(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

‘Natuurlijk zou ik mijn column kunnen wijden aan het VNG advies over cannabis’, schrijft VOC-man Derrick. ‘Of over de beschamende vertoning bij het Vragenuurtje in de Tweede Kamer dinsdag, het derderangs cabaret van onze minister van veiligheid en justitie Ard van der Steur. Maar dat doe ik niet. Mijn oogst is namelijk droog. Hoera!’ Een ode aan buitenwiet.

Spek de dealer niet, kweek je eigen wiet

Vaste lezers zullen weten dat ik deze zomer voor het eerst in ruim twintig jaar buiten wiet kweken een politie inval te verduren heb gekregen. Mocht ik al van plan zijn geweest me daardoor uit het veld te laten slaan, dan zorgde mijn omgeving er wel voor dat ik trouw kon blijven aan het aloude devies ‘spek de dealer niet, kweek je eigen wiet’.

shutterstock_198043736

Heerlijk helder genieten van je eigen buitenwiet, iets mooiers bestaat er in december niet [foto: Soru Epotok/Shutterstock]

Al op de dag na de inval belde een buurtgenoot bij me aan met de vraag of ik misschien een van zijn vijf buitenplanten wilde hebben. Hij had net in het Eindhovens Dagblad gelezen over de inval. Die plant ben ik tijdens het schrijven van deze column aan het roken. Ik heb hem vernoemd naar de eerste eigenaar. Omdat de politie ook RollingStoned leest, houd ik die naam voor me.

Wietplanten uit alle windhoeken

In de weken die volgden op de inval van 1 juni kreeg ik van nog meer mensen spontaan planten aangeboden. Stekjes van een werkelijk fan-tas-tische Kush, via een coffeeshop uit het oosten des lands. Een plant in een hang-pot, van een Duitse cannabisactivist. Een Choco Kush stek uit medicinale kring. Een plant die al lang overgepot had moeten worden, van een bezoeker van Cannabis Bevrijdingsdag. En niet te vergeten: de White Widow die via ons aller Doede de Jong op het podium was beland.

Uiteindelijk had ik na Cannabis Bevrijdingsdag meer planten in mijn achtertuintje staan dan de zeven stuks die de politie bij de inval in beslag had genomen. Zodoende kon ik een paar andere mensen blij maken met een plantje; cannabiscultuur in optima forma.

Niet meer dan één tak stak nog omhoog uit de kaalgeplukte plant, de dag tevoren nog een monster van dik twee meter hoog en anderhalve meter omtrek

Maar ik kreeg nog een tegenslag te verwerken: een wietdief klom een maandje geleden ’s nachts over mijn schutting en verminkte mijn veruit grootste plant, de White Widow uit Friesland. Niet meer dan één tak stak nog omhoog uit de kaalgeplukte plant, de dag tevoren nog een monster van dik twee meter hoog en anderhalve meter omtrek. Een trieste en boos makende aanblik. Verdere rampen bleven me dit jaar, op wat meeldauw na, gelukkig bespaard.

De zalige periode

shutterstock_175114151

Hollandse winters zijn zo slecht nog niet… [illustratie: julie deshaies/Shutterstock]

En nu zit ik dus middenin die zalige periode die elke ervaren thuiskweker kent: alle soortjes zijn droog en nog niet op. De vrucht van maanden werk is klaar voor consumptie. De genoemde Kush uit het oosten des lands steekt met kop en schouders boven de rest uit. Die zal dus het eerste op zijn, hoe ik ook probeer er spaarzaam mee om te gaan.

De plant die uiteindelijk het meeste heeft opgeleverd was degene die al lang overgepot had moeten worden. Toen ik dat eenmaal had gedaan ontwikkelde het iele, sprieterige meisje zich in recordtempo tot een weelderige dame met toppen om je vingers bij af te likken. Het bleek ook de enige plant waarop de meeldauw geen vat kreeg. Deze Mistery Plant – het beestje moet toch een naam hebben – is dit najaar dus mijn standaard wietje.

Ice-o-Lator hasj als het vriest

Het wachten is nu op de vorst. Als het buiten vriest kun je van je knipafval Ice-o-Lator hasj maken op een zeer stoner friendly manier. Geen vriezer of gedoe; je zet gewoon wat ondiepe bakken met water buiten om ijs te maken en laat je – goed gedroogde – shake ook buiten bevriezen. Ik ben nu al benieuwd naar de melange die mijn buitenoogst 2015 op gaat leveren…

[openingsfoto: Atomazul/Shutterstock]
(advertentie)