Topstories

(advertentie)

Wie zelf niet kweekt (of zoveel rookt dat-ie aan z’n eigen kweekje niet genoeg heeft), weet hoe duur een wiethobby kan zijn. In coffeeshops betaal je tegenwoordig gemiddeld 12 euro per gram ganja, met uitschieters naar 16, zonder kwaliteitsgarantie. Met deze tips zorg je er echter voor dat je nooit meer een kat in de wietzak koopt en alleen met topshelf/dank (supergoede wiet) de deur uitloopt. 

Goede en slechte wiet

Wiet is tegenwoordig hartstikke duur – tenzij je het zelf kweek in bijvoorbeeld de CNNBS G-kitnatuurlijk.Wierie kopen om er achteraf achter te komen dat het slecht spul is, is dan ook niet makkelijk weg te lachen. Niet iedereen kweekt immers z’n cannabis met de hoogste zorg, onschadelijke producten en voor de beste kwaliteit. En slechte wiet is vaak niet alleen slecht van smaak, maar kan ook nog eens gezondheidsrisico’s opleveren.

Veel broodkwekers willen gewoon keiharde euries in de pocket, en snel ook als het effe kan. Regelmatig worden daarom schadelijke pesticiden, teveel meststoffen of verkeerde genetica gebruikt en wordt vaak te vroeg of te laat geoogst of de cannabis niet goed gedroogd.

De meuk verkopen ze aan een op geld beluste shop-eigenaar om vervolgens in de handen van argeloze cannabis-consumenten te eindigen. Misschien die van jou, je maten, zusje of je arme tante… SCHANDE!

Als je het weet te herkennen, hóef je echter geen slechte cannabis aan te schaffen. Er is namelijk ook nog genoeg góede cannabis te vinden en je bent niet verplicht de slechte te kopen. Volg de volgende inspectiepunten om slechte wiet voortaan te kunnen onderscheiden van cannabis van goede kwaliteit, en nooit meer een kat in de wietzak te kopen.

The eyes chico, they never lie

De ‘goede-wiet/slechte-wiet’-check begint met een visuele test. Het uiterlijk van een wiettop vertelt je namelijk al heel veel over haar kwaliteit. Let maar eens goed op de:

• Trichomen – Je weet wel, de glimmende harskliertjes waarmee wiettoppen (hopelijk) bedekt zijn en waar hasj van gemaakt wordt. Hoe meer van deze kleine harsbolletjes er op een top zitten, des te potenter de wiet zal zijn. In deze kleine klieren zitten namelijk de meeste cannabinoïden (werkzame stoffen) en terpenen van de plant geconcentreerd. Zoek als je gaat voor potentie dus bij voorkeur naar glinsterende toppen vol witte kristallen.
• Kleur – Niet alle wiet is per definitie groen, denk aan rode of paarse wietsoorten zoals Purple Haze en oranje kleuren die in de bloeiharen van cannabistoppen voorkomen. Maar over het algemeen hebben wiettoppen een diep groene kleur. Als je dus bruine en ogenschijnlijk uitgedroogde wiet ziet, kun je deze beter laten liggen.

Mooi getrimde wiettoppen – ontdaan van blaadjes en dergelijke – zijn ook een teken dat je betere wiet te pakken hebt. Een beetje kweker verleent toch op z’n minst een beetje nazorg. In een oogopslag zie je ook direct of er kleine takjes, hele stammen of zaden in de wiet zitten – en deze daarom van slechtere kwaliteit is.

Blijf vooral bij de wiet vandaan als deze tekenen van vervuiling vertoont, bijvoorbeeld op schimmel-lijkende vlekken of iets dergelijks. Schimmels kunnen schadelijk zijn voor je lichaam, vooral wanneer je ze binnenkrijgt als je al een verzwakt immuunsysteem hebt. In een wiettop verstrikte stofvezels, insecten/beestjes en andere vervuiling zijn ook allemaal tekenen van slechte wiet.

Neusje van de zalm

Als je de wiet goed hebt gecheckt met je ogen, is je neus aan de beurt. Aan de hand van de geur kun je ook voor een deel de kwaliteit van een sample beoordelen. Vaak geldt: hoe sterker-ie ruikt, des te beter-ie is. Als je aan een zakje, pot of bak wiet ruikt zou je direct de zoete, pittige en vooral penetrante geur van cannabis moeten herkennen. The smell of success, zeg maar…

Héél goede wiet kun je soms zelfs door de verpakking heen ruiken. Dit wil zeggen dat deze zo goed gekweekt (en geoogst, gedroogt en gecured) is, dat de plant de kans kreeg haar aromatische stoffen – terpenen – maximaal te ontwikkelen. Afhankelijk van de strain ruikt de cannabis meer naar diesel, citrusvruchten als citroen en sinaasappel, bessen, druiven of meer naar dennen/bos-achtige geuren.

Andersom geldt hetzelfde, het is geen goed teken als je de wiet niet ruikt. Ruikt de ganja grassig, naar hooi of schimmels, kun je deze ook beter uit je hoofd zetten. Je kunt erop rekenen dat in deze gevallen de wiet niet juist is geoogst en zeker niet goed (of misschien té goed) gedroogd en gecured is. In dat geval kun je concluderen dat de in de plant aanwezige stoffen door aan licht of lucht te zijn blootgesteld, verloren zijn gegaan. Helaas…

Textuur

Wiet moet – om van goede kwaliteit te blíjven – op de juiste manier worden gedroogd en gecured na de oogst. Zo behoudt het haar potentie, wordt je jonko smakelijker en geeft het de beste rook-ervaring – zacht in de keel. Je krijgt helaas niet altijd de kans om even aan de wiet te zitten voor je het in een coffeeshop (of van een schimmige dealer) koopt. Als dat wél het geval is, voel dan aan de textuur – door er lichtjes in te knijpen – de kwaliteit van de cannabis.

Goede cannabis voelt bij aanraking licht gedroogd, maar de top is wel plakkerig. Een niet plakkerige top is waarschijnlijk uitgedroogd. Uitgedroogde (en dus slechte) wiet verkruimelt zo wat bij een lichte aanraking en wordt daarbij zo fijn als stof. Een ideale en kwalitatieve wiettop is dus iets gedroogd, maar nog steeds plakkerig en geeft een beetje mee als je erin knijpt.

Benieuwd of je eigen wiet van goede kwaliteit is? Laat deze dan testen bij een laboratorium.

[Openingsfoto: shutterstock/f2.8 – MWesselPhoto]

(advertentie)