladeren daarnaast ook verdorren ligt het zo goed als zeker aan de hitte. Voorkomen is dan ook een kwestie van je lamp hoger hangen of een lamp met een lager wattage gebruiken. Meer lucht afzuigen en een goede fan om warme lucht onder je lamp weg te blazen kan een oplossing zijn, wanneer alleen hitte een probleem is.

[Openingsfoto: BenLJohnson, Shutterstock]
(advertentie)