Topstories

THC, of voluit tetrahydrocannabinol, is dé bekendste cannabinoïde in wietplanten. Cannabinoïden zijn stoffen die zich aan een cannabinoïdereceptor in je lichaam kunnen binden, en THC is de cannabinoïde waar je high of stoned van wordt. Er valt echter nog veel meer over te vertellen, dus lees maar mee! 🌿

Wist je dat er meer dan 100 verschillende cannabinoïden in cannabis zitten? THC is de rockster en verreweg de bekendste cannabinoïde, maar de rest van de band speelt ook een belangrijke rol. Terpenen en CBD, CBG en alle andere cannabinoïden, werken samen om het totale effect te creëren. Dit noemen we het entourage-effect.

In dit artikel duiken we diep in de wereld van THC. We vertellen je alles wat je moet weten: van de moleculaire structuur tot hoe lang het in je lichaam blijft. De vele verschillende gebruiksvormen, en we leggen je uit waarom pure tetrahydrocannabinol gebruiken, eigenlijk best saai is. Klaar voor een CNNBS-masterclass? Hier komt ‘ie 🚀

De cannabinoïdenfamilie

THC mag dan wel de bekendste cannabinoïde zijn, maar het is zeker niet de enige. Sterker nog, wetenschappers hebben meer dan 100 verschillende cannabinoïden ontdekt in de cannabisplant. Elk met zijn eigen eigenschappen en effecten.

Daarnaast zijn er ook nog eens terpenen, anthocyanen, flavonoïden, flavoranten en zelfs flavo-alkaloïden in cannabis. Van die stoffen zijn de terpenen waarschijnlijk het belangrijkste. Dat zijn namelijk de geurmoleculen die bepalen hoe je wiet ruikt en smaakt. Denk aan citrus, dennengeur, een pepersmaak of zoete fruitige aroma’s. Maar terpenen doen veel meer dan lekker ruiken. Ze beïnvloeden ook het effect.

Wanneer je alleen pure THC gebruikt, krijg je een helder en soms zelfs wat angstig high gevoel. Dit komt doordat alle andere stoffen ontbreken die normaliter het effect verzachten en aanvullen. Daarom geeft een joint met natuurlijke wiet, of een zogenoemd full spectrum olie met alle stoffen erin, vaak een lekkerder gevoel dan bijvoorbeeld wietolie met alléén de cannabinoïde tetrahydrocannabinol.

De belangrijkste cannabinoïden in cannabis

CBD (cannabidiol) is waarschijnlijk de bekendste cannabinoïde, na THC. Het is niet psychoactief, maar heeft wel een ontspannend effect. Ook tempert CBD (waarschijnlijk) de werking van wiet, waardoor je minder snel angstig of paranoïde wordt.

CBG (cannabigerol) wordt vaak de ‘moeder van alle cannabinoïden’ genoemd. Dat komt omdat andere cannabinoïden uit CBG ontstaan tijdens de groei van de plant. CBG zelf heeft mogelijk antibacteriële eigenschappen.

CBN (cannabinol) ontstaat wanneer THC afbreekt door ouderdom of blootstelling aan licht. Het heeft een licht sedatief effect en wordt vaak geassocieerd met slaap.

THCV (tetrahydrocannabivarin) lijkt op THC maar werkt anders. Het kan juist de eetlust remmen in plaats van stimuleren, en geeft een meer energieke high.

Wat zijn de effecten van THC?

De effecten van THC zijn divers en kunnen per persoon verschillen. Het hangt af van factoren zoals dosering, tolerantie, de aanwezigheid van andere cannabinoïden en je eigen gemoedstoestand. Maar er zijn wel een aantal algemene effecten die de meeste mensen ervaren.

Euforie en geluksgevoel zijn waarschijnlijk de bekendste effecten. Cannabis stimuleert de afgifte van dopamine in je hersenen. Daarom voel je je relaxed, vrolijk en soms zelfs een beetje giechelig.

