Topstories

(advertentie)

Een mens is nooit te oud om te leren en dat geldt ook voor de thuis wietkwekende mens. Want ik mag dan bijna dertig jaar ervaring hebben als buitenkweker, het experiment dat ik dit seizoen heb gedaan is nu al een grandioze mislukking.

Koffiedik gebruiken bij wietteelt

Ergens begin dit jaar las ik twee artikelen over het gebruik van koffiedik bij het kweken van cannabis. Koffiedik zit vol voedingsstoffen las ik: kalium, fosfor, calcium en magnesium en het kan ook nog eens slakken op afstand houden en de diversiteit van de bodem verbeteren. En het is gratis, als je tenminste filterkoffie drinkt.

Het klonk allemaal aannemelijk en aantrekkelijk. Want er gaat een hoop koffie doorheen in mijn huishouden. Dus besloot ik de gebruikte koffiefilters niet meer in de groenbak te gooien, maar leeg te schudden in een emmer die ik naast de achterdeur had gezet. Mijn gezinsleden deden enthousiast mee. We lieten het koffiedik eerst drogen in de filter en kieperden het dan in de emmer.

Zaailingen donderen van de vensterbank

Soms ontstond er toch wat schimmel aan het oppervlak, maar dat schepte ik met een lepel weg. Niks aan het handje. Op Koningsdag maakte ik de fout om het dienblaadje met mijn prille zaadplantjes op een – te smalle – vensterbank te zetten. ’s Avonds bleek het dienblad met plantjes en al op de grond te zijn gevallen, al dan niet door toedoen van onze kat Fritz.

Het was een triest gezicht; mijn kleine, kwetsbare plantjes verspreid over het tapijt, tussen hoopjes aarde en de plastic stekertjes met de namen van de soorten er op geschreven. Ik herstelde de boel zo goed en zo kwaad als dat ging, maar wist bij zeker drie plantjes niet welk stekertje er bij hoorde.

Tweede ronde

Na een weekje twijfelen besloot ik tot een “tweede leg”. Ik ontkiemde extra zaden, zodat ik die later zou kunnen vergelijken met de planten van de eerste ronde. Dan wist ik tenminste welke plant in welke pot stond. Die tweede leg was een geluk bij een ongeluk, zou later blijken.

Toen de plantjes van de eerste rond stevig aan het groeien waren en grotere potten nodig hadden, zette ik mijn geheime wapen klaar: mijn emmer boordevol koffiedik. Ik vulde de grotere potten met een mengsel van mijn aarde van het vorige seizoen en ongeveer een kwart koffiedik.

‘Dit ging mis. Ik moest iets doen’

Een vriend die ik had verteld over mijn koffiedik wietexperiment had gevraagd of ik een deel van de planten zonder koffiedik ging kweken, om het verschil te kunnen zien. Dat had ik niet gedaan met de oudste, gevallen planten. Voor de zekerheid gebruikte ik bij de jongere plantjes helemaal geen koffiedik.

Mijn oudere planten, mét koffiedik, stopten vrijwel direct na het overpotten met groeien. Van gezonde, intens groene planten veranderden ze in een soort ondervoede bonsai plantjes. Ondertussen groeiden de plantjes van de tweede leg uitbundig door. Dit ging mis. Ik moest iets doen. Dus bestelde ik online batmix en biologische voeding in vloeibare en tabletvorm van twee gerenommeerde producenten.

 

Koffie en wiet alleen als ‘hippie speedball’

Toen de bestelling bezorgd was, kon de reddingsoperatie beginnen. Eerst ging ik de koffiedik-planten ont-potten. Ik haalde ze uit de pot en masseerde voorzichtig de kluit, om zoveel mogelijk aangetaste aarde te verwijderen maar zo min mogelijk wortels te beschadigen.

Een delicaat klusje, dat ik klaarde bij een temperatuur van zo’n dertig graden. Maar nu staan alle koffiedik-planten in verse aarde, met een tabletje onderin de pot, bij te komen.

De mislukking van mijn wietexperiment heb ik overigens geheel aan mijzelf te danken. Ik had de artikelen beter moeten lezen. Je moet het koffiedik eerst composteren. Dat stond ook vermeld, al was het niet echt duidelijk en pas na heel veel andere informatie.

Omdat ik geen composthoop heb, gaan de koffiefilters weer de groenbak in. Ik combineer koffie en wiet nog wel, maar alleen als hippie speedball.

[openingsbeeld: Aha-Soft/Shutterstock]

(advertentie)