(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Uit de klassieke toverdoos van de wetenschap serveren we je een schitterende studie uit 2020, waarin wordt aangetoond dat wiet verslavend is. Bij ratten dan toch in ieder geval, want dat waren de lijdende voorwerpen in het onderzoek aan Washington State University. Ga er maar eens even voor zitten, met of zonder brandende joint!

‘Drugszoekend gedrag’

Met name in de Angel-Saksische wereld lopen de gemoederen soms hoog op als het gaat om de mogelijke langetermijn-gevolgen van cannabisgebruik. Het woord ‘verslaving’ vliegt je dan ook links en rechts om de oren. En die discussie blijft natuurlijk stevig door denderden naarmate er steeds meer plekken op de aardbol komen waar cannabis – medicinaal en/of recreatief – gelegaliseerd wordt. Wat doet dat met onze kwetsbare kinderen?!

Een typische vraag voor de wetenschap zou je denken. Maar verrassenderwijs is er nog maar weinig fatsoenlijk onderzoek gedaan naar zulke langetermijn-effecten van blowen. Enter de studie met de fijne titel ‘Vaporized Cannabis Extracts Have Reinforcing Properties and Support Conditioned Drug-Seeking Behavior in Rats‘, die vorig jaar werd gepubliceerd in het vakblad Journal of Neuroscience.

Ratten zijn net mensen blowers

Wat hebben de bollebozen van de afdeling Integrative Physiology and Neuroscience precies gedaan, waardoor ze menen aan te kunnen tonen dat ‘cannabis verslaving veroorzaakt’? Een conclusie die bijvoorbeeld de Britse website Canex gretig overneemt in hun artikel ‘Rats Develop ‘Cannabis-Seeking’ Behaviour in New Study‘.

Hun voornaamste conclusie is deze: ratten dienen zichzelf constant cannabisdamp toe als ze de mogelijkheid hebben om dat zichzelf toe te dienen.

Nou is het zo dat effecten uit dierenstudies zeker niet 1-op-1 te vertalen zijn naar mensen en hun gedrag. Deze Amerikanen echter, benadrukken dat ‘de ratten die betrokken zijn in de studie op grotendeels dezelfde manier reageren op cannabisdamp als mensen’.

Opnieuw zijn er ratten misbruikt voor een studie die zou aantonen dat wiet verslavend is… Waar is die Partij voor de Dieren als je haar nodig hebt? [beeld: doomu/Shutterstock]

Zelfbediening met THC, CBD of kale lucht

Ach, laten we het woord eens aan professor Ryan J. McLaughlin geven van Washington State University. Hij is tenslotte de hoofdauteur van deze rattenstudie. Om niets verloren te laten gaan in een vertaling, citeren we hem in zijn moerstaal:

“It’s always difficult to establish reliable cannabis-seeking behavior using animal models. In this study, we have a clear and reliable response for cannabis by utilizing the very first self-administration model involving on-demand delivery of whole-plant cannabis vapor.”

Aha, juist ja. Omdat ze werken met ’s werelds eerste zelfbedieningsapparaat voor verdampte wiet kunnen de onderzoeksconclusies zo hupsakee van de rat op de mens overspringen gelijk een covid-19 virus van een besmette nerts op een Brabantse boer.

Dan het experiment zelf. De ratten werden verdeeld in drie groepen en ze kregen allemaal toegang tot een ‘nose-poke system’ (een zelfbedieningspaneel dat met de neus bediend wordt) dat drie verschillende dampen loslaat. Dat kan een THC-rijke damp zijn, een CBD-rijke damp of een waardeloze ‘puff of air’. De onderzoekers gingen vervolgens met hun eigen neus bovenop de rattenkooi zitten om te observeren.

Framen als een reclame-eend

Tegen het einde van het onderzoek ‘ontdekten’ de Amerikanen dat de groep die de THC-wietdamp kreeg toegediend vaker voor een dampje aanklopte dan de ratten in de twee andere groepen. Ze noteren dat ‘op sommige dagen deze ratten dit meer dan twee keer zo vaak deden’. Logisch zou je dan zeggen, iedereen kiest toch voor het lekkerste uit het aanbod?

Na drie weken verwijderden de researchers de cannabisdamp uit het zelfbedieningsapparaat. En dan blijken de ratten veel meer ‘nose-pokes’ uit te delen dan voorheen. De onderzoekers geloven dat dit cannabis-verslavingsgedrag aantoont.

Maar die sowieso al wat boude stelling ondergraven de Amerikanen eigenlijk direct zelf weer. We citeren professor McLaughlin opnieuw: “It went from 17–18 nose pokes up to 70–80 on average. They were trying to figure out why it wasn’t working.” 

Dus; omdat ratten nieuwsgierige wezentjes zijn die willen weten waarom iets niet meer werkt zoals het wekenlang wel werkte, kan er geconcludeerd worden dat ze verslaafd aan wiet zijn geraakt/gemaakt…

Tja, zulke wetenschappelijke onderzoekjes scharen wij dan weer onmiddellijk in de befaamde reclamecategorie: ‘Wij van WC-EEND adviseren… WC-EEND!’

[openingsfoto: sweedface/Shutterstock]
(advertentie)