Topstories

Op zoek naar wietzaden om te kweken, kom je ze ongeveer even vaak tegen: gefeminiseerde lichtgevoelige wietzaden, oftewel fems. En autoflower wietzaden, eveneens gefeminiseerd maar niet gevoelig voor licht. Verwarrend want beide soorten wietzaadjes worden kennelijk veel gekweekt. Maar wat is nou beter? Of zijn lichtgevoelige wietsoorten gewoon precies even goed als autoflowers?

Er was een tijd – niet eens zo heel lang geleden – waarin wietzaadjes kiezen een stuk eenvoudiger was. Niet omdat ze toen zoveel beter waren, maar omdat er simpelweg geen keuze was. Reguliere wietzaden was wat de pot schaftte, en dat was ook gewoon wat je at. Er was gewoon niets anders te krijgen dan reguliere wietzaden. Niet gefeminiseerd en altijd lichtgevoelig, gewoon zoals ze door moeder natuur gemaakt werden.

Uit niet-gefeminiseerde lichtgevoelige wietzaden kwam de helft van de tijd een mannelijk wietplantje. Die moest je dus snel zien te herkennen, voor de vrouwelijke planten aan hun bloeifase begonnen. En die bloeifase? Die moest je sowieso zelf op gang brengen, want automatisch bloeien was er ook nog niet bij.

Lichtgevoelige wietzaden

Om een wietplantje te laten bloeien moest je altijd eerst het lichtschema op 12/12 zetten. Pas twee weken nadat je dat gedaan had, kon je de eerste bloeiverschijnselen verwachten. Met lichtgevoelige wietzaden van moet dat vandaag de dag nog steeds, want die zijn …juist, lichtgevoelig.

Lichtgevoelig betekent dus ook precies dat. Deze wietsoorten zijn gevoelig voor het aantal licht uren, en hebben lange donkere nachten nodig om in bloei te gaan. De planten uit lichtgevoelige zaden groeien bij een lichtschema van 18/6 (dagelijks 18 uur licht, en 6 uur donker) en gaan in bloei bij een lichtschema van 12/12.

Om preciezer te zijn, hebben lichtgevoelige wietzaden nachten van 10 uur of langer nodig om in bloei te gaan. Duren de nachten korter dan blijven deze wietsoorten groeien, duren ze langer dan gaan ze na een week of twee in bloei.

Lichtgevoelig zegt trouwens niets over het geslacht van de wietplanten. Maar dat is tegenwoordig wel in de meeste gevallen vrouwelijk, aangezien de meeste wietzaden gefeminiseerd zijn. Lichtgevoelige en gefeminiseerde wietzaden worden dan ook vaak fems genoemd, of gefeminiseerde wietzaden. Lichtgevoelige wietzaden die niet gefeminiseerd zijn noemen we tegenwoordig regulier. Oftewel ‘gewoon’, zoals de natuur ze maakt.

Autoflowers

Autoflower wietzaden of gewoon autoflowers worden ook weleens autofems genoemd. Technisch gezien kun je namelijk wel reguliere autoflowers maken. Maar in de praktijk zijn autoflowers eigenlijk altijd gefeminiseerd. Dit is best logisch ook, aangezien reguliere autoflowers alleen interessant zijn voor breeders of veredelaars, die er zelf mee willen kruisen en veredelen.

Van autoflower zaden die je in webshops ziet, kun je dus wel aannemen dat die ook gefeminiseerd zijn. Er komen dus altijd vrouwelijke wietplanten uit, en die bloeien na een week of vijf helemaal vanzelf. Autoflowers zijn dus niet gevoelig voor het aantal donkere uren ’s nachts.

Autoflowers stammen af van wietplanten die in de natuur in gebieden groeien waar het nooit donker wordt. Hier hebben zij hun gevoelloosheid voor licht aan te danken maar ook andere eigenschappen. In de natuur blijven autoflowers bijvoorbeeld ook heel klein, en produceren ze weinig THC en trichomen.

