Allergisch voor wiet, kan dat? En zo ja, wat nu?

CANNABIS LIFESTYLE 09 augustus 2022

Wiet is goed voor iedereen. Maar niet iedereen kan er even goed tegen. En dan bedoelen we niet dat je er te stoned van wordt, maar mensen die allergisch zijn voor het weer, planten of voedsel. De vraag die dus oprijst is: kan ik allergisch zijn voor cannabis? Zo ja, op welke symptomen moet ik letten? En wat kan ik eraan doen? CNNBS duikt erin en komt met de antwoorden!

Wiet-allergie, dit is wat we er nu vanaf weten

Hoewel er nog maar heel weinig wetenschappelijk onderzoek naar cannabisallergie is gedaan, weten we wél dat het bestaat. Nou is er natuurlijk heel wat geschreven over wiet, waarbij een hoop effecten en bijwerkingen worden genoemd. Maar gezien de war on drugs die 70 jaar gewoed heeft is een deel daarvan onder te brengen in de categorie verzinsels. Veel publicaties dienden maar 1 doel: het stigmatiseren van wiet.

Maar de mogelijkheid van wiet-allergie is geen overdreven anti-cannabis angstpolitiek noch een indicatie dat de plant minder gezond of therapeutisch is dan wij dachten. Het is simpelweg zo dat wiet – net als andere geneeskrachtige planten trouwens – bij sommige consumenten een allergische reactie kan oproepen. Vandaar dat CNNBS dieper in de beschikbare research duikt om de mechanismen te verklaren die zulke allergische reacties bij sommige cannabis consumenten kunnen opwekken.

LTP’s (plant-lipide-overdrachtseiwitten)

Verschillende recente studies hebben zogeheten plant-lipide-overdrachtseiwitten (ook bekend als planten-LTP’s of PLTP’s) geïdentificeerd als mogelijke allergenen in cannabis. LTP’s zijn eiwitten die zich gedragen als allergenen en ze worden vaak aangetroffen in plantaardig voedsel en pollen. LTP’s veroorzaken allergische reacties bij mensen doordat ze een overproductie van antilichamen triggeren.

In maart 2019 publiceerde het vakblad The Journal of Allergy & Clinical Immunology: In Practice de resultaten van een onderzoek naar wiet-allergie, onder de titel ‘Exploring the Diagnosis and Profile of Cannabis Allergy‘. Voor dit onderzoek gaf men 120 wiet-allergie patiënten en 62 gezonde controle-mensen een hennepextract tijdens drie verschillende tests, inclusief een ‘skin-prick test’.

Het hennepextract was rijk aan Can s 3, een niet-specifieke LTP die voorkomt in wiet. De conclusie stelt dat ongeveer 80 procent van de wiet-allergie patiënten als sensitief werd getest voor het Can s 3 eiwit. Maar ook 72 procent van de anafylactische patiënten (mensen die een anafylactische shock, een ernstige allergische reactie op allergenen vertonen) testte positief op Can s 3 gevoeligheid.

Kort gezegd; deze studie suggereert dat LTP’s niet de enige wiet-allergenen zijn, maar ze spelen een belangrijke rol in het uitlokken van allergische reacties op cannabis.

Wie allergisch is voor tomaten is dat ook voor wiet

Andere onderzoeken hebben vergelijkbare resultaten laten zien wanneer er getest werd op LTP-gevoeligheid onder wiet-allergie patiënten. Enkele van deze studies tonen een terugkerende kruisreactiviteit voor andere planten die vergelijkbare eiwitten bevatten, aldus een onderzoek dat in december 2017 is gepubliceerd in het vakblad Journal of Clinical Pneumology.

Kruisreactiviteit gebeurt als iemand een allergische reactie vertoont op vergelijkbare eiwitten uit verschillende substanties. Ongeveer 45% van de wiet-allergie patiënten uit de studie van Journal of Allergy & Clinical Immunology rapporteert eveneens allergische reacties op plantaardig voedsel.

Nog een wetenschappelijk onderzoek, uit 2013 en gepubliceerd in het vakblad Internal Archives of Allergy and Immunology testte 21 patiënten met voedselallergie op hun reactiviteit voor wiet-LTP’s. De titel van deze studie is: ‘New food allergies in a European non-Mediterranean region: is Cannabis sativa to blame?‘. 12 van de 21 mensen bleken eveneens allergisch voor wiet, en alle twaalf vertoonden ze ook ernstigere reacties op voedselallergie dan degenen zonder cannabis-allergie!

