Topstories

(advertentie)

Welkom bij het spectaculaire slotstuk van de Erdbeer van Growing Dima. Na een ietwat ongelukkige start op kokos, deed de aardbeienwiet het stukken beter in de aarde. Ze groeide uit tot een diva van formaat en kreeg al een heerlijk geurtje en mooie toppen in het tweede deel van dit drieluik. Maak je dus maar op voor de slotfase én het hoogtepunt van Dima’s Erdbeer met lekker veel foto’s. Komt ie:

Er heeft even wat tijd tussen gezeten maar hier ben ik weer met m’n derde en laatste verslag van deze ronde. Erdbeer zelf zit inmiddels droog en wel in potten, en ik heb d’r ook al uitvoerig kunnen testen. Ik moet daarover bekennen dat ik verbaast ben door de echt zoete aardbeiensmaak, de geur en het effect.

Een heel bijzonder smaakje

Ik rook m’n wietjes altijd puur, in een bong of in een vaporizer. Bij het inhaleren van Erdbeer, is al een aardse en ietwat zoete smaak te proeven. Maar bij het uitblazen komt de aardbeiensmaak pas echt vrij. Je proeft en ruikt ‘m echt tijdens het roken, heel bijzonder.

Het effect wat kort daarop volgt, is een goede head rush die een grote glimlach op je gezicht tovert. Daarna gaat het gevoel geleidelijk over in een volledige body sensatie. Je kunt nog prima actief blijven, in gezelschap zijn of heerlijk genieten van een goede film of serie. Maar voor ik dat doe wil ik je nog even terug in de tijd meenemen naar de laatste weken van de plant in m’n Bonanza kweekkast.

Enigszins gestrekt, stond ze klaar om af te bloeien. Erdbeer is een sativa-hybride die zowel binnen als buiten kan maar niet de aller compactste wietsoort. Met zo’n 1,5 tot 2 liter water per dag was die van mij ook best een dorstige plant, en gezien de EC-waarde van netto boven de 2, was ze in de laatste weken ook nog behoorlijk hongerig naar voeding.

Opvallend was ook dat Erdbeer in haar laatste weken nog lekker doorging met het aandikken van haar toppen. Ook zag ik de bloeiharen inmiddels verkleuren, terwijl er tegelijkertijd steeds meer trichomen tevoorschijn kwamen. Van boven tot beneden was de plant bedekt met toppen die allemaal in een gelijk stadium verkeerde. Al heeft de zijverlichting heeft hier zeker ook een handje in gehad.

Buiten was het weer inmiddels omgeslagen naar warm en zonnig, en dat merkte ik binnen ook. De plant hing vaak slap en werd steeds dorstiger. Soms kwam de temperatuur in de kast, hierdoor boven de 35 graden uit, en dat vond Erdbeer niet zo prettig.

Afbloeien met Finalpart

Ik heb de G-Bars daarom teruggeschroefd naar 60% van het vermogen, en de onderbelichting tijdelijk uitgezet. Ook heb ik de kast voorzien van twee extra computerfans, voor een verkoelend briesje. Gelukkig deed dat de plant goed, en stonden de bladeren al snel weer fier omhoog. Inmiddels had ik ook de aarde al een keer gespoeld met Flashclean, om al de opgehoopte zouten en restanten voeding te laten opnemen.

Ik kon daardoor meteen beginnen met Finalpart van Terra Aquatica. Hiermee geef ik mijn planten een extra zetje om snel af te rijpen. Kort daarna kwamen de eerste herfstkleuren al te voorschijn in haar bladerdek, en zag ik de toppen aanzwellen. Twee weken later was ze klaar voor de oogst.

Erdbeer is een mooie brede plant geworden, met een paar goede dikke hoofdtoppen en talloze kleinere buds daaromheen. Zowel bovenin de plant als onderaan helemaal goed afgerijpt. Voor de oogst zelf heb ik haar uit de kast genomen, en volledig ontdaan van de schutbladeren. Om vervolgens in d’r geheel ondersteboven in de kast te hangen, waar ze na 8 dagen alweer uit mocht voor haar final cut.

Het eindresultaat was ietwat fluffy toppen (waarschijnlijk door de warmte), maar lekker plakkerig en waarschijnlijk na een paar weken curen nóg beter van smaak en geur. Ik ga Erdbeer zeker nog een keer kweken. Maar eerst ga ik me natuurlijk – net zoals veel van jullie – bezig houden met de buitenwiet(test) 2025.

Tot de volgende…

Dima

(advertentie)