- Video: introductie in kweekmediums | aarde, kokos en hydrologische bodems
- Wat zeggen de experts over zes jaar legale wiet in Canada?
- Bubba Diesel van dichtbij & gezonde stekken en zaailingen
- CannaTommy vindt opnieuw schimmel in zijn Bedrocan wiet
- Aftellen naar hét cannabis congres van 2024, op een iconische plek
- Wietman laat Sneeze bloeien (en een beetje vergelen…)
Corrie: ‘Hoe wiet mij van kanker genas’
ROLLING STONED TOP 50 #3 Het allereerste interview van RollingStoned was meteen ook een heel heftig verhaal over ziekte en zelfmedicatie met wietolie. Corrie Yelland werkte opmerkelijk genoeg zelf al meer dan tien jaar als begeleidster van terminale kankerpatiënten voordat ze er volgens haar toenmalige artsen zelf een werd. Ze was geen blower maar ontdekte de medicinale kracht van wietolie godzijdank door de video ‘runfromthecure‘ van Rick Simpson. Dankzij cannabis leeft Corrie nog, en dat is maar goed ook want zij is wellicht het meest sprekende voorbeeld dat wiet kanker kan genezen!
Wie nog steeds niet overtuigd is van de medicinale kracht van cannabis moet nu vooral doorlezen. Het ongelooflijke verhaal van Corrie Yelland vertelt hoe cannabisolie haar kanker genas en staat zeker niet op zichzelf! Een opmerkelijk interview.
Voordat er bij Corrie Yelland zelf kanker werd geconstateerd werkte ze opmerkelijk genoeg meer dan tien jaar als begeleidster van terminale kankerpatiënten en hun families. Ze voelde zich behoorlijk opgebrand, en was net een eigen schoonmaakbedrijf gestart toen haar leven in mei van 2007, drastisch overhoop werd gegooid.
Kun je vertellen wat er op dat moment allemaal met je gebeurde Corrie?
Tijdens mijn werk kreeg ik plotseling een hartaanval met als gevolg een dubbele bypass in een open hart operatie. Meer dan vier jaar lang, werd ik door deze operatie gekweld met chronische pijnen aan een vergruisd borstbeen en post sternotomy neuralgia syndroom (pijnen als gevolg van open hart operatie). Ik slikte 24 uur per dag enorme hoeveelheden pijnstillers die mijn pijn nauwelijks verlichtte.
Mijn dagen waren gevuld met helse pijnen, elke dag wachtte ik op de avond, zodat ik kon gaan slapen. Wat me ondanks de hulp van drie slaaptabletten nauwelijks lukte. Als ik geluk had viel ik in slaap, om vervolgens al na twee uur kermend van de pijn weer wakker te worden.
“De arts vertelde me dat ik nog maar twee tot vier maanden had, mogelijk zes”
Wat wist je van cannabis op dat moment in je leven?
Ik wist dat cannabis effectief gebruikt werd als pijnbestrijdingsmiddel. Als tiener en aan het begin van mijn twintiger jaren had ik weleens een jointje gerookt maar ik hield er al snel mee op. Omdat ik er een beetje paranoïde van werd, vond ik het niet meer zo leuk om te blowen. Ik had er verder ook niets op tegen als anderen het deden, het was gewoon niet zo mijn ding.
Ik woon in Brits-Columbia, een provincie van Canada en (net als Amsterdam, red.) hebben we hier een reputatie op het gebied van eersteklas cannabis dat liefdevol wordt aangeduid als “B.C. Bud”. Het beleid rond cannabis is hier redelijk relaxed; zolang iemand geen enorme hoeveelheden heeft en het is voor eigen gebruik, knijpt de politie meestal wel een oogje toe. Hoewel wiet is hier dus niet legaal is. Er worden nog steeds mensen voor gearresteerd.
Waarom is het zo belangrijk voor je om je verhaal te delen?
Ik deel mijn verhaal met zoveel mogelijk mensen omdat ik mijn kennis en wetenschap wil delen, maar ook omdat ik patiënten hoop wil geven. Mensen hoeven niet bang te zijn als ze ziek worden. Ze moeten weten dat ze zichzelf van kanker kunnen genezen. Mensen MOETEN weten dat met cannabisolie vrijwel elke ziekte te behandelen is. Zodra iedereen dit weet kunnen we de wereld echt veranderen.
In 2011 werd er kanker bij jou geconstateerd, kun je daarover vertellen?