Tot slot nog een wetenschappelijk onderzoek uit 2008 (gepubliceerd in hetzelfde vakblad) waarin 32 mensen werden getest op een allergische reactie op LTP’s in cannabis én tomaten, perzikschillen en pollenextracten. Iedereen die gevoelig was voor tomaten-alergenen bleek dat ook voor wiet te zijn! Ook was er sprake van ‘prominente kruisreactiviteit tussen perzikschillen en cannabis’.

Deze onderzoeken leveren verder bewijs dat LTP’s een centrale rol spelen bij wiet-allergie, en het zou best eens de grootste boosdoener kunnen zijn bij de kruisreactiviteit met andere voedselallergieën.

Ook terpenen spelen wellicht een rol bij cannabis-allergie

Maar LTP’s zijn niet de enige bron van wiet-allergie, dus welke andere factoren spelen nog een rol? Terpenen bijvoorbeeld, de componenten in cannabis (en in andere planten) die geur en smaak bepalen, maar eveneens medicinale kwaliteiten worden toegedicht. Terpenen echter kunnen ook deels verantwoordelijk zijn voor allergische reacties bij sommige blowers of patiënten.

De terpeen linalool bijvoorbeeld blijkt allergische reacties uit te lokken wanneer hij wordt geoxideerd of aan lucht wordt blootgesteld. Een studie uit 2010 toont aan dat zo’n 5 tot 7 procent van de 1151 geteste patiënten met dermatitis (een huidaandoening) positief test op linalool gevoeligheid als ze verschillende hoeveelheden geoxideerde linalool op hun huid krijgen middels pleisters.

Dat werd nog eens dunnetjes overgedaan in 2016, toen een groep van 2900 dermatitis patiënten werd blootgesteld aan geoxideerde linalool en geoxideerde limonene, een andere prominente terpeen in cannabis. Liefst 281 mensen vertoonden allergische reacties op 1 of beide terpenen.

Nou is het niet 1-op-1 zo dat deze bevindingen wijzen op een verhoogde kans op wiet-allergie door terpenen, maar ze tonen wel aan dat sommige allergische reacties op cannabis – met name huidallergieën – terpeengerelateerd zijn.

Symptomen van een wiet-allergie

Afhankelijk van de route waardoor wiet-allergie reageert met het lichaam – denk aan huidcontact of inhalatie van pollen – produceert het een breed scala aan symptomen waarvan de meeste ook typerend zijn voor andere allergieën. Dan moet je dus denken aan jeuk, zwellingen, overgeven, maagkrampen, diarree en een tintelend gevoel in mond en lippen.

De Canadese tv-zender CTV News maakte al eens een reportage over de ‘stijgende trend van wiet-allergie in het post-legalisering tijdperk’. Daarin stelt immunologist en allergie-expert Dr. Gordon Sussman dat naarmate het grote publiek meer in aanraking komt met cannabis dat onvermijdelijk leidt tot meer gerapporteerde gevallen van wiet-allergie. Hij zelf ziet in ieder geval een stijging van het aantal wietgevoelige patiënten over de laatste tien jaar en daarom bestudeert hij actief dit fenomeen. Om enerzijds bewustzijn te creëren en anderzijds artsen beter voorbereid te maken.

“Als je kijkt naar een onderzoek in Colordao vertoont rond de tien procent van de mensen symptomen van wiet-allergie alleen al als ze passief aan cannabis worden blootgesteld”, zegt Sussman in de tv-reportage. Volgens hem kan huidcontact met de wietplant irritatie veroorzaken, uiteenlopend van milde jeuk tot netelroos en opgezwollen ogen.

Het roken van wiet of het inhaleren van cannabispollen kan leiden tot niezen en een loopneus. Maar ook tot piepende ademhaling, ademnood en astma-symptomen. En als mensen met wiet-allergie hennepzaad of edibles eten kan dit mogelijk zelfs leiden tot anafylactische shock…

Wat te doen als jij allergisch bent voor wiet?

Tja, dan kan wiet wel het meest veelzijdige natuurlijke geneesmiddel zijn dat de aarde kent, als je allergisch bent voor wiet heb je toch een probleem. Helaas stelt Dr. Sussman ook (en die voel je vast aankomen) dat ‘de enige echt effectieve manier om ermee te dealen het simpelweg vermijden van cannabis is’.

Maar dan laat je ook al die voordelen van wiet onvrijwillig weg. Gelukkig kun je ook als je positief test op wiet-allergie en algemene symptomen van allergie ervaart, terecht bij een arts of een allergiespecialist. Die kan je dan de doorsnee behandeling aanbieden voor allergie: denk aan neusspray, het voorschrijven van een antihistaminicum of indien nodig zelfs een EpiPen, een adrenaline-injectie die de bloedvaten vernauwt en duizeligheid opheft.