Topstories

In een grand café in Amsterdam-Zuid zitten twee heren en een dame in een discrete hoek, waar andere cafébezoekers hen niet kunnen zien. De jongste van de drie schraapt zijn keel, maar voordat hij het woord kan nemen, begint de dame te praten.

Dilan: ‘Fijn dat jullie er zijn, Henri en Rob. Ik stel voor dat ik begin met de piketpaaltjes van mijn partij. Dat is wel zo duidelijk, vind ik.’
Henri: ‘Kom, Dilan, laten we dit fatsoenlijk doen. Rob heeft hier het voortouw, D66 is immers de grootste partij.’
Rob: ‘Dank je, Henri. Ik dacht dat het goed zou zijn om vast een keer samen koffie te drinken voordat de nieuwe formateur er is. Zoals jullie weten heeft meneer Buma geadviseerd dat die van D66 huize moet zijn.’
Dilan: ‘Nou, dat vind ik dus echt niet vanzelfsprekend. Ik wil Henk Kamp naar voren schuiven als formateur. Echt een topper.’

Henri: ‘Kun je nou niet eens één keer op je beurt wachten, Dilan?’
Dilan: ‘Waar heb je het over? Ik wil gewoon naar de inhoud. De hypotheekrente-aftrek blijft dus bestaan hè, anders doet de VVD echt niet mee.’
Rob: ‘Uitgaande van de positieve agenda die we op 2 december hebben…’
Dilan: ‘Weet je wat die agenda mij kan schelen, Robbie? Net zoveel als we aan de hypotheekrente-aftrek gaan doen: niks, nada, noppes. Ik wil de maximumsnelheid naar 140 en ik wil het strengste asielbeleid ooit. Oké, kunnen we afronden? Ik heb een fotoshoot voor de Telegraaf.’
Henri: ‘Eh, ik dacht het niet. We moeten toch ook de kroonjuwelen van Rob bespreken en de verlangens van mijn eigen CDA. Het democratisch ethos, kernenergie, stoppen met het wietexperiment, de…’

‘Gaan we stoppen met het wietexperiment of gaan we er gewoon lekker mee door?’

Rob: ‘Ho. Nu wil ik even iets zeggen. Jij, Dilan, hebt de verkiezingen verloren en je partij is verantwoordelijk voor alle crises die wij nu op moeten zien te lossen. Onder jouw leiding is de VVD afgezakt naar radicaal rechts populisme, met alle bijbehorende frames en leugens.’
Dilan: ‘Nou zeg, wat zullen we nou…’
Rob: ‘Hou je klep, ik was aan het woord. Het wietexperiment. Lieve Henri: I will die on this hill. Ik ben geen Alexander Pechtold. Ik ga het onderwerp cannabis niet als wisselgeld gebruiken in de formatie. Nu Duitsland wiet heeft gedecriminaliseerd is er helemaal geen excuus meer om regulering van cannabis te blokkeren.’
Henri: ‘Ja maar, Rob, het is toch…’

Rob: ‘Wacht even, Henri. Stel dat we het wietexperiment zouden stoppen. Dan stappen de tien vergunde telers gegarandeerd naar de rechter. Het experiment is geregeld in een wet, ook de duur, dus de rechter zal hen gelijk geven. De telers hebben allemaal 20 tot meer dan 50 miljoen geïnvesteerd en ze lopen tientallen miljoenen omzet mis als het experiment wordt gestopt. De staat zal honderden miljoenen schadevergoeding moeten betalen aan deze wiettelers. En dan mogen wij aan de belastingbetaler uitleggen dat we dat geld betalen, omdat we liever hebben dat criminelen de coffeeshops bevoorraden dan legale telers.’

Voor het eerst valt er een stilte aan het tafeltje. Dan neemt Rob opnieuw het woord.

Rob: ‘Gaan we dus stoppen met het wietexperiment of gaan we er gewoon lekker mee door? Dilan?’
Dilan: ‘Ja, hoor, Rob, maar dan…’
Rob: ‘Meer hoef ik niet te weten. Henri: stoppen of doorgaan?’
Henri: ‘Eh, ja, God eh…, zo had ik het niet direct bekeken, eh…’
Rob: ‘Stoppen of doorgaan, Henri, ik wil het nu weten.’
Henri: ‘Akkoord, Rob, deze slag win jij. We gaan door met het wietexperiment.’
Rob: ‘Fijn zo. Zie je? Het kan wel.’

(advertentie)