Ja, in juli van 2011 werd er bij mij dikke darm kanker (dezelfde vorm van kanker waaraan actrice Farrah Fawcett overleden is) geconstateerd. zoals je zult begrijpen had het een enorme impact op mijn leven, ik was totaal verbijsterd door het nieuws. Na twee operaties vertelde mijn arts me dat hij niet alle kanker had kunnen verwijderen en dat ik een bestralingsbehandeling zou moeten ondergaan. Om te onderzoeken wat dit voor mij zou betekenen, woonde ik een aanmeldingsgesprek van de kliniek bij. Ze vertelden me daar letterlijk dat de de kanker bij mij niet op een slechtere plek had kunnen zitten, om te bestralen. De straling zou permanente schade kunnen aanrichten aan mijn stuitje en schaambeen. De artsen zouden proberen om mijn ruggengraat niet te raken. Bovenop dit alles, zou ik zowel vaginaal als rectaal en over mijn billen te lijden krijgen van tweede- en derdegraads brandwonden, zeg maar mijn hele “onderwereld”. En dan was er ook nog een grote kans dat zowel mijn vagina als mijn anus door de brandwonden verstopt zou raken! De lijst van bijwerkingen op zowel de korte als de lange termijn was eindeloos en verschrikkelijk.
Wat waren je kansen op herstel?
Ik zei tegen de arts dat ik tijd nodig had om erover na te denken en zijn reactie hierop was ontzettend bot. Hij vertelde me dat ik nog maar twee tot vier maanden had, mogelijk zes. Toen mompelde hij iets over een doodswens en liep er vandoor. Ik zat met mijn handen in het haar en wist niet meer wat ik moest doen. Ik herinner me een gesprek met mijn zoon waarin ik hem huilend vertelde dat ik niet meer wist wat beter was, kwaliteit van leven of levenstijd, en dat tijd op dat moment echt niet meer belangrijk voor me was.
Hoe kwam je na zo’n gesprek uit bij een behandeling met medicinale cannabisolie?
Mijn zuster stuurde me een link naar een YouTube video die Run From The Cure heet. Omdat ik op dat moment al zo’n beetje afgestudeerd was op elke alternatieve behandeling voor kanker die je maar kunt bedenken, duurde het een paar weken voor ik de video daadwerkelijk ging kijken. Tien minuten nadat ik de film had aangezet voelde ik me al wat opgebeurd. Ik heb de documentaire vervolgens op het puntje van mijn stoel tot het einde afgekeken en voor het eerst sinds tijden voelde ik weer een sprankeltje hoop.
“Ik stond perplex van het enorme aantal studies die inderdaad aangaven dat cannabis in staat was om ziektes te genezen”
In de film vertelde Rick Simpson, een man uit Nova Scotia, een superconservatief klein plaatsje, over de wonderlijke resultaten van cannabisolie. Niet alleen bij zichzelf maar ook bij andere mensen die cannabisolie namen. De mensen uit de film genazen zichzelf met de olie van verschillende ziektes, inclusief het laatste stadium van kanker. Ik voelde voor het eerst weer hoop.
In de twee weken nadat ik de film zag deed ik niet anders dan onderzoeken wat cannabis als medicijn deed. Ik stond perplex van het enorme aantal studies die inderdaad aangaven dat cannabis in staat was om ziektes te genezen. Ik begon de behandeling met de cannabisolie met een kleine dosis die ik langzaam opvoerde, zoals Rick Simpson dat in zijn video uitlegt. Op die manier kon mijn lichaam wennen aan het gebruik van de cannabis zonder dat ik de hele tijd stoned rondliep. Dit idee van niet de hele tijd stoned te zijn sprak me erg aan, gezien ik voor het laatst wiet had gebruikt toe ik nog een tiener was.
Wat gebeurde er allemaal met je toen je met de behandeling met cannabisolie begon?
De behandeling gaf me grote hoop op genezing en wakkerde een vlam in mij aan om weer voor mijn leven te gaan vechten. Ik slikte de cannabisolie niet alleen, ik smeerde het ook op twee plekken van huidkanker bij mijn sleutelbeen. Binnen 48 uur was de eerste verandering al zichtbaar en binnen één week waren de twee vlekken compleet verdwenen. Opgetogen ging ik verder met de behandeling, hopend dat het ook de andere kanker in mijn lichaam zou vernietigen. Niets had me kunnen voorbereiden op wat er zou volgen.
Ongeveer twee weken in de behandeling was de zenuwpijn en ook de pijn in mijn borstbeen zowat helemaal verdwenen! Je moet begrijpen dat ik mezelf al had voorbereid op een leven met constante helse pijnen. De pijn was in de vier jaren voorafgaand aan mijn behandeling constant 24 uur per dag aanwezig en in mijn stoutste dromen had ik me niet meer kunnen voorstellen dat ik ooit nog pijnvrij door het leven zou gaan. Ik kon ook weer rechtop staan, iets wat me voorheen pijnscheuten bezorgde, zo erg dat ik het werkelijk uitschreeuwde!
“Ik wil dat iedereen dit hoort dus deel mijn verhaal alsjeblieft zo vaak mogelijk!”
