Topstories

Jan van Piekeren, de Utrechtse zanger die al zijn hele carrière op het punt van doorbreken staat, ken ik al jaren. Hij speelde op Cannabis Bevrijdingsdag en tijdens de CannaStembus tour in 2021. Toen hij vroeg of ik met een VOC-standje naar het Seeds of Love festival  in Woerden wilde komen, hoefde ik dan ook niet lang na te denken.

Met dank aan de enige coffeeshop in Woerden

Zolang ik Jan ken werkt hij part time bij de enige coffeeshop die het fraaie stadje Woerden telt, De Steeg. Het is deze shop die het intieme Seeds of Love festival financieel mogelijk maakt. Jan is de programmeur en regelneef en hij treedt zelf natuurlijk ook op, met zijn vaste gitarist en accordeonist.

Waarom Jan nog steeds niet is doorgebroken, snap ik niet. De muziek is authentiek, soms weemoedig, dan weer vrolijk en de teksten zijn spitsvondig en geestig. Jan’s timbre is onvergetelijk, een kruising van Tom Waits en Rowlf, de grappen vertellende hond uit de Muppetshow.

Op pad ondanks ‘peak potency window’

Ik toog dus naar Woerden afgelopen zaterdag, ook al hadden mijn buitenplantjes eigenlijk mijn volledige aandacht nodig. Dit is de cruciale periode waarin ze hun peak potency window naderen, die ongeveer een week duurt. Door het slechte weer liggen schimmels en budrot op de loer, dus het liefst blijf ik in deze fase thuis, zodat ik ze vaak kan controleren.

Maar afspraak is afspraak, dus verhuisde ik mijn plantjes naar binnen en pakte de flyers, posters, stickers, banners en een Dankoscope – een microscoop met beeldscherm – in het autootje van mijn vrouw. De locatie, Podium Bredius, bleek prachtig; een jongerencentrum-achtig pand aan het water, met een terras en een grote tuin met enorme bomen.

Top wiet onder de microscoop

Buiten en binnen waren podia, het eten was zalig en (buiten) blowen was uiteraard geen probleem. Het publiek bestond grotendeels uit klanten van De Steeg, maar ik kwam ook coffeeshopeigenaren uit andere steden tegen.

Een lekker losse viering van cannabiscultuur, van liefhebbers onder elkaar, met de vredige, tolerante vibe die zo eigen is aan de plant en zo anders is dan de vibe die bij alcohol hoort.

Zelfs een paar pittige plensbuien konden de pret niet drukken en lokten bezoekers naar de VOC-stand, die we binnen hadden ingericht. De Dankoscope trok zoals vaker het meeste bekijks. Het blijft me verbazen hoeveel mensen nog nooit hebben gezien hoe mooi een topje wiet er onder een microscoop uit ziet.

Ook in Woerden bleek dat veel blowers geen idee hebben dat ze door de speekseltest hun rijbewijs kwijt kunnen raken, ook al zijn ze niet meer onder invloed van cannabis. De www.cannabisenverkeer.nl flyer werd het meest meegenomen.

Een gedicht voor het VOC

Naast de toffe muziek – shout out naar United Sounds Soundsystem uit Tilburg – was er ook live poëzie. Sneldichter Ronald E. Aalten schreef op een rode typemachine gedichten voor de bezoekers. Iedereen mocht hem tien woorden geven, die hij verwerkte in een ter plekke bedacht en getypt gedicht.

Toen we de VOC-stand aan het inpakken waren, vroeg Ronald E. Aalten of hij voor ons een gedicht mocht maken. Dat mocht natuurlijk. We gaven hem de volgende tien woorden: cannabisverbod, banner, podium, schande, toekomst, speekseltest, vrijheid, feest, Eindhoven, chlorofyl. Het resultaat wil ik de lezers van mijn column niet onthouden:

Het strijden tegen een cannabisverbod
Is niet een opbod van THC,
De banner is mee,
Om een podium te geven aan de voordelen,
Vele manieren om leven te vieren,
dus ook als je em opsteekt,
schande breekt het verhaal terwijl dat dat er niet hoeft
te zijn,
Er is een toekomst van toepassen,
Deze heerlijke gewassen,
Niet verrassen dat een speekseltest niet toereikend is,
De accuraatheid is soms mis,
Dus ook voor de vrijheid van cannabis,
Is er feest en beweging nodig,
Vanuit Eindhoven te boven,
Het hoeft niet steriel
want we willen blijven ademen,
denk maar eens aan chlorofyl,
En hoe dat wietje viel.

(advertentie)