Veranderde zintuiglijke waarneming is ook heel herkenbaar. Kleuren lijken feller, muziek klinkt intenser en eten smaakt véél lekkerder. Dit komt doordat THC de delen van je hersenen beïnvloedt die zintuiglijke informatie verwerken.

Ontspanning en stressvermindering ervaren veel gebruikers. Wiet kan helpen om je hoofd leeg te maken en zorgen tijdelijk los te laten. Daarom wordt het vaak gebruikt om te relaxen na een drukke dag.

Stimuleert de eetlust. Van cannabis kun je ontzettende trek krijgen in eten. De bekende vreetkick (of in het Engels: de munchies) is hiervan het bekendste voorbeeld. Patiënten en ouderen die geen trek hebben maar wel moeten aansterken na een behandeling, kunnen door cannabis hun eetlust weer terugkrijgen.

Wat doet wiet in je lichaam?

THC werkt via het endocannabinoïdesysteem in je lichaam. Dit is een netwerk van receptoren dat betrokken is bij allerlei processen zoals pijn, stemming, (eet)lust en slaap. Je lichaam maakt zelf ook cannabinoïden aan, de zogenaamde endocannabinoïden.

De cannabinoïde tetrahydrocannabinol bindt vooral aan de CB1-receptoren in je hersenen en zenuwstelsel. Hierdoor beïnvloedt het de communicatie tussen zenuwcellen. Dit verklaart de psychoactieve effecten.

Daarnaast bindt THC ook aan CB2-receptoren, die vooral in je immuunsysteem zitten. Dit verklaart mogelijk waarom het ook ontstekingsremmende eigenschappen heeft.

Het interessante is dat je endocannabinoïdesysteem een natuurlijke rem heeft. Daarom kun je met wiet niet overdoseren, op dezelfde manier zoals bij andere drugs. Je kunt wel ongewenste bijwerkingen krijgen van te veel cannabis, maar die zijn nooit levensbedreigend.

Hoe lang blijft THC in het lichaam?

Dit is een vraag die veel mensen hebben, vooral als ze een drugstest moeten doen of voor hun werk veel autorijden. Het antwoord is helaas niet eenvoudig. Want hoe lang THC meetbaar blijft, hangt af van verschillende factoren. Denk aan hoe vaak je gebruikt, hoeveel je gebruikt, je stofwisseling en welke test er wordt gedaan.

Maar eerst even de wetenschap: THC is lipofiel. Dat betekent dat het vetminnend is en alleen oplosbaar in vetten, en niet in water. Daarom hecht het zich aan je vetweefsel en wordt het daar opgeslagen. Dit verklaart waarom THC zó lang in je lichaam kan blijven, zelfs nadat de effecten allang zijn uitgewerkt.

De halfwaardetijd van THC in je bloed is ongeveer 30 minuten. Maar zodra het is opgeslagen in vetweefsel, wordt de halfwaardetijd 2 tot 7 dagen! Dat verschil is enorm. En hoe meer vetweefsel je hebt, hoe langer het duurt voordat alle THC uit je lichaam is.

THC in speeksel

In speeksel is THC relatief kort meetbaar: meestal 1 tot 3 dagen na gebruik. Bij chronische gebruikers kan dit oplopen tot 29 dagen, maar dat is zeldzaam. De speekseltest wordt vooral gebruikt bij verkeerscontroles, maar is door de lange meetbaarheid niet erg nauwkeurig.

Het probleem? Ook passieve rook of oud gebruik, kan voor een positieve test zorgen. Terwijl je op dat moment helemaal niet onder invloed bent. Dit maakt de speekseltest bijzonder controversieel.

THC in bloed

In bloed is THC aantoonbaar gedurende 12 tot 24 uur na gebruik bij incidentele gebruikers. Bij regelmatig tot dagelijks gebruik kan dit oplopen tot wel 7 dagen. Bloedtests worden vaak gebruikt in medische contexten of bij verkeersongelukken.

