(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Haar relaas eindigde vorig jaar op nummer 31 in onze jaarlijkse CNNBS Top 50. ‘Hoe Emmen thuiskweekster Suzanne kapot maakt‘, kopten wij en hoewel dat misschien wat hard geformuleerd lijkt, krijgen we wel mooi gelijk. Afgelopen week oordeelde de rechter namelijk dat Suzanne ten onrechte uit haar huis is gezet door de burgemeester!

‘In een nachtmerrie beland’

Even terug naar vorig jaar, Suzanne (niet haar echte naam natuurlijk) mailde ons haar onvoorstelbare verhaal. Dat begon zo op CNNBS: ‘Nederland anno 2017. Dat betekent in het geval van de gemeente Emmen dat zij met man en macht te keer gaat tegen een moeder met een 11-jarig zoontje, alleen maar omdat zij in haar kelder iedere winter 5 wietplantjes teelt. Met 18 politiemensen, 2 honden en zelfs een helikopter valt men in januari haar huis binnen, ze wordt drie (!) dagen lang als een zware crimineel vastgehouden, jeugdzorg wordt erbij gehaald en ze moet samen met haar autistische zoontje van de (loco-)burgemeester drie maanden haar koophuis uit… Een ronduit schokkend relaas van hoe vreedzame thuistelers worden gemangeld door machtswellustige bestuurders.’

Geen wonder dat Suzanne toentertijd schreef: ‘‘Ik ben in een nachtmerrie beland’. Er werden zelfs Kamervragen gesteld naar aanleiding van haar verhaal op deze website!

Het geknipte afval van 5 wietplantjes… genoeg echter voor de gemeente Emmen om Suzanne met haar zoontje op straat te gooien!

Blijven vechten voor eerherstel

Maar zie, zelfs aan de ergste nachtmerries komt soms een happy end. In dit geval ook meer dan terecht natuurlijk, want zelfs een stekeblinde en stokdove baby had nog kunnen constateren dat Suzanne geen gewetenloze crimineel is die wiet kweekt voor de handel. Wel kweekt ze 5 plantjes voor eigen medicinaal gebruik, onder meer voor posttraumatisch stresssyndroom. Maar ‘drugshandel’ was wel precies het argument dat de gemeente Emmen hanteerde om haar samen met haar 11-jarige autistische drie maanden op straat te sodemieteren…

Gelukkig is Suzanne uit het goeie vechtershout gesneden en liet ze het er niet bij zitten, ook niet toen ze een eerste beroepszaak verloor bij de voorzieningenrechter. En afgelopen week kwam er dan eindelijk een einde aan dit schromelijke onrecht – dat trouwens honderden Nederlanders ieder jaar weer overkomt – toen de bestuursrechter in Groningen oordeelde dat de burgemeester/gemeente Emmen faliekant fout zaten met de huisuitzetting.

Slordige politie en te gretige gemeente

Toch is er sprake van bijzondere feiten die deze zaak een aparte wending geven. Want de rechter zegt (helaas) niet dat 5 wietplanten kweken voor eigen (medicinaal) gebruik oké is, of dat er buitensporig veel overheidsdruk/geweld is uitgeoefend in het geval van Suzanne. Beide zaken die een beetje rechter gerust zou mogen zeggen, nietwaar?

Dat zij de zaak wint is – behalve aan haar koppigheid en vechtlust – aan stommiteit van de politie te danken en aan een ‘vakinhoudelijke discussie’ over hoeveel wiet er nu overblijft als je nat weegt en droog rookt… We kregen de uitspraak door Suzanne toegestuurd, kijk zelf maar:

‘Hoe meer exposure hoe beter’

Met andere woorden: omdat de politie zo nodig niks heeft willen fotograferen maar wel direct alles wilde vernietigen en de gemeente stond te popelen om een van haar inwoners dakloos te maken wegens drugshandel, moeten ze in deze zaak bakzeil halen. Maar het vonnis betekent vooral ook dat gemeenten en politie niet zomaar straffeloos jan en alleman kunnen terroriseren als ze tegen 5 wietplanten struikelen…

Vreugde bij Suzanne uiteraard en ze wil nog steeds haar verhaal delen. Als we haar vragen of we het vonnis mogen publiceren, antwoordt ze: ‘Het is denk ik zeer goed om een follow-up te doen, want op dit moment is het zeer actueel en krijgen we – vreedzame thuiskwekers zich netjes aan het gedoogbeleid houden en die helemaal geen overlast veroorzaken – steeds meer gehoor op deze vreemde praktijken van burgemeesters. Dus hoe meer exposure des te beter, en wie weet haalt iemand er de kracht uit om zich te verzetten tegen deze belachelijke werkwijze.’

Tot op de bodem

Overigens is het finale laatste woord in deze smerige zaak – vanuit de overheid dan toch – nog niet gesproken. Suzanne wil namelijk niet alleen gelijk krijgen (wat betekent dat de kosten van de rechtszaak voor rekening van de verliezer zijn), maar ook haar advocaatkosten verhalen op de gemeente Emmen. ‘Daarvoor moet ik een bodemprocedure starten en dat ga ik natuurlijk doen.’

[openingsbeeld:  Katya Havok/Shutterstock]
(advertentie)