Def P • 10 Schitterende Stonede Schilderijen

ENTERTAINMENT 26 oktober 2018

Def P is bij het grote publiek vooral bekend van zijn 20 jaar als voorman van hiphop-legende Osdorp Posse. Maar wist je dat hij ook zeer verdienstelijk aan de weg timmert met schilderen? En daarbij worden de psychedelische werken bepaald niet geschuwd. We spraken met de Amsterdammer over zijn stoned(e) werken en presenteren de 10 vetste ‘drugsschilderijen’ – door hem persoonlijk geselecteerd. En we mogen 10 exemplaren weggeven van zijn eigen stripalbum ‘Verfallstad’ uit het magische jaar 2000!

Def P, de schilder

Pascal Griffioen (1969) zou je zonder overdrijving een multitalent kunnen noemen. Natuurlijk is hij een begenadigde muzikant die met Osdorp Posse hoogstpersoonlijk de hiphop op de Nederlandse muziekkaart zette en ook in vele andere formaties optrad, o.a. enkele keren op Cannabis Bevrijdingsdag.

Daarnaast was hij ook schrijver van columns, bijvoorbeeld voor tattoobladen en de cannabis tijdschriften Highlife en EssensiE én nog niet zo heel lang geleden op deze site.

Op CNNBS publiceerde hij eigenlijk zelfs een compleet autobiografisch boek: ‘Heen en Onweer’, dat wij in slechts 44 hoofdstukken online zette en dat je HIER nog steeds kunt teruglezen. Het zijn veelal hilarische terugblikken op de Osdorp Posse periode gecombineerd met een verslag van zijn wereld/huwelijksreis over de wereld per trein.

Verder werkte Def P mee aan diverse tv-programma’s – bijvoorbeeld Het Klokhuis – en schildert hij dus naar hartelust. Naar aanleiding van zijn persoonlijke ‘Stonede Schilderijen Top 10’ die hij speciaal voor jullie samenstelde, stelden we hem ook enkele vragen over die doeken en zijn carrière met de kwast in plaats van de microfoon. En de meester zelf geeft kort commentaar bij zijn geselecteerde doeken!

Hé, hangt daar nou echt een Def P aan de muur?

CNNBS: Schilderen?! We kennen jou als rapper van Osdorp Posse, sinds wanneer schilder jij ook en hoe is dat zo gekomen?

Def P: “Ik snap die gedachten, want rappen doe ik al ruim dertig jaar. Maar schilderen doe ik eigenlijk mijn hele leven al, ware het niet dat ik zo’n beetje de gehele jaren ’90 ben meegesleurd in het muzikale succes van Osdorp Posse. Rond de wisseling van het millennium besloot ik deze passie weer langzaam maar zeker op te pakken. Ik ben toen op een gegeven moment van waterverven naar olie en acryl op doek overgestapt. Dat bleek een heel boeiend leerproces te zijn waardoor ik steeds fanatieker werd om de boel dusdanig onder de knie te krijgen om precies het plaatje op dat doek te krijgen wat ik in mijn hoofd had.”

[It’s in the Blood 80 x 120 cm. Acryl op linnen] Er lopen in Amsterdam aardig wat mensen rond die onder invloed zijn van het een of ander. Het leek mij wel cool om die mensen een keer te veranderen in datgeen wat ze hebben gebruikt zodat je bijvoorbeeld letterijk een “Walking Joint” krijgt. En dit alles dan met een muzikale omlijsting om nog maar even in de woordspelingen te blijven hangen.

“En zelfs als je dat punt benaderd hebt zijn er nog oneindig veel stappen die je kunt nemen om je technieken op allerlei vlakken te verbeteren. Het is echt een veelomvattend ambacht waarbij je de lat zo hoog kunt leggen als je zelf maar wilt of kan.”

[Albert Hofmann (ontdekker van de LSD) 60 x 120 cm. acryl op canvas] Dit doek heb ik gemaakt naar aanleiding van een foto die bij een artikel stond over Albert Hofmann, de ontdekker van de LSD. Hij was toen net honderd jaar geworden en nog steeds scherp en kwiek genoeg om congreszalen vol wetenschappers toe te spreken. Een bijzondere man die ik dan ook letterlijk heb afgebeeld met een “open mind” en een kronkel. Ik had dat artikel bewaard en toen hij een jaar of twee later overleed dacht ik: “dit is het moment om dat doek te maken”. Het is dan ook een soort eerbetoon aan hem.

