(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Donderdag presenteerden de universiteiten van Leuven en Gent een rapport met de titel ‘Tijd voor een nieuw Belgisch Cannabisbeleid?’. Daarin concluderen de betrokken wetenschappers dat de huidige wietpolitiek faalt en leidt tot ‘een crimogeen effect’. Daarom komen ze met 4 reguleringsalternatieven, uiteenlopend van een staatsmonopolie tot thuisteelt.

Twee universiteiten buigen zich over falend cannabisbeleid

Vanwege het streng repressieve cannabisbeleid nemen de (grootschalig kwekende) criminelen de wietmarkt steeds meer over van de kleinschalige telers, concluderen de vijftien onderzoekers van KU Leuven en UGent. Zij onderzochten de afgelopen maanden het Belgische beleid en concluderen (nog heel netjes eigenlijk) dat de intentie van het beleid goed is, maar de belangrijkste doelen worden niet gerealiseerd. Logisch natuurlijk want verbieden en straffen heeft nog nooit in de geschiedenis gewerkt – denk aan de Drooglegging maar ook zeker aan de war on Drugs – dus het wordt eens tijd dat ze dat in België ook inzien.

Vier alternatieven voor de war on drugs

Om te beginnen aan de twee Vlaamse universiteiten dus. Om aan de impasse en het falende beleid een einde te maken komen de onderzoekers met 4 alternatieven op de proppen in hun 99 pagina’s tellende rapport. We zetten ze kort even op een rijtje voor je.

Alternatief 1: Thuisteelt voor eigen gebruik

Al met succes in de praktijk gebracht in bijvoorbeeld Uruguay en veel Amerikaanse staten. Voordeel is dat het past binnen de internationale verdragen (volgens deze onderzoekers dan) en geen shit voor de buurland meebrengt. Nadeel is dat er geen kwaliteitscontrole mogelijk is en dat slechts een beperkt aantal mensen daadwerkelijk zelf thuis zal gaan kweken, de rest blijft shoppen op de illegale markt, die dus ook niet veel kleiner zal worden denken de 15 wetenschappers.

Alternatief 2: Cannabis Social Clubs

Eigenlijk een soort van dubbele legalisering, want er zijn immers al lang van deze besloten verenigingen actief in België (Trekt Uw Plant in Antwerpen bijvoorbeeld) waar de leden gezamenlijk wiet kweken – 1 plantje per persoon. Eveneens geen probleem volgens de drugsverdragen en in dit geval, en als de CSC’s in heel het land worden toegestaan zal de illegale markt wél flink slinken.

Alternatief 3: Licenties aan non-profit organisaties

Professor criminologie Letizia Paolo (KU Leuven) over dit model van wietvergunningen voor NGO’s: ‘Een voordeel is dat men gerichte preventiecampagnes kan opzetten voor de gebruikers. Die zullen zich moeten registreren en dus kan het gebruik ook ingeperkt worden en kan de schade van overmatig cannabisgebruik beperkt worden.’ Klinkt ons weer heel bevoogden en negatief in de oren, dus dat moesten we mar eens mooi niet doen, dit alternatief. Bovendien ook niet compatibel met VN-verdagen en EU-wetgeving…

Alternatief 4: Staatscontrole/monopolie

‘Bij dit model zou je de striktste controle van de markt kunnen bekomen’, stelt Paolo. Maar daarmee is wat ons betreft ook alles gezegd, want wat kan je nou echt voor goeds verwachten als cananbis consument/liefhebber van dezelfde overheid die tientallen jaren met alle mogelijke middelen heeft gevochten om jou NIET aan de cannabis te laten zitten? Juist, niks tot bijzonder weinig en matig spul…

Wij zeggen: doe maar een mix van alternatief 1 en 2. Maar gezien de populariteit van de war on drugs bij menig Belgisch bestuurder en politicus zou het ons ook niet verbazen als dit rapport fluks verdwijnt op de reeds enorme stapel van goede plannen en rapporten waar je vervolgens nooit meer iets van hoort…

[openingsbeeld: Blablo101/Shutterstock]
(advertentie)