Topstories

(advertentie)

Vóór de feestdagen heb je kunnen lezen hoe (en waarom) onze kweekdokter de hoofdtoppen van zijn Mohammed wietplanten oogstte. Inmiddels was ook de rest van de paars gekleurde dames klaar, en kon hij eindelijk zijn kweekkast leegtrekken, waarbij hij tot grote verbazing nog twee verrassingen tegenkwam!

Nog een gelukkig nieuwjaar mensen! Ik heb genoten van de feestdagen, en niet in de laatste plaats omdat de hoofdtoppen die ik voor de feestdagen oogstte, inmiddels droog waren. Mijn persoonlijke voorraad is dus weer aangevuld; heerlijk na een periode met veel oude buitenwiet en enkele topjes van de coffeeshop. En hoewel sommigen zeggen dat biowiet beter smaakt dan hydrowiet, kan ik je vertellen dat mijn Mohammed net zo lekker smaakt als die ik eerder op aarde kweekte.

Maar goed, ik had dus wat te oogsten deze ronde, en dat heb ik tijdens de feestdagen gedaan. Ongeveer twee weken na de eerste oogstronde, waren de lager groeiende toppen ook mooi hard en paars van kleur. Het was dus wel de moeite waard om de planten in delen te oogsten.

Huh?

Ja, ik stond zelf ook even raar te kijken toen ik de laatste plant zag. Ze stond rechts achterin mijn CNNBS G-Kit en was pas net aan haar bloeifase begonnen. Deze dame was aanzienlijk kleiner dan de rest en had een paar toppen in ontwikkeling. Deze zagen eruit alsof ze pas een week of drie in bloei stonden, met enkel witte bloeiharen en nog geen trichomen. Ik heb deze plant ook gewoon geoogst; haar nog eens 6 weken laten bloeien leek me ook een beetje zonde van de energie.

Hoe dit kan weet ik niet maar ik kan wel twee dingen bedenken. Of de plant heeft heel lang in de schaduw gestaan van de andere dames, óf het heeft wat te maken met het gebruik van de Mesolon (apicale celstrekremmer) in het begin van de kweekronde. Hoe dan ook zal ik de Mesolon niet meer gebruiken. Gelukkig heeft het verder geen slechte invloed gehad op de oogst, aangezien de vier andere Mohammed wietplanten de kast helemaal opvulden.

Roots!

Toen de klus eenmaal geklaard was, kon ik eindelijk ook eens kijken hoe het met de wortels stond. Ik had sinds het begin van de bloeifase niet meer in het wortelreservoir gekeken van het Flow Hydroponics Systeem, dus ik was erg benieuwd wat ik zou aantreffen.

Nou, een heleboel mooie witte wortels dus; ze vormden een perfect vierkant matrasje in het wortelreservoir! De wortels hadden de bruissteentjes helemaal ingepakt, ik moest ze gaan zoeken door de luchtslangen te volgen want te zien waren ze niet meer.
Ik moet trouwens ook vijf nieuwe netpotjes gaan halen want die zijn door de wortels ook uit elkaar getrokken. De dikste plant vooraan had met haar dikke penwortel het netpotje gesloopt, en ook de andere kluiten waren helemaal met de potjes vergroeid.

Op zich zou ik van deze mooie schone wortels gemakkelijk een pijnstillende wiet-wortelzalf kunnen maken maar dat heb ik niet gedaan. Wellicht wordt dat iets voor een volgende ronde. Deze keer heb ik gewoon de bruisstenen eruit gevist, en het wortelmatrasje netjes opgerold, uitgeknepen en weggegooid. De dikste stammen heb ik wel bewaard, gewoon omdat ze zo mooi en dik waren. Weggooien kan altijd nog.

Het oogstgewicht heb ik helaas nog niet voor je. Op zich had ik de gedroogde wiet gisteren kunnen schoonknippen en de boel kunnen wegen maar ik was er te lui voor, sorry. Volgende week zorg ik dat ik de boel gewogen heb, en zal ik een paar mooie foto’s van de droge wiettoppen maken, dat beloof ik je. Wellicht weet ik dan ook al welke nieuwe soort ik nu weer ga kweken. Tot dan!

Dokter Groen

(advertentie)