CNNBS: Ben je volledig autodidact, wat zijn je voorbeelden en/of helden in het schildersvak?

Def P: “Ik ben acht jaar opgeleid tot graficus, maar het schilderen speelde daarbij eigelijk maar een kleine rol. Indirect heb ik wel veel aan deze opleiding, denk bijvoorbeeld aan strak en gedetailleerd kunnen werken, kleurenleer en kennis over vlakverdelingen, evenwicht en compositie. Echter, als het puur om schilderen gaat heb ik inderdaad een hoop zelf moeten uitvogelen. Toen op een gegeven moment die hele serie van Bob Ross op televisie kwam was dat voor mij echt een cadeautje.”

[Bas op Piano 100 x 100 cm. Acryl op linnen] Dit is eigenlijk ook een letterlijke uitbeelding van Bas op de piano, wat weer een woordgrap is die slaat op mijn jazzbandje BL3NDER. In dit geval hebben we dan ook Mike op drums.

“Nuchter schilder ik zoals ik denk dat het moet, stoned schilder ik zoals het moet denk ik”

[Def P Nuchter 39 x 39 cm. Acryl op canvas] Spreek voor zich denk ik, jointje, flesje, lekker in mijn elementje!

“Uiteindelijk zijn er zo veel goede tutorials over schilderen op Youtube verschenen dat je eigenlijk niet per se meer een officiële opleiding nodig hebt om goed te worden. Het is dan vooral toewijding, wilskracht en fanatisme wat je verder helpt. Iemand van wie ik op die manier echt veel geleerd hebt is bijvoorbeeld Mural Joe. Die dude heeft niet alleen een groot talent voor schilderen, maar ook voor het geven van kristalheldere uitleg van hoe hij alles doet. Schilders waar ik zelf echt grote fan van ben en die mij inspireren om beter te worden zijn mensen als Robert Williams, Tod Schorr, Glen Barr, Greg Caola Simpkins, Kaya Koopman, Mear One, Brad “Tiki Shark” Parker, Damian Fulton en ga zo nog maar even door.”

[Sabotage of the Pineal Gland 80 x 120 cm. Acryl op linnen] Dit is een vrij diepzinnig werk met vele symbolische betekenis. Te veel om uit te leggen eigenlijk, maar het heeft alles te maken met het psychedelische vermogen van de pijnappelklier en de tegenwerking van natuurlijke en alternatieve geneeswijzen vanuit de farmaceutische industrie. Pure maffia als je het mij vraagt.

CNNBS: Wat kan je vertellen over de selectie die je speciaal voor deze cannabis website hebt gemaakt, heb je een fascinatie voor drugs?

Def P: “Ik ben niet vies van een tripje op zijn tijd en vind het zeker fascinerend om te ervaren wat psychedelische middelen met je perceptie kunnen doen. Vooral het visuele aspect hiervan heeft mensen tot indrukwekkende schilderprestaties geïnspireerd. Het werk van Alex Grey is hier een prachtig voorbeeld van.”

[Fly on the Keys 80 x 120 cm. Acryl op linnen] Ook in de muziek wordt er dankbaar gebruik gemaakt van de geestverruimende werking van cannabis. Dit is daar een wat meer komische afbeelding van.

“Ik kan ook niet ontkennen dat cannabis mij echt helpt bij het schilderen. Soms als ik “vast zit” en het even niet meer zie dan puf ik even aan mijn vaporizer en dan kijk ik opeens met hele andere ogen naar mijn doek. Ik zie en durf dan meer. De angst om een doek te verknallen is volledig verdwenen en daardoor worden de penseelstreken juist losser en trefzekerder tegelijk. Kortom: Nuchter schilder ik zoals ik denk dat het moet, stoned schilder ik zoals het moet denk ik.”

[Sax in the City 80 x 120 cm. Acryl op linnen] Dit is een muzikale en visuele woordspeling op het welbekende programma, maar ook een uitbeelding van hoe hele drommen toeristen als een “hoerentoeter” over de wallen gaan. Al dan niet met een joint in hun bek.