Autoflowers zijn dan ook niet vanwege hun enorme opbrengst of hun uitzonderlijk hoge THC-percentage gebruikt, maar waren vooral interessant omdat ze vanzelf in bloei gingen. De eerste autoflowers bleven een jaar of 20 geleden dus ook nog erg klein, en ook de potentie en smaak liet te wensen over. Er zaten vaak meer bladeren dan bloemen aan, maar ze hadden geen 12 uur durende nacht nodig om in bloei te gaan.

Autoflowers vs. fems

Tegenwoordig worden autoflowers gelukkig wel wat groter dan vroeger. Tegenwoordig worden ze een meter tot anderhalve meter hoog, en door veredeling is de kwaliteit ook stukken beter geworden. Er zijn kwekers die zeggen dat de kwaliteit tegenwoordig helemaal niet meer onder doet voor die van gefeminiseerde wietsoorten, maar daar is niet iedereen het mee eens.

De toppen van autoflowers bevatten vaak nog wat meer blad dan bud, vergeleken met fems. Ook liggen THC-percentages vaak wat lager, en zijn ze minder intens qua smaak en terpenen dan fems. Dit is ook ergens wel logisch want doorgaans worden nieuwe wietsoorten eerst ontdekt, en wordt er dan pas later een autoflower versie van gemaakt. Het origineel is zo dus eigenlijk altijd gefeminiseerd (of regulier), en een autoflower versie is altijd een kopie.

Zijn fems altijd beter?

Je kunt – gezien het bovenstaande – dus eigenlijk wel stellen dat gefeminiseerde (of reguliere) wietzaden, beter zijn dan autoflowers. De kwaliteit is vaak iets beter. Je kunt ze zo groot laten worden als je wilt, en je hebt zelf in de hand wanneer ze in bloei gaan, dus de opbrengst is doorgaans ook beter.

Voor de meeste thuiskwekers die binnen kweken zijn gefeminiseerde wietzaadjes het beste. Er groeien vrijwel alleen maar vrouwelijke wietplanten uit, en qua opbrengst en kwaliteit winnen ze het met gemak van autoflowers. En er zijn ontzettend veel mooie wietsoorten om uit te kiezen als je met gefeminiseerd zaad kweekt, veel meer dan autoflowers.

Dat betekent echter niet dat autoflowers in bepaalde situaties niet ook beter kunnen zijn. Heb je bijvoorbeeld een plekje over in een groeitent waar het licht toch op 18/6 brandt? Dan kun je die plek alleen voor wiet benutten met een autoflower. Het is misschien efficiënter om op zo’n plekje een paar stekken te laten wortelen of nog een moederplantje te laten groeien. Maar als je die niet nodig hebt en het licht toch 18 uur brandt, dan kun je van een mooie autoflower toch wat lekkers oogsten.

In de zomer in De Lage Landen kunnen autoflower wietplanten soms ook een betere keus zijn dan lichtgevoelige wietplanten. Omdat autoflowers na ongeveer vijf weken vanzelf gaan bloeien, duurt de complete cyclus maar zo’n drie maanden. Hierdoor kun je ze in Nederland en België buiten laten groeien, bloeien en oogsten, voordat het herfst wordt. Hierdoor heb je met autoflowers geen last van toprot en het slechte najaarsweer, en dat heb je met lichtgevoelige wietsoorten eigenlijk altijd in Nederland of België.

Lichtgevoelige wietsoorten gaan namelijk pas bloeien als de nachten 10 uur of langer duurt. En dat is in De Lage Landen pas vanaf de derde week van augustus ongeveer. De bloeifase begint dan nét, en aangezien die wel 7 tot 8 weken duurt, zit je dan vanaf de derde bloeiweek al in september. En ja, dan laat het weer toch vaak te wensen over voor lichtgevoelige wietplanten….

(advertentie)