(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Een leven in de Nederlandse vrije natuur, blijkt voor wietplanten toch een stuk zwaarder dan in een aangeharkt buiten- of binnentuintje. Daar komen we eerstehands achter als Mondini een ronde maakt langs zijn drie guerrilla kweeklocaties…

De dagen worden langzamerhand wat korter, de zon is wat minder fel en er valt wat meer regen. Ik wilde voor deze week eigenlijk alle plekken bezoeken, maar de eerste spot met de  Jamaican Pearls was onbereikbaar. Jammer, want daardoor kan ik deze planten nu niet laten zien. Aan de andere kant weet ik nu wel 100% zeker dat ook niemand anders bij de dames op deze plek kan.

De planten op deze eerste spot, stonden er hoopvol bij, in een nat gebied waar de droogte ze niet te hard heeft aangepakt. Ik heb dus wel goede hoop voor deze planten, maar veel meer dan dat kan en durf ik er niet over te zeggen. De Jamaican Pearls houden jullie van me te goed.

AK Choco Kush

Op de tweede plek heeft één plant het helaas begeven, die was de vorige maand al in enorm slechte staat en ik had hier eigenlijk al niks meer van verwacht. Ik had graag een foto willen nemen, maar er was niks meer van haar terug te vinden. RIP Mary Jane.

De andere 2 dames die hier stonden – de AK Choco Kush planten – lijken weer wat op te leven. In het vorige verslag zie je planten die erg vergeeld waren, tekorten vertoonde en extreem waren uitgedroogd. Dat is verleden tijd. Nu zien we planten die iets gegroeid zijn, geen tot weinig gele bladeren meer vertonen en genoeg drinken krijgen.

De nieuwe groei ziet er bij beide dames ook gezond uit, met misschien wel iets te veel voeding maar daar kunnen we mee leven… Het nadeel van deze plek is echter dat ik wat loopsporen zag. Niets in de directe omgeving van de planten, maar het zou zomaar kunnen dat ik aan het einde van de bloei beroofd wordt van de dochters.. De planten staan in de volle grond, dus verplaatsen is ook geen optie. Ik kan alleen maar hopen dat niemand ze gezien heeft en ik geluk heb.

Black Domina’s

Hoopvol ging ik op weg naar de derde plek, waar de Black Domina’s uit regulier zaad staan. Hier stuitte ik helaas op een minder goed resultaat; sommige Domina’s zijn helemaal weg, totaal opgegeten door ongedierte! Hier en daar zag je nog een steeltje staan, of alleen nog een steenwolplug liggen om me te  herinneren aan een verloren plantenleven.

…sommige Domina’s zijn helemaal weg, totaal opgegeten door ongedierte! Hier en daar zag je nog een steeltje staan, of alleen nog een steenwolplug liggen om me te  herinneren aan een verloren plantenleven

De planten die er nog wel waren, stonden er heel slecht bij. Nauwelijks gegroeid, erg slap en aangevreten door ongedierte. Van één van de Black Domina’s is de top opgegeten. De natuur heeft haar voor me getopt maar of ze genoeg tijd krijgt om te herstellen weet ik niet. Volgens mij wordt het niet veel meer met deze Black Domina’s.

Ik kan wel concluderen dat de derde plek er dus het slechtste aan toe is. Met kleine, ongezonde en aangevreten planten. Ik verwacht hier weinig van. Uiteraard zal ik ze nog wel blijven bezoeken, neem-behandelingen geven en blijven voeden met Fish Force. Wellicht dat het nog gaat nazomeren en ze toch nog wat gaan doen…

Tja, het is allemaal niet veel moet ik bekennen. Het leven in de vrije natuur blijkt toch veel zwaarder dan in een mooi aangeharkt tuintje. Toch geef ik het nog niet op, wie weet word ik nog aangenaam verrast door moeder natuur. De derde spot gaat waarschijnlijk niet veel meer worden. De tweede plek is ondanks één sterfgeval nog hoopvol maar mijn grootste hoop is nu gevestigd op de eerste guerrilla kweekplek. Hopelijk kan ik er binnenkort weer bij om te kijken hoe het met de Jamaican Pearls gaat.

Mondini

(advertentie)