Het voordeel van een bloedtest is dat deze beter correleert met daadwerkelijke beïnvloeding. Bloedtests detecteren namelijk actief tetrahydrocannabinol in plaats van alleen metabolieten. En als er actief THC in je bloed zit, ben je waarschijnlijk ook echt high of net high geweest.

THC in urine

Urinetests worden het meest gebruikt om drugs aan te tonen, maar in urine is THC ook het langst meetbaar. Dit komt door het lipofiele karakter van cannabinoïden. Het wordt opgeslagen in vetweefsel en komt heel langzaam vrij. De test zoekt naar THC-COOH, het afbraakproduct dat in je lever wordt gemaakt.

Bij incidenteel gebruik (1-3 keer per week): 3 tot 7 dagen meetbaar. Als je vaker wiet gebruikt (ongeveer 4 keer per week): 5 tot 7 dagen. Dagelijks gebruik: 10 tot 15 dagen. En bij zwaar chronisch gebruik (meerdere keren per dag): 30 dagen of zelfs langer!

In extreme gevallen kan THC bij mensen die maanden of jaren dagelijks gebruiken, zelfs 4 tot 5 weken aantoonbaar blijven in urine. Dit maakt urinetests bijzonder problematisch voor mensen die cannabis gebruiken voor medische doeleinden, of gewoon in hun vrije tijd. Je kunt weken na je laatste joint nog positief testen, terwijl je allang weer nuchter bent.

Hoe ziet THC eruit?

THC heeft verschillende verschijningsvormen, afhankelijk van hoe het is verwerkt en gezuiverd. Als je vraagt naar de kleur van tetrahydrocannabinol, dan is het antwoord: dat hangt er vanaf…

De moleculaire structuur

Op moleculair niveau heeft THC de chemische formule C₂₁H₃₀O₂. Het is een lipofiele (vetminnende) stof met een complexe moleculaire structuur. Deze structuur zorgt ervoor dat het zich goed kan binden aan de cannabinoïdreceptoren in je lichaam.

Voor de nerds: THC bestaat uit een cyclohexeen-ring verbonden met een benzeen-ring en een alkyl-zijketen. Deze specifieke structuur maakt het psychoactief, terwijl vergelijkbare cannabinoïden zoals CBD dat niet zijn.

De fysieke vorm en kleur

Pure THC-kristallen zijn eigenlijk wit tot licht beige van kleur. Ze lijken een beetje op suiker of zout. Dit is de meest gezuiverde vorm en bevat 99% THC zonder andere cannabinoïden of terpenen.

THC-olie varieert enorm in kleur. Hoogwaardige, zuivere wietolie is transparant geel, vergelijkbaar met honing. Hoe geler en helderder de kleur, hoe zuiverder de olie meestal is.

Wanneer er meer plantmateriaal en chlorofyl in de olie aanwezig zijn, wordt de kleur donkerder. Dan krijg je tinten van donkergeel tot bruin en zelfs bijna zwart. Dit betekent niet per se dat de olie slecht is, maar wel dat het minder gezuiverd is.

In de plant zelf zit THC opgeslagen in kleine klieren die trichomen heten. Deze zie je als glinsterende kristalletjes op de toppen. Ze zijn doorschijnend tot melkachtig wit. Hoe meer trichomen, hoe meer THC!

Is THC drugs? verslavend? slecht voor je?

Deze drie vragen worden vaak in één adem gesteld. Laten we ze eens objectief bekijken zonder moralistisch geneuzel. Want nuance is belangrijk in dit verhaal over tetrahydrocannabinol 🎯

Is THC drugs?

Juridisch gezien: ja, THC staat op de Opiumwet in Nederland. Het is een gecontroleerde stof. Maar laten we eerlijk zijn: deze wetgeving is achterhaald, en gebaseerd op politiek in plaats van wetenschap.

