Topstories

In theorie leek het zo mooi: Duitsers die niet zelf thuis drie wietplanten kunnen of willen kweken, sluiten zich aan bij een gezamenlijke kweekvereniging. Dat mag sinds 1 april 2024, maar zoals bekend is een mooie theorie lang niet altijd hetzelfde als een mooie praktijk. Het blijkt namelijk dat de cannabis social clubs die willen beginnen voortvarend worden tegengehouden door bureaucraten en ideologisch gemotiveerde tegenstanders.

Geen wittebroodsweken voor de cannabis social clubs

Het bekende pro-wiet tijdschrift Hanf Magazine berichtte afgelopen week over de (opstart)crisis van de cannabis social clubs met de fraaie titel ‘Im Keim erstickt: Wie Anbauvereine an deutschen Vorschriften scheitern‘. Die kop hebben wij maar letterlijk overgenomen, ook al zijn er op dit moment 343 cannabisclubs actief in heel Duitsland (dat 84 miljoen inwoners telt).

De onheilstijding is dan weer gebaseerd op een onlangs verschenen 11 pagina’s tellend interne nota van de verenigde CSC’s a.k.a. de Bundesarbeitsgemeinschaft Cannabis-Anbauvereinigungen. En in tegenstelling tot wat we gehoopt hadden na de cannabislegalisatie op 1 april 2024, bevat dit rapport weinig vrolijks.

Wietteeltclubs in Duitsland stuiten namelijk nog steeds op juridische obstakels. Met name ideologisch gemotiveerde overtuigingen smoren deze initiatieven vaak al voordat ze überhaupt van start gaan.

Verenigde wietteelt-verenigingen roepen op tot actie

In Beieren capituleerde onlangs een cannabisclub na een juridische nederlaag. In Jena werd een club verboden cannabis te distribueren omdat deze zich op slechts 198 meter afstand bevond – in plaats van de vereiste 200 meter – van een object dat, in de breedste zin van het woord, als een speeltoestel kon worden geïnterpreteerd.

Deze voorbeelden illustreren de soms absurde obstakels waarmee wietteeltverenigingen te maken krijgen.

Omdat organisatorische en bureaucratische vereisten voor individuele verenigingen moeilijk te beheren zijn, werd een belangengroep opgericht, die tevens een politieke stem vervult. Deze Bundesarbeitsgemeinschaft Cannabis-Anbauvereinigungen (BCAv) pleit voor passende en uniforme regelgeving voor cannabisclubs (CSC’s) en publiceerde daarom een ‘standpuntennota’ waarin haar duidelijke eisen worden uiteengezet.

Wij zetten de belangrijkste eisen van de gezamenlijke wiettelers-in-de-dop op een rij.

#1  Proportionaliteit van het reclameverbod en de afstandsregels

“Een belangrijk doel van wietteeltverenigingen is effectieve jeugdbescherming. CSC’s mogen echter niet het slachtoffer worden van willekeurig overheidsoptreden – wat momenteel vaak het geval is. Ze zijn onderworpen aan een alomvattend reclameverbod, dat volgens de Duitse vereniging van cannabisteeltclubs (BCAv) in zijn huidige vorm onevenredig is.

De vereniging pleit daarom voor regelgeving die enerzijds de jeugdbescherming waarborgt en anderzijds het recht op informatie van consumenten waarborgt. Een CSC moet duidelijk herkenbaar zijn voor potentiële leden. Verder is een uniforme, landelijke regelgeving vereist met betrekking tot de bewoordingen en symbolen die clubs mogen gebruiken om leden te informeren over hun cannabisaanbod.

Ook de bestaande afstandsregels moeten worden aangepast aan de realiteit. In plaats van algemene minimumafstanden tot scholen of speelplaatsen, pleit de BCAv voor praktische afstandsregels gebaseerd op zichtbaarheid en daadwerkelijke loopafstanden.”

#2  Duidelijke regels in plaats van onzekerheid

“Een andere zorg is het fiscale kader. CSC’s zijn niet winstgericht en hoeven daarom géén BTW te heffen over de distributie van cannabis aan hun leden. Tegelijkertijd is het vooruitzicht op belastinginkomsten een van de belangrijkste argumenten voor deregulering. De BCAv pleit daarom voor duidelijke regelgeving om latere belastingaanslagen te voorkomen.

De term ‘stekken’ zorgt ook landelijk voor verwarring. Het exacte moment waarop een stekje een plant wordt, wordt momenteel op verschillende manieren geïnterpreteerd. De BCAv stelt een gestandaardiseerde officiële checklist met duidelijke criteria voor om dit onderscheid definitief vast te stellen.”

#3  Kwaliteitsborging en risicoarme consumptie

“Om een ​​zo veilig mogelijke consumptie te bevorderen, zouden vaporizers en soortgelijke accessoires te koop of te huur moeten zijn in cannabis social clubs. Ook zouden tabaksvervangers moeten worden aangeboden. In dit verband pleit de BCAv er ook voor om cannabis binnen de club te mogen consumeren.

Op dit moment is het paradoxaal genoeg niet toegestaan ​​om cannabis te gebruiken in een cannabis social club. Dit leidt ertoe dat consumenten op zoek gaan naar alternatieve locaties waar jeugdbescherming vaak minder gegarandeerd is. De vereniging ziet dit als in strijd met het daadwerkelijke doel van bescherming.

Bovendien eist de BCAv uniforme minimum kwaliteitsnormen voor teelt en productie in het hele land. Laboratoriumanalyses zijn in dit verband essentieel. Daarom eist de vereniging expliciet toestemming om cannabismonsters naar laboratoria te sturen.”

#4  Aanpassingen aan arbeidsmodellen

“Cannabisclubs mogen momenteel alleen parttime werknemers inhuren voor de teelt van planten. Dit leidt tot inefficiënte processen en maakt het moeilijk om uniforme kwaliteitsnormen te handhaven. De BCAv pleit daarom voor de mogelijkheid om ook fulltime personeel in te zetten om de operationele betrouwbaarheid en concurrentiekracht ten opzichte van de zwarte markt te verbeteren.

Bovendien moet de bovengrens van 500 leden worden opgeheven. Deze grens biedt geen voordelen; integendeel, het belemmert de effectieve strijd tegen de zwarte markt.”

#5  Geen discriminatie van mensen met een beperking

“Volgens de huidige wetgeving moeten leden van de vereniging actief deelnemen aan de teelt. Dit is vaak onmogelijk voor mensen met een lichamelijke beperking. De BCAv pleit daarom voor uitbreiding van de deelnameplicht naar organisatorische of administratieve taken om de deelname van mensen met een beperking mogelijk te maken.

De vereniging eist ook een speciale regeling voor de distributie van cannabis aan leden met een mobiliteitsbeperking. Volgens de huidige wetgeving mag cannabis alleen rechtstreeks binnen de vereniging worden gedistribueerd – een aanzienlijk nadeel voor de betrokkenen. De BCAV pleit daarom voor een wettelijke vrijstelling die de levering van cannabis aan clubleden mogelijk maakt.”

[beeld: Shutterstock]

(advertentie)