CNNBS: Wat kost zo’n Def P’tje aan de muur nou?

Def P: “Dat hangt er vanaf hoe groot of ingewikkeld het werk is. De prijzen hangen nauw samen met de hoeveelheid arbeid die er in zit. Grofweg lopen deze uiteen van een meier of twee tot duizenden euro’s. Ik maak een werk eigenlijk net zo groot, gek of gedetailleerd als de klant mij toestaat. Soms maak ik doeken puur voor mijn eigen kick waar al gauw zo’n drie maanden werk in zit, maar ik kom niet vaak mensen tegen die zonder blikken of blozen drie maandsalarissen voor een kunstwerk neertellen. Ik maak dus regelmatig werkjes in de “paar meier-categorie” maar die hele grote en gedetailleerde doeken is wel het meeste kicken voor mij persoonlijk.”

[Amsterdamusementpark 150 x 100 cm. Acryl op linnen] Dit is mijn artistieke protestreactie op de vertrutting van Amsterdam. De stad heeft nog steeds een sex, drugs en rock ’n roll-imago, maar in werkelijkheid mag er steeds minder en wordt alles steeds meer aan banden gelegd. Ik heb er dus letterlijk een toeristisch pretpark van gemaakt waar je alles kunt bekijken vanuit een soort achtbaanritje, maar je kunt er nergens uit om echt iets te doen. Alles is nep, klein en op schaal gemaakt. Huisjes van polyester en hoeren als poppen achter het raam. Smartshops en coffeeshops zijn er voor de show en de winkeltjes en kades zijn leeg.

CNNBS: Stel dat er iemand van onze bezoekers een tof idee heeft voor een cannabisachtig schilderij, kunnen ze jou dan inhuren en wat zijn je voorwaarden dan?

Def P: “Dat kan uiteraard, ik ben heel makkelijk te benaderen via defp.nl. Er zijn niet veel voorwaarden, behalve dat die persoon van mijn stijl moet houden. Deze is redelijk divers en flexibel, maar ik wil en zal niet snel op verzoek in een totaal andere stijl gaan werken. Wat dat betreft ben ik een aanhanger van de theorie dat plezier in je werk zichtbaar is in het eindresultaat.”

[The Coughing Coffin 120 x 160 cm. Acryl op linnen] In het betonnen oerwoud van de stad kan een koffieshop echt een oase van rust zijn. Veel mensen hebben zo wel ergens hun eigen favoriete rookhol en sommigen zijn er bijna niet meer uit te slaan. Ik heb geprobeerd deze geborgen sfeer te vangen in een komisch doek dat toch een rauw randje heeft.

[Distraction by Temptation 150 x 100 cm. Acryl op linnen]Sex, drus en rock ’n roll. Alle verleidingen die de stad te bieden heeft op een rij. Maar door alle verleidingen hebben weinig mensen door dat de lucht vol chemtrails hangt. Er komt op de voorgrond later nog een soort standbeeld van een duivel met een gasmasker op.

Def P speelt voor Sinterklaas

In het magische jaar van de millennium wisseling publiceerde Def P zijn eerste en enige stripboek. Een redelijk tot vrij idioot stonede hardcore-underground stadsroman, bongetjevol met van die typische Def P tekeningen. En er komen diverse Mokumse bekendheden in voor, waaronder een van de Founding Fathers van CNNBS (al kent niemand die eigenlijk). ‘Verfallstad’ is eigenlijk ook wel en beetje het voorwerk voor een aantal latere stonede schilderijen, zoals je die hierboven hebt gezien… En het is nergens meer te koop!

Maak kans op een uniek exemplaar van zijn zelf getekende stripalbum VERFALLSTAD – het enige dat je hoeft te doen is de Facebookpost van dit artikel te liken (en gelijk ook maar onze site mocht je zo onverstandig zijn geweest om dat nog niet te hebben gedaan).

De 10 dolgelukkige lezers krijgen van ons persoonlijk bericht en gelijk ook maar dat schitterende collectors item van Def P! Dat alles vindt ergens midden volgende week plaats…