Cannabis wordt al duizenden jaren gebruikt, zowel recreatief als medicinaal. Het is een natuurlijke plant. Vergelijk dat eens met alcohol en tabak, die volledig legaal zijn maar objectief gevaarlijker. De term ‘drugs’ is dus vooral een juridisch en politiek label, niet een wetenschappelijke classificatie.

Is THC verslavend?

THC kán psychisch verslavend zijn. Het verslavingspotentieel is relatief laag, vergeleken met legale middelen zoals alcohol en nicotine. Ongeveer 9% van de cannabisgebruikers ontwikkelt een afhankelijkheid. Vergelijk dat met alcohol (15%) en nicotine (maar liefst 32%).

Belangrijker nog: de ‘verslaving’ aan cannabis is alleen psychologisch, niet fysiek. Je krijgt geen hevige, gevaarlijke ontwenningsverschijnselen zoals bij alcohol (die dodelijk kunnen zijn) of heroïne. Mensen die stoppen kunnen last krijgen van slaapproblemen, prikkelbaarheid of verminderde eetlust. Maar dit is mild, tijdelijk en niet gevaarlijk.

Cannabis is op zichzelf dus niet lichamelijk verslavend. Er is geen fysieke afhankelijkheid zoals bij alcohol, nicotine of opioïden. Je lichaam gaat niet in shock als je stopt. Je krijgt geen shakes, geen koorts, geen levensbedreigende symptomen. Dit fundamentele verschil wordt vaak vergeten in het debat.

Matig gebruik vormt nauwelijks risico. Dagelijks zwaar gebruik kán wel leiden tot problematisch gedrag, vooral als iemand cannabis gebruikt om onderliggende problemen te vermijden. Maar zoals bij alles: de dosis maakt het vergif. En de context ook.

Is THC slecht?

Nee, THC is niet inherent slecht. Het heeft zowel positieve als potentieel negatieve effecten, afhankelijk van gebruik, dosering en context. Miljoenen mensen wereldwijd gebruiken het succesvol voor pijnbestrijding, slaapproblemen, PTSS, misselijkheid bij chemotherapie, en tal van andere medische indicaties. Ook recreatief gebruik kan perfect veilig en verantwoord zijn.

Risico’s bestaan natuurlijk wel. Roken is niet goed voor je longen (hoewel verdampen veel veiliger is). Gebruik tijdens de hersenontwikkeling (tot ongeveer 25 jaar oud) wordt afgeraden. En mensen met aanleg voor psychoses moeten extra oppassen. Maar deze risico’s zijn beheersbaar met goede voorlichting en verantwoord gebruik.

Vergelijk dit eens met legale middelen. Alcohol veroorzaakt jaarlijks duizenden doden door ongevallen, geweld en gezondheidsproblemen. Tabak doodt miljoenen mensen wereldwijd aan kanker en hart- en vaatziekten. Cannabis heeft nog nooit voor een dodelijke overdosis gezorgd. Niet één. In de hele geschiedenis. Het is letterlijk onmogelijk om te overlijden aan een THC-overdosis.

THC heeft bewezen medicinale waarde. Voor pijnpatiënten, kankerpatiënten, mensen met epilepsie, MS-patiënten en vele anderen. Het is geen wondermiddel, maar het helpt wel degelijk. En vaak met minder bijwerkingen dan conventionele medicijnen.

De echte schade van cannabis komt vooral door het verbod erop, niet door de stof zelf. Criminalisering zorgt voor ongecontroleerde kwaliteit, geen voorlichting, gevaarlijke toevoegingen, en stigmatisering van gebruikers. Legalisering en regulering zouden vrijwel alle problemen oplossen. Kijk maar naar landen en staten waar legalisering is doorgevoerd: de problemen nemen af, de belastinginkomsten stijgen, en gebruikers krijgen toegang tot veilige, geteste producten.

Hoe gebruik je THC?

