(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

De organisatie omschreef de Cannabis Europa conferentie die op dinsdag 22 mei in Londen plaatsvond als ‘de grootste conferentie over medicinale cannabis van Europa’. Tickets kostten 350 Britse pond, zo’n 400 euro, maar gelukkig kon ik een perskaart bemachtigen. Minder nice: de beveiliging zette me rond drie uur ’s middags buiten, wegens het roken van een piepklein beetje… cannabis.

Standaard voor testen cannabis

De conferentie vond plaats in het Barbican Center in Londen, een multifunctionele steenklomp uit de late jaren zeventig. Het mooiste deel van het grote complex is de enorme binnentuin met palmbomen en tropische planten, een van de drie plaatsen waar de paneldebatten werden gehouden. Meer dan zestig sprekers uit o.a. Canada, de VS, Israël, Spanje en Italië gaven acte de présence. De enige Nederlandse sprekers: Tjalling Erkelens, CEO van Bedrocan en Arno Hazekamp van Hazekamp Herbal Consulting.

Erkelens kwam met nieuws: het Europees Geneesmiddelen Bureau (EMA) komt “binnen een paar maanden” met een zogenaamde monografie voor cannabis. In eerste instantie bedoeld voor Nederland en Duitsland, maar op de langere termijn voor heel Europa. Zo’n monografie is een soort nulmeting, een standaard die gebruikt kan worden door bijvoorbeeld testlaboratoria. Op dit moment heeft zo’n beetje elk testlab zijn eigen methode, zodat resultaten lastig te vergelijken zijn. Een eenduidige monografie zou een enorme stap vooruit betekenen.

Kritiek van activisten

Een aantal Britse cannabisactivisten had vooraf en tijdens de conferentie fikse kritiek op Cannabis Europa. Zoals het Cardiff Cannabis Cafe, dat via Twitter liet weten dat Cannabis Europa “is about extending and reshaping prohibition and not about fighting for individual liberty”.

Dat is mij wat al te kort door de bocht. Natuurlijk, het wemelde van de strakke pakken en stropdassen in het Barbican Center. Maar in de paneldebatten kwamen ook patiënten aan het woord en professionals uit met name Canada en Israël, die waardevolle ervaring hebben opgedaan met grootschalige teelt en kwaliteitsbewaking.

Wietteelt in kassen a.u.b.

Neem Dan Sutton, oprichter van Tantalus Labs, dat cannabis in kassen teelt. Wat mij betreft een van de interessantste Canadese twitteraars (@DSutton1986) over cannabis. Hij brak een lans voor het kweken van cannabis in duurzame kassen, in plaats van in volstrekt kunstmatige en energie verslindende indoor grows. Is Sutton “commercieel”? Zeker weten. Is hij daarom evil? Lijkt me niet. Nu cannabis in steeds meer landen een geaccepteerd en legaal product wordt, is het niet meer dan logisch dat er mensen en bedrijven veel geld mee gaan verdienen. Dat gebeurde altijd al, alleen wordt er nu belasting over betaald en levert het witte banen op.

Het verbod op cannabis is absurd en werkt contraproductief; waarom of hoe die cannabis wordt gebruikt – medicinaal of recreatief – maakt niets uit

Daarom heb ik ook niks tegen dit soort conferenties. Ook al lopen er veel mensen rond die altijd hun neus hebben opgehaald voor de plant, maar nu er mooie investeringskansen zijn opeens uit een ander vaatje tappen. Een goed voorbeeld is de enige actieve Britse politicus die sprak tijdens Cannabis Europa, het conservatieve parlementslid George Freeman. Hij twitterde op de dag van de conferentie: “Whilst we are rightly tough on recreational street cannabis, the UK is leading in Pharmaceutical cannabinoid medicines – but strangely opposed to #MedicalCannabis, which has proven benefits for those w epilepsy / seizures”.

Hier was uw columnist van dienst nog aanwezig op Cannabis Europe in Londen (groene t-shirt), even later betekende een paar hijsjes van een joint einde oefening…

Blowverbod op cannabiscongres

Zo moet het dus niet. Het verbod op cannabis is absurd en werkt contraproductief; waarom of hoe die cannabis wordt gebruikt maakt niets uit. Er is dus nog veel werk te doen in Engeland, door activisten, maar ook door lobbyisten en ondernemers. Cannabis Europa kreeg voor mij een abrupt einde toen ik rond 15.00 uur door twee beveiligers het Barbican Center uit werd gezet, omdat ik een joint rookte in het rookgebied buiten. Ik was zeker niet de enige die dag en zo nu en dan werden mensen aangesproken, die vervolgens zonder morren hun jointje doofden.

Maar deze keer ging het anders. Ik kreeg te horen dat de “event manager” toestemming had gegeven om iedereen die wiet rookte buiten te flikkeren. Want wiet roken is illegaal in Engeland. Een vriendelijke beveiliger begeleidde me letterlijk naar de uitgang, alsof ik ineens keihard het gebouw terug in zou gaan sprinten.

Zonder stress

Buiten scheen de zon en na een paar honderd meter lopen kwam ik een groepje bezoekers en sprekers (!) van de conferentie tegen, die hun joints graag met me deelden. Van een van hen had ik het topje Amnesia Haze gekregen dat tot mijn verwijdering had geleid. Ze vertelden dat ze net waren gewaarschuwd dat er iemand het gebouw uitgezet was wegens blowen, dus dat ze beter een eindje verderop konden gaan…

Opnieuw bleek dat elk nadeel se voordeel heb: om mijn vlucht terug naar Eindhoven te halen, had ik sowieso uiterlijk om vier uur moeten vertrekken uit het Barbican. Nu had ik plotseling een uur extra, zodat ik geheel zonder stress het vliegtuig haalde. Bovendien leverde het voorval me een leuke CNNBS column op, nietwaar?

————–

(advertentie)