(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

De Lage Landen – Nederland en België – blijven hardnekkig volharden in hun war on drugs (op een kleinschalig wietexperimentje na), maar hoe anders is dat bij de directe buren. Zowel in Luxemburg als in Duitsland is er sprake van een (gedeeltelijke) legalisering van recreatieve cannabis. Voor iedereen die wel eens in beide EU-landen bivakkeert, zetten we de belangrijkste regels en verschillen op een rijtje!

Thuisteelt van wiet voor persoonlijke consumptie

Luxemburg: Sinds juli 2023 staat Luxemburg het kweken en consumeren van cannabis voor persoonlijk gebruik toe. Huishoudens mogen maximaal 4 wietplanten per volwassene kweken – zonder beperkingen op de hoeveelheid geoogste toppen. Dat laatste is niet omdat de staat ons dat zo van harte gunt, maar omdat de handhaving ervan praktische problemen zou opleveren.

Strikte richtlijnen schrijven echter voor dat alleen zaden mogen worden gebruikt voor de kweek, en geen stekken of kloontjes (kleine plantjes die van moederplanten worden genomen). Jouw wietplanten moeten uit het zicht van het publiek blijven en kinderen mogen er in geen geval mee in contact komen.

Bovendien is consumptie binnenshuis in het bijzijn van kinderen verboden. Haha, dát lijkt ons nou pas echt onmogelijk te handhaven en helemaal als de gordijnen of luxaflex dicht zijn…

Duitsland: Sinds 1 april is de situatie in Duitsland vergelijkbaar. Inwoners mogen tot 3 wietplanten per huishouden kweken, een kleine afwijking van het Luxemburgse maximum van 4 planten.

Dit is echter slechts een marginaal verschil, aangezien het aantal planten weinig zegt over de opbrengst. De verdeling van de kweekruimte en de duur van de groei- en bloeifases (die bijzonder gemakkelijk te controleren zijn met kunstlicht) zijn in dit opzicht belangrijkere factoren.

De regelgeving met betrekking tot cannabiszaden komt overeen met die van Luxemburg en beide landen zitten ook op dezelfde lijn als het gaat om kinderbeschermingsmaatregelen.

Consumptie en bezit van cannabis

Als het gaat om de consumptie en het bezit van cannabis komen er verschillen tevoorschijn en wordt het duidelijk dat de Duitse wet veel verder gaat.

Luxemburg: In het Groothertogdom staat de wetgeving de consumptie en het bezit van gedroogde wiettoppen alleen toe binnen de grenzen van het eigen huis, waar ook het kweken is toegestaan. Consumptie of bezit van recreatieve cannabis buitenshuis is strikt verboden, zonder uitzonderingen.

Ongeacht de hoeveelheid die je bij je hebt, kun je boetes krijgen als je betrapt wordt met cannabis in de openbare ruimte: vanaf 145 euro voor hoeveelheden van minder dan 3 gram. De boetes escaleren aanzienlijk bij hoeveelheden van meer dan 3 gram, wat dan eveneens vaak leidt tot gerechtelijke procedures.

De verkoop van recreatieve cannabis blijft strikt verboden in Luxemburg.

Duitsland: In tegenstelling tot de strenge Luxemburgse regelgeving, neemt Duitsland een mildere houding aan ten opzichte van cannabisconsumptie en -bezit. Individuen mogen thuis tot 50 gram cannabis per maand bezitten, terwijl buitenshuis het bezit van maximaal 25 gram is toegestaan – een aanzienlijk hogere limiet vergeleken met veel andere landen.

De consumptie van funwiet is in Duitsland niet beperkt tot privéwoningen; mensen mogen ook cannabis consumeren in openbare ruimten.

Er gelden echter bepaalde beperkingen, die cannabisgebruik verbieden in de buurt van scholen, kinder- en jeugdfaciliteiten, sportfaciliteiten en speeltuinen, met een verplichte afstand van 100 meter vanaf ingangen. In voetgangerszones is cannabisgebruik beperkt tot de uren tussen 20 uur ’s avonds en 7 uur ’s ochtends.