Er zijn tegenwoordig talloze manieren om THC te gebruiken. Van traditioneel roken tot elektrisch (of met een vlam) verdampen en alles daartussenin. Elke methode heeft zijn eigen voor- en nadelen. Laten we de belangrijkste bespreken! 💨

Roken: de klassieke methode

Joints, spliffs, pijpen, blunts en bongs zijn de meest traditionele manier. Het voordeel? Het werkt snel. Binnen enkele minuten voel je de effecten. Het nadeel? Roken is niet goed voor je longen. Je ademt verbrandingsproducten in, die schadelijk kunnen zijn.

Wiet roken betekent meestal de gedroogde bloemen van de vrouwelijke cannabisplant gebruiken. Deze bevatten de hoogste concentratie THC in de trichomen op de toppen.

Hasj (hash) roken is eigenlijk het roken van geperste trichomen. Hasj is vaak sterker dan gewone wiet omdat het geconcentreerde hars is. Het komt in verschillende soorten: van droge Marokkaanse hasj tot kleverige Afghaanse hasj.

Verdampen: de gezondere keuze

Verdampen (vapen) is een veel gezondere manier om THC te gebruiken. Je verwarmt de cannabis tot het punt waarop de cannabinoïden verdampen, maar zonder verbranding. Dit betekent geen teer en veel minder schadelijke stoffen.

Het werkt net zo snel als roken, en je proeft de smaken veel beter. Bovendien is verdampen efficiënter: je haalt meer THC uit dezelfde hoeveelheid wiet.

De optimale temperatuur ligt tussen de 180°C en 210°C. Bij lagere temperaturen krijg je vooral terpenen en een helderder effect. Bij hogere temperaturen komen er meer cannabinoïden vrij voor een sterker effect. Wil je meer weten? Lees ons artikel over hoe temperatuur je high verandert.

Edibles: eten is anders

Spacecake, koekjes, gummies, snoepjes en andere eetbare THC-producten, werken heel anders dan roken of vapen. Het duurt langer voordat je iets voelt (30 minuten tot 2 uur), maar de effecten duren ook veel langer (6 tot 12 uur) en zijn vaak intenser.

Waarom? Omdat THC via je maag een andere route door je lichaam neemt. In je lever wordt THC omgezet in 11-hydroxy-THC, een stof die sterker is en beter door je bloed-hersenbarrière komt.

THCA vs THC: decarboxyleren is essentieel! Rauwe (verse en onverwarmde) cannabis bevat eigenlijk vooral THCA (tetrahydrocannabinolzuur), niet THC. THCA is niet psychoactief. Je moet het verwarmen om het om te zetten in THC. Dit proces heet decarboxyleren.

Bij roken, vapen of verdampen gebeurt dit automatisch door de hitte of verbranding. Maar voor edibles moet je je wiet eerst decarboxyleren in de oven (meestal 110-120°C voor 45-60 minuten). Anders wordt je spacecake gewoon… cake.

THC-concentraten: voor de ervaren gebruiker

Wax, shatter, budder, dabs en rosin zijn allemaal namen voor THC-concentraten. Dit zijn extreem krachtige vormen van hasj, met THC-percentages van 60% tot 90% of zelfs hoger. Ter vergelijking: gewone wiet bevat ongeveer tussen de 10% en 25% THC.

Deze concentraten worden gemaakt via extractieprocessen, met oplosmiddelen zoals butaan of CO₂. Alleen voor rosin wordt geen oplosmiddel gebruikt, want dit wordt mechanisch uit wiet geperst met behulp van hitte. Het resultaat is een cannabisconcentraat: een harsachtige substantie die je kunt ‘dabben’ met een speciale waterpijp of verdamper.

Concentraten zijn erg geconcentreerd, en het effect is dan ook sterk. De werking is erg krachtig en komt snel opzetten. Beginners kunnen het beste met minimale hoeveelheden beginnen (baby dabs), of concentraten vapen in zogenaamde vape pennen (zie hieronder 👇).