Enkele weken later zag ik een van mijn doctoren en was zo ontzettend blij dat hij me vertelde dat zowel het aantal tumoren als de grootte ervan was afgenomen. In mijn hart wist ik dat het slechts een kwestie van tijd was voor ik compleet genezen zou zijn. Zelfs de meest sceptische vrienden die ik had maakten opmerkingen over mijn zichtbare verbeteringen. Ik was veranderd van een voorovergebogen menselijk wrak dat constant pijn leed in een levendige en energieke verschijning met een gezonde teint op mijn gezicht. Voor ik mijn behandeling met cannabis begon, slikte ik gewoonlijk drie keer per dag 10 tot 15 Tylenol 3 (pijnstillers) tabletten, en een batterij aan andere pillen. Nu had ik aan een halve Tylenol 3 tablet genoeg voor 24 uur.
Ik zette de behandeling met de cannabisolie voort en voerde de dosis hierbij langzaam op. Ook vulde ik capsules met een mix van cannabisolie en olijfolie die ik rectaal inbracht. Dit had ik zelf bedacht. Ik dacht als de cannabisolie ook direct op mijn huid werkt, waarom zou het hier dan niet werken? Ik bracht het medicijn dichter bij het probleemgebied.
Tegen het einde van mei, zag ik de dokter weer die mijn kanker voor het eerst ontdekt had. Ik lag in de operatiekamer voor een ander probleem. Op dat moment kon de arts niets meer van mijn kanker terugzien. Ik was opgetogen en voelde echte hoop op genezing. Misschien, heel misschien had de cannabisolie wel echt gewerkt!
Aangezien kanker niet het specialisme was van deze arts, was ik wat terughoudend in mijn enthousiasme. Ik nam niet langer pijnstillers en ik dacht bij mezelf dat als dat alles was dat de olie deed, de pijn op afstand houden, dat ik mezelf dan al heel gelukkig kon noemen.
“…toen kwam het nieuws waar ik niet eens van had durven dromen.” “Het is weg!…”
Op 20 september 2012, zag ik mijn specialist/chirurg voor het eerst in zes maanden tijd. Hij onderzocht me eerst een keer, toen een tweede keer en een derde keer. Mijn hart ging zo tekeer dat ik het in mijn hoofd hoorde bonzen. En toen kwam het nieuws waar ik niet eens van had durven dromen. “Het is weg! Ik kan niets van kanker meer vinden. Als de littekens er niet zaten had ik nooit geweten dat je ooit kanker had.” Ik trilde en keek mijn arts vol ongeloof aan. Tranen rolde over mijn wangen, ik omhelsde hem en fluisterde “dank u, dank u”. Hij keek me aan en zei: “Nee, dank U! Je hebt dit zelf gedaan, jij hebt het gedaan Corrie! Je hebt het geflikt, je flikte het!” Ja, inderdaad, ik flikte het. De biopsie’s daarna toonden aan dat er niet alleen geen kankercellen meer in mijn lichaam te vinden waren maar dat er ook geen “goedaardige” tumorcellen (cellen die kunnen uitgroeien tot kankercellen) meer te vinden waren.
Was cannabisolie het enige medicijn wat je gebruikte om de kanker te bestrijden?
Het enige waar ik mezelf mee had behandeld was cannabisolie. Ik volgde geen bestralingsbehandeling, geen chemotherapie en volgde ook geen speciaal dieet. Al at ik meestal wel zo gezond mogelijk.
Denk je dat cannabis je leven heeft gered?
Ik heb er geen enkele twijfel over dat de cannabisolie niet alleen mijn kanker heeft genezen, maar ook mijn leven heeft gered. Ik ben nu gezonder dan ik in jaren ben geweest. Nog steeds neem ik elke nacht preventief een dosis cannabisolie.
Wat zou je aan anderen willen zeggen die met kanker te maken krijgen?
Wanneer mensen voor advies over kanker bij mij komen adviseer ik ze altijd om Run From The Cure en of What If Cannabis Cured Cancer te kijken. Op die manier krijgen ze een goed idee van hoe en waarom cannabisolie werkt. Ik wil graag dat mensen weten dat er een echte wetenschap achter de werking van cannabisolie zit. Ook moedig ik kankerpatiënten aan om geen chemo- of bestralingstherapie te ondergaan. Deze behandelingen zijn barbaars en giftig, om nog maar te zwijgen van de levenslange bijwerkingen ervan.
Bedankt voor je openhartige verhaal Corrie.
Niets te danken, ik ben blij dat jullie mijn verhaal willen vertellen en ik hoop dat het zoveel mogelijk mensen zal helpen. Ik wil dat iedereen het hoort dus deel mijn verhaal alsjeblieft zo vaak mogelijk!
Update: Iedereen die trouwens vragen heeft naar aanleiding van mijn verhaal mag mij gerust een vriendschapsverzoek sturen op facebook. Het adres van mijn profielpagina is https://www.facebook.com/corrie.yelland en ik help je graag verder.