Blowen is verboden in de cannabisclubs en een afstand van 200 meter tot kinder- en jeugdvoorzieningen is verplicht.

Toegang tot cannabis

Luxemburg: In Luxemburg is de enige legale manier om cannabis te verkrijgen – afgezien van medisch gebruik waarvoor een doktersrecept nodig is – de persoonlijke teelt. Individuen mogen maximaal 4 planten kweken voor eigen gebruik, waarbij strenge regels de overdracht van (een deel van de oogst) aan anderen verbieden. De opbrengst van deze wietplanten is dus uitsluitend bedoeld voor eigen gebruik.

Duitsland: Sinds 1 april biedt Duitsland twee primaire opties voor toegang tot cannabis. Ten eerste mogen individuen maximaal 3 planten kweken voor persoonlijk gebruik.

Als alternatief kunnen consumenten ervoor kiezen om cannabis te kopen via cannabisclubs, vergelijkbaar met die in landen als Spanje. Deze clubs faciliteren de uitwisseling van toppen en andere cannabisproducten tussen leden, met een maximum van 500 leden per club. Lidmaatschap houdt in dat je 18 jaar oud bent, in Duitsland woont en lid wordt van een club, waarvoor meestal een maandelijkse bijdrage wordt gevraagd. Voor alle clubleden geldt een limiet van 50 gram per maand per persoon.

Cannabis en autorijden

Luxemburg: In Luxemburg wordt de toegestane drempel voor ‘cannabisverslaving’, net als bij het toegestane alcoholpromillage, gemeten aan de hand van het THC-gehalte in de bloedbaan. De wettelijke drempel is vastgesteld op 1 nanogram (ng) THC per 1 milliliter (ml) bloed.

Deze drempelwaarde vertegenwoordigt het laagst detecteerbare niveau, waardoor effectief een nultolerantie-beleid voor cannabis en autorijden wordt afgedwongen. Personen die wiet hebben gerookt wordt dan ook sterk afgeraden om een voertuig te besturen, omdat het THC-gehalte gegarandeerd de wettelijke drempelwaarde overschrijdt.

Duitsland: Ook in Duitsland is de wettelijke limiet voor het THC-gehalte tijdens het rijden vastgesteld op 1 ng THC per 1 ml bloed. Er zijn echter discussies gaande in het land om deze drempel mogelijk te verhogen naar 3,5 ng.

Hoewel deze drempel nog steeds erg laag is, suggereren experts dat met deze aangepaste drempel bij sommige personen slechts geringe beperkingen in het rijgedrag kunnen worden gedetecteerd. De implementatie van deze aangepaste drempel wordt momenteel overwogen…

Kijk uit: twee landen, twee juridische situaties!

Omdat Luxemburg en Duitsland aan elkaar grenzen, is het noodzakelijk om de genuanceerde verschillen in cannabiswetgeving tussen de twee landen te begrijpen om mogelijke juridische gevolgen te voorkomen.

Terwijl reizigers in Duitsland bijvoorbeeld maximaal 25 gram cannabis bij zich mogen hebben, is het vervoeren van cannabis naar Luxemburg een overtreding van de plaatselijke wetgeving en kan dit leiden tot vervolging. Bovendien zou de grote hoeveelheid leiden tot een veel zwaardere straf dan een boete.

Andersom werkt het ook niet: het is niet toegestaan om je eigen oogst mee te nemen van Luxemburg naar Duitsland, omdat de Luxemburgse wet inwoners momenteel verbiedt om wiet mee te nemen buiten hun eigen huis.

Conclusie: Duitsers mogen drie wietplanten meer thuis kweken dan Nederlanders en Belgen. De Luxemburgers zelfs vier. Qua bezit kom je in Nederland met 5 gram wiet nog net ongestraft weg (het is verboden, maar wordt zogezegd gedoogd), terwijl je in België exact 0 gram op zak mag hebben.

[fotografie: Shutterstock]
(advertentie)