THC-vapes: gemak voorop

Vape-pens (vape pennen) en cartridges bevatten THC-olie die je kunt verdampen. Super gemakkelijk, discreet en met precieze dosering. Perfect voor onderweg of mensen die geen gedoe willen. In Nederland worden ze in sommige aan het wietexperiment deelnemende coffeeshops verkocht.

Let wel op de kwaliteit als je in het zwarte circuit koopt. Er zijn namelijk ook nep cartridges op de markt die schadelijke toevoegingen bevatten. Koop alleen bij betrouwbare bronnen en check reviews.

Wist je trouwens dat je zelf rosin geschikt kunt maken voor vape pennen? Met de Jar Tek methode kun je je eigen THC vape pen maken zonder oplosmiddelen. Lees hier hoe: Jar Tek: zo maak je rosin geschikt voor THC-vapes en pennen.

THC-pleisters

Transdermale THC-pleisters zijn de high-tech manier om THC te gebruiken. Je plakt ze op je huid en THC wordt langzaam opgenomen via je bloedbaan. Het voordeel? Lange, gestage afgifte inclusief (milde) psychoactieve effecten (als je ze op de juiste plek plakt).

Deze pleisters worden vooral gebruikt voor medische doeleinden zoals pijnbestrijding. Ze zijn nog niet in Nederlandse apotheken verkrijgbaar, maar winnen aan populariteit. CBD-pleisters zijn wel wat beter verkrijgbaar in Nederland.

THC-snoep en drankjes

Naast traditionele edibles zijn er tegenwoordig ook THC-gummies, chocolade, drankjes en zelfs ijsjes. Deze producten zijn gedoseerd en worden vaak professioneel gemaakt, wat vaak wat veiliger is (consistenter qua hoeveelheid THC) dan zelfgemaakte edibles.

Bij coffeeshops kun je vaak THC-snoepjes en andere lekkernijen kopen. Op de verpakking staat dan hoeveel THC erin zit en dat het cannabis bevat. Zo weet je precies wat je gebruikt.

THC percentages: hoeveel is genoeg?

De THC-zucht naar steeds hogere percentages is eigenlijk onzin. Moderne wiet heeft vaak 20-25% THC, en sommige toppen tikken zelfs de 30% aan. Maar dat betekent niet automatisch dat die wiet beter is. Het entourage effect heeft ook invloed, en veel cannabisliefhebbers roken vooral graag wiet die lekker is.

Voor beginners is 10-15% THC meer dan genoeg. Ervaren gebruikers kunnen kiezen voor 18-25%. Nog sterkere wiet is ook lekker, maar niet per se vanwege het THC percentage. Hoge terpenen percentages geven wiet meer smaak, en dat wordt vooral gewaardeerd tegenwoordig.

Belangrijk is het totale profiel. Een strain met 18% THC en een goed terpenen- en cannabinoïdenprofiel kan een veel lekkerder effect geven dan een strain met 28% THC maar verder niks. Kijk dus zeker niet alleen naar het THC gehalte.

Conclusie: THC is fascinerend!

THC is veel meer dan alleen ‘het spul waar je high van wordt’. Het is een complex molecuul met talloze effecten, toepassingen en interessante eigenschappen. Van de moleculaire structuur tot de interactie met je lichaamseigen endocannabinoïdesysteem.

Of je nu recreatief gebruikt of medische redenen hebt, kennis is macht. Weet wat je gebruikt, doe het rustig aan, en luister naar je lichaam. Respecteer de stof en de stof zal jou respecteren.

En vergeet niet: THC is geen alleenstaand fenomeen. Het werkt het best samen met alle andere cannabinoïden en terpenen in de plant. Daarom blijven natuurlijke wiet en full spectrum hasj of concentraat de lekkerste opties om van cannabis te genieten 🌿

Blijf leren, blijf veilig experimenteren en geniet met mate. Want dat is uiteindelijk waar het om draait: genieten van wat de prachtige wietplant te bieden heeft!

[Openingsfoto: Cannabis trichomen vol THC, Shutterstock]

(advertentie)